Jake geeft me weer een knuffel en laat na een paar minuten pas weer los. "Zullen we terug gaan naar het hotel?" Ik luister even of ik nog wat hoor wat hier niet thuis hoort. Als ik merk dat het veilig is knik ik. "Is goed, zitten jullie nog in hetzelfde hotel?" Jake schud zijn hoofd. "Toen James eraan kwam en uitlegde wat jij van plan was had iedereen zijn spullen gepakt. We zijn van plan hierna naar een ander hotel te gaan voor de zekerheid." Ik glimlach, ik heb geen zin om weer naar dat andere hotel toe te gaan. "Ik zat te denken, mijn oma had tegen mijn moeder gezegd dat ze binnenkort op bezoek komt. We kunnen dan gaan trouwen, dan is iedereen erbij." Jake kijkt me vragend aan. "Bedoel je dat Renée komt? Wat ga je haar vertellen? Dat je een nichtje van Edward bent?" Ik zucht en kijk naar de grond. Daar had ik nog niet over na gedacht. "Ik denk het wel. Ze zou het zeker afschuwelijk vinden als ze erachter komt dat haar dochter een dochter gekregen heeft zonder dat zij er wat van wist." Jake knikt bergrijpend. "En wanneer komt ze?" Ik tel even de dagen in mijn hoofd voordat ik antwoord. "Morgen." Jake schud zijn hoofd. "Dat gaat niet lukken Nessie, over een week zou wel kunnen. Misschien kan Bella haar zolang nog in Forks houden." Ik kijk even om me heen. "Ik denk dat dat de laatste keer zal zijn dat we in Forks komen Jake... Als mijn familie wil gaan regeren over de vampieren, dan zou dat het beste hier kunnen. JIj komt toch ook met ons mee?" Jake zucht zachtjes. "Ik had dit al aan zien komen, en ik heb erover na gedacht. Ik zal met jou meegaan, waar je ook heen gaat. Iemand zal mijn plaats in de roedel wel overnemen." Ik voel me direct vrolijk, Jake zal samen met mij en mijn familie in Volterra gaan wonen. Over een paar jaartjes als alles goed geregeld is kunnen we misschien wel in een huisje ergens in Italië gaan wonen. "Dank je Jake." Hand in hand lopen we naar buiten.
Ik probeer niet in de spiegel te kijken. Alice heeft het me verboden. Ze wil dat ik mezelf pas zie als ik helemaal klaar ben. Mijn witte jurk hangt aan de kast in de hoek van de kamer. Het was dezelfde waarin mijn moeder trouwde. Rosalie is bezig met mijn haren. Ze schuift er een soort kammetje met allemaal steentjes in. Deze had mijn moeder weer van haar moeder gekregen. Renée had al direct door dat er iets niet klopte toen ze hier aankwam. Ze vondt mij teveel op mijn moeder lijken om een nichtje van mijn vader te kunnen zijn. Toen mijn moeder vertelde dat ze nooit had gezegd dat ze mij gekregen had omdat ze bang was voor haar reactie reageerde ze best goed. Het was natuurlijk niet de waarheid. Renée reageerde ook heel verbaasd toen ze mijn moeder weer zag. Zelf had ze al een beetje grijs haar gekregen, en bij haar ogen waren al rimpels zichtbaar. Maar mijn moeder zag er nog precies hetzelfde uit. Opeens haalt Alice me uit mijn gedachten door in haar handen te klappen. "Je ziet er geweldig uit! Nu de jurk nog." Ze haalt snel de jurk van de hanger en geeft hem aan mij. Rosalie en Alice helpen me om mijn jurk aan te kunnen krijgen. Mijn moeder en ik hebben precies dezelfde maat en de jurk past mij perfect. Alice houdt haar handen voor mijn ogen als ze me voor de spiegel neerzet. Dan haalt ze haar handen weg. "En?" Ik kijk verbaasd naar mezelf. Ik zie er echt prachtig uit. Mijn haar is opgestoken en mijn make-up bestaat uit natuurlijke kleuren. Samen met de jurk is het prachtig. "Wow... Alice, Rosalie, het is perfect." Alice glimlacht naar Rosalie die nog even een plukje haar goed doet. Mijn moeder komt met mijn vader binnen gelopen. "Je ziet er prachtig uit." Zegt ze. Ik weet zeker dat ze had gehuild als ze dat kon. Ook Renée en Charlie komen binnengelopen. "Renesmee, je ziet er betoverend uit." Zegt Renée terwijl er wat tranen over haar wang rollen. "Dank je oma." Zeg ik terwijl ik haar een knuffel geef. Mijn vader kijkt me vragend aan. "Klaar om naar beneden te gaan?" Ik knik glimlachend. Hier had ik op gewacht. Op het moment dat ik Jake zou kunnen zien.
JE LEEST
Twilight Life Of Renesmee
VampireHij kijkt me aan met zijn vuurrode ogen. "Jou had ik hier zeker niet verwacht." Sist hij. Ik blijf in vechtpositie staan. "Ik jou anders ook niet." Ik kijk hem doordringend aan. Hopelijk had hij niet door dat ik stiekem erg bang ben. Ik had nooit in...