Twilight Life Of Renesmee

Training

Ik volg Jake en de anderen naar buiten. Alice loopt voor mij. Zoals gewoonlijk huppelend. Opeens blijft ze stokstijf staan in de gang van het ziekenhuis. Door het plotselinge stilstaan bots ik tegen haar aan. Esmeé staat achter me en vangt me op. Alice staat nog steeds stil. "Alice." Zegt Rosalie. Alice reageert weer. Snel loopt ze weer door. Als we buiten komen begint ze te praten. "Ik had een visioen. Dat iemand Aro's hoofd eraf scheurde en op een enorme brandstapel gooide. Dat is een goed teken, toch?" Ze kijkt ons vragend aan. Iedereen lijkt diep na te denken. "Ja, eigelijk wel." Zegt Jake. Esmeé kijkt er moeilijk bij. Ze had er altijd al moeite mee om mensen te doden. Zelfs als ze haar familie bedreigden. "Ik ben bang dat er op die brandstapel niet alleen vampiers van de Volturi komen te liggen." Zegt Rosalie zo zacht dat geen enkel mens het zou kunnen horen. Daar had ik nog niet bij stil gestaan. Als er iemand gewond zou raken of nog erger...het zou dan allemaal mijn schuld zijn. Ik had Caitlyne bij ons laten komen. Ik had haar ook na de verandering kunnen wegsturen. Ik voel dat Jake naar me kijkt. "Nessie, ik ken die uitdrukking. Het is echt niet jou schuld. Wat had je anders moeten doen? Haar heel Forks laten afslachten? Je hebt goed gehandeld dat moet je weten." Dan zie ik drie  mensen naar ons toelopen. Het zijn Jasper, Emmet en Caitlyne. Ze zwaait naar ons. Ik zwaai snel terug. "Ik ben blij met jullie besluit." Zegt Emmet met een vechtbeweging erbij. Ik lach even. "Ik begrijp wel waarom je daar blij mee bent, Emmet." Zucht Rosalie. Jasper begint ook te praten. "Ik heb erover nagedacht. Er zullen vampiers daar zijn die niet willen vechten omdat ze gedwongen waren bij de Volturi te gaan. Net als dat gevecht met het vampier leger van Victoria. Daar was ook een meisje bij die zich had overgegeven. Helaas had de Volturi haar gedood. Wat ook zeer onnodig was.  We sturen de overgegeven vampieren naar een zaal met een paar vampieren die de zaal zullen gaan bewaken. Na het gevecht kijkt Edward naar hun gedachten en zien we wie er liegt en wie niet. Zo besparen we een hoop onschuldige levens." Ik knik instemmend. "Wat gebeurt er daarna met ze?" Vraagt Jake. "Ze zullen vrijgelaten worden en vrij zijn om hun eigen gang te gaan. Daarna zullen we moeten kijken wie  de Volturi vervangt." Jasper heeft gelijk. Zonder de Volturi breekt er chaos uit. "Wij kunnen hun vervangen. Samen met iedereen die tegen ze gevochten heeft. Ik bedoel, iedereen die hier mee gaat helpen met vechten is tegen de methode die de Volturi gebruikt. We kunnen samen nieuwe regels verzinnen en uitvoeren. Als vampiers horen dat wij de Volturi hebben uitgeschakeld zullen ze schrikken. Wij zijn niks vergeleken hun aantal. Dus ze zullen weten dat wij ook sterk zijn." Zeg ik snel. Jasper knikt. Maar Jake kijkt twijfelend. "Dat betekent dat jullie dan in Italië gaan wonen." Alice kijkt blij. "Dan gaan we elk weekend naar Milaan!" Juicht ze. "Maar eerst moeten we winnen." Zegt Jasper. Jake gaat weer verder. "Komen jullie dan niet meer terug naar Forks?" Niemand antwoord. Na een tijdje ben ik de stilte zat en zeg ik het maar. "We zullen daar dan een tijd moeten blijfen, maar jij kan meegaan! Dan nemen we Charlie mee en gaan we met de familie een mooi huis net buiten Voltera kopen. Je vader kan dan ook mee komen." Ik hoor Esmeé grinniken door al mijn wilde ideeën. Maar Jake kijkt gerustgesteld. "Gaan we nog naar de training?" Zegt Rosalie. Jake knikt en loopt voorop naar het bos toe. Eenmaal in het bos beginnen we langzaam te rennen. Dat komt omdat we Jake's mensen tempo aanhouden. Ik heb me altijd afgevraagd hoe Jake zich moet voelen als hij uitgeput is door al het sporten. Of hoe mensen zien. Mijn moeder zegt altijd dat het zicht wat mensen hebben zo slecht is dat het eruitziet alsof er modder in je ogen zit. Maar mensen merken dat niet eens. Ze denken dat ze scherp zien. Laat ze dat maar denken. En het belangrijkste dat ik me afvraag: hoe smaakt voedsel voor mensen? Dan zijn we op het veld. Opeens schiet me wat te binnen. "Alice, hoe kan het dat je dat visioen zag? De wolven vechten ook mee maar zij belemmeren je visioenen toch?" Alice glimlacht naar me. "Dat is zo, soms zie ik door hun helemaal niks. Maar af en toe kun je toch nog een wazig visioen hebben. Zo kon ik niet zien wie er op de achtergrond van Aro's onthoofding stonden." Ik knik begrijpend. 25 wolven komen naar ons toe lopen. In de laatste jaren zijn er heel wat bijgekomen. Alle wolven uit de roedel zien er nog hetzelfde uit omdat ze nog vaak in wolfen veranderen. Maar veel jongens van de roedel hebben ook weer kinderen gekregen die ook net of al een tijdje een wolf zijn geworden. Het is een voordeel. Bij de Volturi denken ze dat we minder wolfen hebben. Na de 25 wolven komt Sam in mensen gedaante eraan gelopen. "Gaan we beginnen Jacob?" Vraagt hij. Jake knikt. Hij pakt me bij de hand en trekt me mee. Als ik had tegen gewerkt was dat hem nooit gelukt. We stoppen met goed uitzicht op de vechtende vampieren en wolfen. Af en toe hoor je iemand een tip roepen of een compliment. Caitlyne komt naar mij toegelopen. "Ik wil graag nog even jagen mag dat?" Ik knik. Wat kan er nou nog misgaan? Ze red zich vast wel. Caitlyne rent dankbaar dieper het bos in. "Nu wij." Zegt Jake. Hij gaat even het bos in en komt later als  wolf terug. Hij laat zijn kleding naast mij los die hij in zijn bek had meegenomen. Dan gaat hij weer tegenover mij staan. Ik glimlach uitdagend. "Kom maar op." Hij rent op me af en met enorme snelheid ontwijk ik hem door over hem heen te springen. Hij draait zich direct om en wilt naar voren happen. Ik ontwijk de hap en ik klim snel op zijn rug en sla mijn armen om zijn nek. "Te slecht Jake, je was nu al dood geweest." Hij gromt en gooit me van zijn rug. Ik beland tegen een boom aan. Snel sta ik op en klim ik de boom in. Ik ga op een tak zitten en maak een uitdagend gebaar. geirriteerd begint hij tegen de boom aan te springen. Ik spring van de boom af om hem een plezier te doen. Ik begin te rennen in het bos. Hij pakt zijn kleding snel in zijn bek en achtervolgt me.

Na 1 uur rennen stoppen we op een openplek in het bos. Overal staan bloemen en hoog gras. Jake verandert snel in een mens en trekt zijn kleding aan. "Deze plek weet ik nog, hier werd je moeder aangevallen door die vampier Laurent."