Twilight Life Of Renesmee

Spion

Na een halfuur komt de eerste al naar beneden. Het is Esmeé. Ik glimlach als ze de trap afkomt. "Lekker geslapen?" Zeg ik. Ze glimlacht terug. "Ja hoor, heerlijk." Ze loopt naar de keuken, waarschijnlijk om opa's ontbijt te maken. Na nog een halfuur zit iedereen beneden en helpt Emmet mijn vader van de trap. Hij is beter maar nog steeds een beetje zwakjes. Hij komt naast mij op de bank zitten terwijl Esmeé zijn ontbijt komt brengen. "Heeft iedereen lekker geslapen?" Vraagt hij aan iedereen. Iedereen mompelt zijn of haar antwoord. Ik sta op. "Ik ga even naar buiten." Ik loop naar buiten terwijl ik mijn leren jack aan trek. Het is fris maar de zon schijnt en het is windstil. Ik loop naar ons huisje in het bos. Daar staat mijn auto naast. Het is dezelfde auto als die van Alice maar dan zilver. Snel open ik de deur en rij bij het huisje vandaan. Ik moet gewoon even een stukje rijden. Het zandpad lijd me naar de weg. Het is fijn om eens echt even alleen te zijn. Ik denk aan Voltera, aan de anderen die ons willen helpen. Waarom zouden ze ons eigenlijk willen helpen? Om Caitlyne te beschermen,..toch? Of omdat ze niet meer willen dat de Volturi aan de macht is, Maar moeten wij dan aan de macht komen? Want zo ziet het er wel naar uit. Ik kijk om me heen waar ik ben. Ik ben ergens dicht bij Jake. Ik besluit dan maar naar hem toe te gaan.

Waarschijnlijk hoorde hij de auto al want hij staat glimlachend op mij te wachten. Ik stap uit. "Waarom zo vrolijk?" Vraag ik. Hij loopt naar me toe en geeft me een knuffel. "Ik ben gewoon blij jou weer te zien." Ik glimlach ook. "Ben je niet bezorgd over morgen?" Zeg ik. Hij schud zijn hoofd. "Ik heb er zelfs zin in om iedereen weer te zien die ons willen helpen. Ik hoop alleen dat ze een goed plan kunnen bedenken." Ik knik instemmend. Dan schiet me wat te binnen. "Zouden ze niet al weten over de aanval? Ze zullen toch wel spionnen hebben?" En net op dat moment hoor ik een takje kraken in de verte. Ik kijk snel achter me. Daar, verscholen in een boom, zie ik een meisje met rood haar en felrode ogen. Ze staart heel even naar me en dan springt ze uit de boom en rent weg. Ik bedenk me geen seconde en ren achter haar aan. Het maakt me niks uit dat ik allemaal takken in mijn gezicht krijg. Ik wil alleen  maar de onbekende vampier ondervragen. Als ik haar laat gaan stapt ze misschien naar de Volturi toe en verteld ze onze plannen over aanvallen. Dan komen we bij een klif uit. De klif kijkt uit op de zee. Hier springen Jake en zijn vrienden meestal vanaf. Ik zelf zou het nooit doen, maar hun vinden het erg gaaf om te doen. Het meisje stopt en kijkt naar mij. Jake komt er ondertussen ook aan als wolf. "Wat kom je hier doen!?" Schreeuw ik zodat mijn stem het geluid van de golven overstemd. "Gaat jou niks aan." Zegt ze voordat ze zich omdraait en sierlijk naar beneden duikt. Ik trek mijn jas uit en schop tegelijk ook mijn schoenen uit. Dan kijk ik nog even naar Jake voordat ik naar voren ren en naar beneden duik.