Twilight Life Of Renesmee

Terug In Volterra

Alles was heel snel gegaan, toen ik wakker was geworden na het slapen was iedereen klaar voor vertrek. We gingen met een privé vliegtuig naar Italië toe. Daar zijn we nu, in Volterra. We gaan het gebouw gebruiken van de Volturi als een soort kasteel. Zo ziet het er ook wel een beetje uit.

Ik maak de laatste doos open met spullen. In deze doos zitten mijn foto albums en boeken. Ik plaats ze één voor één op de plank boven mijn bank. Ik en Jake hebben de grootste slaapkamer. De vloer is van donkerbruin hout en de muren zijn donker rood. De bank in de hoek is van rood fluweel en de boekenkast is van hetzelfde hout als de vloer. Ook het hemel bed is van donker hout met donker rood. Het is een kamer die je in het jaar 1400 ook had kunnen tegenkomen.

Alice heeft al mijn oude kleding in de inloopkast opgehangen aan een speciaal rek. In de andere rekken hangen de kleding die zij bij een koningin vondt passen. Dus jurken, en veel hakken. Ook voor Jake hangt er kleding, vooral smokings en sport kleding. Aan het bed hangt de jurk die Alice voor mij had gemaakt. Daarnaast hangt de kleding voor Jake. De jurk is erg mooi geworden. Aan de bovenkant zit hij strak, de jurk heeft lange mouwen en de rok is strak naar beneden. Het is een soort jurk uit de middeleeuwen. En dan zit er ook  nog een mooie lange zwarte cape bij. De jurk zelf is bordeaux rood. Alice heeft er toch een hele mooie jurk van gemaakt. Ik zucht en laat me op het bed vallen. Morgen is het zo ver... Dan word ik koningin. Er zullen veel mensen aanwezig zijn, de kroning word gehouden in de troonzaal, daar is de meeste ruimte. Ik loop naar de veranda, het uitzicht vanaf daar is prachtig. Je kunt heel Volterra zien. Ik kijk naar de mensen die rondlopen. Dat ze nooit iets hebben gemerkt. Van de vampieren, of de wolven die er hun hele leven al zijn. De zon begint onder te gaan. Tijd voor de vampieren die er al zijn voor de kroning om te gaan jagen. Het js een nieuwe regel die ik bedacht heb, in Volterra mag er alleen in de nacht gejaagd worden. Opeens voel ik twee warme armen om mijn middel. Ik draai me om en zie dat Jake er staat. "Hallo uwe hoogheid." Zegt hij met een grijns. Ik glimlach eventjes, zo zal ik straks de hele tijd genoemd worden. "Jij hoeft me niet zo te noemen." Hij grinnikt eventjes en omhelst me dan. "Zelfs als je het zelf niet wilt, jij zal altijd mijn koningin blijven."