Twilight Life Of Renesmee

Toekomst

~2 jaar later~

Jake komt naar me toegelopen en glimlacht als hij het kleine kindje ziet. Het kindje zit te spelen met Rosalie, in de tuin. Ik kijk samen met Jake naar haar, naar ons meisje. Ze lijkt veel op mij en op mijn familie, maar ook een beetje op Jake. Ze heeft Jake's donker bruine ogen en mijn kleur haar. Een beetje rood bruin, hetzelfde als mijn moeder. Ook heeft ze mijn lichte huid en vorm van gezicht. We weten nog niet hoe het later met haar zou gaan, misschien wordt ze een wolf, net als haar vader, of wilt ze opeens alleen nog maar bloed, zoals mij. Nu eet ze in ieder geval normaal, nou ja, echt normaal is ze ook weer niet. Ze is nu driekwart wolf en kwart vampier. Ze is erg snel, en ook erg sterk. Ook groeit ze iets sneller dan een normaal kind, ze is nu één maar ze ziet er al uit als een kindje van drie. En zo praat ze ook, we zijn er al achter dat ze erg slim is.

Carlisle vindt het natuurlijk geweldig om te zien en om te onderzoeken. Bezorgd zijn we niet over haar snelle groeien, ik hoop dat ze net als mij rond haar achttiende stopt met groeien en nooit meer ouder wordt. Die kans zit er wel in, want Jake zal ook niet ouder worden zolang hij af en toe nog in een wolf verandert. Als hij daarmee zou stoppen, zou hij ouder worden. Verder gaat alles goed. Jake en ik hebben zijn bijna twee jaar geleden getrouwd. Misschien een paar maanden nadat we koning en koningin zijn geworden. De bruiloft was erg mooi en rustig. We waren op het strand getrouwd, tijdens de schemering. Zodat niet alle vampieren er als levende disco ballen bij zouden lopen. Ik had mijn moeders jurk aan, die perfect zat. Ook waren mijn moeders ouders erbij, wat erg leuk was. Renée had niet eens door dat de mensen er wat anders uit zagen dan normale mensen. Ze had het zelfs erg leuk gehad. Ze is nu van plan om met haar man, Phil, naar Italië te verhuizen. Charlie was ook al naar het kasteel verhuist samen met Sue, mijn moeder wou dat erg graag.

Jake en ik lopen naar Rosalie toe en gaan naast haar zitten, Rosalie vindt het helemaal geweldig dat ik een kindje had gekregen. Mijn ouders vonden het ook leuk, maar aan de andere kant vindt mijn moeder het wat minder dat ze nu dus een oma is. Billy vondt het erg leuk om te horen dat hij opa was geworden en is al een paar keer op visite geweest. Ik kijk naar Dawnelle. Haar ogen kijken terug en ze begint te lachen. Haar gave stuurt een bericht in mijn hoofd. Dankzij Jake kan ze dat doen, omdat de wolven als ze getransformeerd zijn ook in elkaars gedachten kunnen praten. Zelf kan ze de gedachten van een ander niet horen. Ze zegt dat ze wilt eten. Ik sta op en steek mijn hand naar haar uit. "Kom maar Dawn, dan gaan we voor jou wat te eten halen." Ze staat wankelend op en pakt snel mijn hand vast. Haar huid voelt nog warmer dan die van mij aan, bijna warmer dan de huid van Jake.

's Avonds is het erg warm, misschien dertig graden. Dawnelle vindt het niet erg, ze vindt het zelfs erg fijn. Ik heb haar nog niet mee naar Forks genomen, maar dat ben ik wel van plan te gaan doen. Ze heeft nog nooit echte kou meegemaakt, dus ik ben benieuwd wat ze ervan vindt. Ik neem haar mee naar boven, naar de slaapkamer naast die van Jake en mij. Ze loopt snel naar binnen en klimt op haar kleine bedje. Haar kamer is lichtblauw en haar vloer donkerbruin. Op de lichtblauwe muren zitten kleine witte stipjes.

De vloer is van donkerbruin hout. Alice had meegeholpen met het inrichten van haar kamer en vondt het helemaal geweldig om te doen. Volgens mij hoopt ze erop dat we snel nog een kindje zullen krijgen. Maar daar wacht ik nog wel even mee, misschien totdat Dawnelle iets van vijf is. Ik help Dawnelle met het klaarmaken voor het slapen gaan. Dan lees ik nog een verhaaltje voor, net als mijn moeder altijd voor mij deed. Net als mij vindt Dawnelle het afschuwelijk als ik een verhaal voor de tweede keer voorlees. En net als haar vader is ze dol op de natuur, daarom gaan ze ook vaak samen naar buiten.

Dan is het verhaaltje uit en leg ik het boekje op haar nachtkastje. Ze kijkt me eventjes aan met haar grote bruine oogjes. "Weltrusten mama." Zegt ze met haar slaperige stem. Ik glimlach naar haar. "Weltrusten Dawn." Dan geef ik haar een kus op haar voorhoofd en loop ik naar de deur, ik kijk nog eventjes naar haar en dan sluit ik de deur. Ooit zal ik haar vertellen over wat wij zijn, het zal voor haar niet raar klinken omdat ze bijna geen mensen kent. En ooit zal ik haar vertellen over de Volturi, en over haar familie. Maar daar wacht ik mee tot ze wat ouder is. Ik loop naar buiten en ga daar op het gras zitten terwijl ik naar de sterren kijk. Jake komt naast mij zitten en slaat een arm om mijn schouders. Ik leun met mijn hoofd op hem. "We hebben echt zo veel geluk gehad met alles." Zegt hij terwijl hij ook naar de sterren kijkt. "Ja, we hebben echt veel geluk gehad." Zeg ik met een glimlach.

                   En zo blijven we de hele avond zitten, kijkent naar de sterren en de maan.