My Dead Heart (I.L.<3 Part 2)

C 33

A/N:

Sorry po super busy ng author ninyo! Palike naman po nitong page na ginawa ko na cast of characters. And feel free to post po doon. https://www.facebook.com/AngelmelayWattpad.

Thank you!

_______________________________________

C 32 - Back Home

Tulad nang napag-usapan bago pa man pumunta sandali nang America ang binata, ay pinagpaalam ni Lance si Zoe kay Sir Daniel nila, para umuwi sandali ng Pilipinas. 1 week lang naman kaya pinayagan sila. At isa pa, naghahanap rin ang staff & crew ng productions ng susunod na bansa na maganda daw pagshootingan ng susunod na mga eksena ng pelikula. Kaya hindi rin naman nahirapan si Zeon nang ipinagpaalam ni Sapphire. Ipinagpaalam siya ni Sapphire sa kondisyong sasama daw siya sa Pinas. At dahil no choice ay pumayag na rin si Zoe.

Kasalukuyan silang  nakasakay sa eroplano at napapagitnaan ng dalawa si Zeon. Habang natutulog ay nakahilig ng konti ang ulo ni Zeon sa ulo ni Zoe at si Sap naman ay nasa kabilang side niya na nahilig sa kabilang direction din. Nagising si Zeon at pumunta sa restroom ng eroplano. Pagbalik niya sa upuan ay maingat na ipinatong niya ang nakalungayngay na ulo ni Zoe sa kanyang balikat. Sa ginawa niyang iyon ay nagising si Zoe. Umayos ito ng upo, kinusot ang mata, at ngumiti ng ubod tamis kay Zeon. Hinawakan naman ni Zeon ang pisngi ni Zoe at masuyong hinaplos at sinabing, "matulog ka pa, mahaba pa ang biyahe." 

Napangiti naman si Zoe at hinawakan ang kamay ni Zeon na nakakapit sa pisngi sa niya, inilapit sa kanyang mga labi at hinalikan. "I can't wait to see the Philippines once again."

"Really? Thank God that you have agreed to attend Angel's birthday. Aren't you a little nervous?" Tanong nang nag-aalalang si Zeon.

"Sshh.. She might hear you.." Habang naka-point ang lips sa direction ni Sap na noon ay himbing na himbing ang tulog. "Actually, I'm really nervous. It's been a long time since  I stepped on the Philippines." 

Hinawakan ni Zeon ang isang kamay ni Zoe at pinisil. Inihilig pa ang ulo niya sa ulo ni Zoe na nakaharap din sa gawi niya. "You don't have to be nervous. I'm always here for you."

"Thank you. Alam mo Zeon, natatakot ako eh. Sa loob ng 6 na taon, hindi ko na ulit nakita ang bansa natin. Kinakabahan akong magpakita sa mga relatives ko, friends natin, at sa mismong bansa natin."

"Why? What about our country?" Tanong ni Zeon.

"Natatakot akong makita muli ang bansa natin. Marami kasi akong bad memories na iniwan doon na kailanman ay hindi ko na gugustuhing balikan."

"Oh my Zy!" At niyapos siya ng mahigpit ni Zeon. "I'm so thankful that you are willing to face all your worries for the happiness of my sister."

"Narealize ko kasi na 6 na taon na nakakaraan, it's time for me to courageously face all this worries."

"Just remember, Philippines is where we grew-up. We should love our country. Sa bansa natin tayo nagkakilala, naging malapit at natutunan natin how to be inlove..." At hinalikan ni Zeon si Zoe. Napakapit si Zoe sa batok ni Zeon at si Zeon naman sa pisngi niya habang nakasandal pa rin sila sa upuan para di masyadong kita ng iba. Wala silang pakialam sa dumaang stewardess.

Naputol lang ang long ang passionate kiss nang maramdaman ni Zeon na gumalaw ang katabi niyang si Sap. Agad namang ipinikit ni Zoe ang mga mata at si Zeon ay ganun din.

"Zeon, Zeon..." ginigising ni Sapphire ang inaaakalang tulog nang si Zeon.

"Hmmm... What??" Ang kunyari ay naiinis dahil kagigising lang na sagot ni Zeon.

"I'm hungry.."

"What do you want me to do? Cook for you? Tsss.."

"Hay! Sungit mo!"

"I know." At ipinikit ni Zeon ang mata.

"Zeon, I'm hungry..."

"Tss! Then ask the flight attendant to give you food!" Badtrip na sagot ni Zeon kasi naman masyado namang paasikaso si Sapphire.

"Fine!" Padabog na tumayo si Sap para hanapin ang steward. Nagkatawanan naman ang magkasintahan sa naging reaksyon ni Sap. What a mean couple! Hahaha!

Nagpatuloy ang mahabang biyahe hanggang sa wakas nasa airport na sila!

NAIA:

"Wow! At home at last!" Naidipa ni Zoe ang mga kamay parang pinapakiramdaman niya ang paghampas ng hangin ng Pilipinas sa kanyang balat.

"I wonder where is our driver?" Tanong naman ni Sapphire na iniwan ang kanyang mga bagahe na akala niya ay kukunin ni Zeon. Ang kinuha ni Zeon ay ang bag nila ni Zoe habang si Zoe ang may hila-hila ng mga maleta nilang magkasintahan. "Hey, what about my bag? Aissshh!" At walang nagawa si Sap kundi ang hilahin ang sariling maleta niyang may gulong. Tumakbo siya para makahabol sa magkasintahan.

Nag-antay sila sa may terminal gate.

Ring..

Ring..

"Hello? Sige manong punta na kami." Sagot ni Sapphire sa tumawag sa kanya at ibinaba na rin agad. "Sabi ng driver namin punta daw tayo sa letter L at doon niya tayo aantayin. Wait lang restroom lang ako."

Nagkatitigan ang magkasintahan... 

Nagkangitian...

"Tara!" At biglang hinatak ni Zeon si Zoe palabas ng airport. Mabuti na lamang at may mga nagwelcome sa kanilang mga hawi boys. Hindi sila masyadong pinagkaguluhan ng fans.

"Saan tayo punta?" Tanong ni Zoe na tumatakbo habang kahawak kamay si Zeon.

"Andyan na si Nicolei diba?" Tanong ni Zeon at tumango lang si Zoe at patuloy silang tumakbo. Ang mga hawi boys nila tuloy ay nakikitakbo na rin. "Itext mo na abangan tayo sa letter Z". Kahit hindi iyon ang apelyido nila ay ayos lang kasi doon madalas konti tao.

Sinunod naman ni Zoe. At nang makita nila ang sasakyan at kumaway si Nicolei ay sumakay agad sila sa loob. "Puntahan ninyo si Maam Sapphire ninyo. Sabihin ninyo ay sinundo kasi kami ng kapatid ni Zoe." Ang bilin ni Zeon bago pumasok sa loob sa tabi ni Nicolei sa unahan.

"Yes! Sir!" Sagot ng mga hawi boys/ bodyguards nila na padala ng LAO ENTERTAINMENT COMPANY

"ZEON....YAHHHHHH!!!!" Sigaw ng mga fans kaya kumaway si Zeon at nag flying kiss sa kanila.

"ZOOOEEE!!! WAHHHH!" Sigaw naman ng mga fans ng dalaga kaya binuksan niya ang bintana at kumaway.

Pinaandar na ni Nicolei ang kotse. "I miss you, Ate!" Bati sa kanya ng bunsong kapatid niya at sumulyap sa rearview mirror.

Tinap naman ni Zoe ang balikat ng kapatid niyang nagmamaneho. "Namiis din kita! Di mo na ako masyado dinadalaw abroad." Nagtamputampuhan si Zoe.

"Busy kasi, Ate. Alam mo na nag-Memedicine." Sagot ni Nicolei. "Kumusta, Pare? Mabuti at bati na kayo ng ate kong may topak!" Baling naman ni Nicolei kay Zeon habang nakangiti pero bumawi rin agad ng tingin pabalik sa kalsada.

"Ah may topak pala ha.." At binatukan ng mahina si Nicolei ni Zoe.

"Ate naman, joke lang!" Natatawang sagot ni Nicolei na busy pa rin sa pagmamaneho.

"Alam mo namang masyado ko siyang mahal kaya gagawin ko lahat para diyan." At ngumiting lumingon si Zeon kay Zoe. Napangiti rin at namula si Zoe sa sinabi ni Zeon.

"Zeon, paano nga pala si Sap? Magagalit iyon!" Tanong ni Zoe ng makarecover na sa pagiging kulay kamatis.

"Pabayaan mo siya! Let's just enjoy our 3 days stay here. And if she's with us, I bet if we could enjoy!" At nagtawanan silang tatlo sa sinabi ni Zeon.

Tumingin na lang si Zoe sa bintana. Manghang-mangha siya! Ang daming pinagbago ng Pilipinas.

At last! They're Home!

________________________________________

A/N:

VOTE & COMMENT naman po diyan para ganahan ako.