Başımı koltuğa yaslayıp gözlerimi kapattım. Sıkılmaya başlamıştım. Alper ve Sarp ile birlikte üvey kardeşime yazdığım şifreli mesaja cevap gelmesini bekliyorduk fakat aradan neredeyse iki saat geçmişti ve herhangi bir cevap alamamıştık. Hiçbirimiz, cevap vermeme olasılığını düşünmemiştik. Daha önce cevap verdiği için bu kez sefer de cevap vereceğini varsaymıştık.
Artık benimle uzlaşma sağlamak istemiyor olabilirdi. Hatta öyle olduğuna neredeyse emindim. Onu kandırmıştım. Buluşmaya yalnız geleceğimi söylemiştim fakat Alper, Sarp ve Bartu'yla beraber gitmiştim. Nasıl hissettiğini tahmin edebiliyordum. Kandırılmış hissediyordu. İşte bu yüzden, peşimden o silahlı adamı göndermişti. Onu kandırmamın bedelini ödemem için.
Yaşadığımız olaylara defalarca onun penceresinden bakmaya çalışmıştım. Ne kadar üzüldüğünü tahmin edebiliyordum fakat aklındaki şeyleri tam olarak tahmin edemiyordum. Babam benim gibi onu da insanlardan gizlemişti. Onu da terk etmişti. Peki neden şimdi onu terk eden birisinin intikamını almak istiyordu ?
"Hala cevap gelmedi mi ?" diye soran Sarp'a bıkkın bir bakış attım.
"Cevap vermezse ne yapacağız?" Hepimizin içindeki soruyu dillendiren kişi ben olmuştum.
"Şüphelerimin peşinden gideceğim." dedi Sarp rahat bir tavırla.
"Aklındaki şey, bana mantıklı geldi." Alper de Sarp gibi umursamaz konuşuyordu. Bu benim daha çok merak etmeme neden oldu.
"Bana da anlatsanız." Önce Sarp'a ardından da Alper'e baktım.
"Zamanı gelince öğreneceksin zaten." derken gözlerini kaçırdı Alper.
"Benden bir şey saklıyorsunuz." Şaşkınlıkla onlara bakıyordum. Daha önce Alper ve Sarp birlik olup böyle bir şey yapacak deseler asla inanmazdım fakat gerçekti işte. Hem araları düzelmiş, hem de ortak bir sırrı taşıyorlardı.
İkisi de cevap vermeyince şüphelerimden tamamen emin oldum. Bir şeyler bulmuşlardı. Bir ipucu. Belki de üvey kardeşimin kim olduğu konusunda bir fikirleri vardı fakat bana anlatmıyorlardı. Nedenini merak ediyordum. Kim olduğunu öğrenirsem fikirlerimin değişeceğini düşünüyor olabilirlerdi. Ona merhamet edeceğimi hatta sevebileceğimi bile düşünüyor olabilirlerdi. Ama böyle bir şey olmayacağını biliyordum. O beni ve sevdiğim adamı öldürmeye çalışıyordu. Tüm bunları unutup onu sevemezdim.
İçecek bir şeyler almak için aşağı kata ineceğim sırada telefonum bir kez titredi. Cebimden telefonumu çıkarıp tanımadığım numaradan gelen mesajı açtım ve hepimizin görebilmesi için telefonu ortaya koydum.
"Yine ne istiyorsun ?"
Benim yazmama fırsat bırakmadan Sarp yazmaya başladı.
"Kararımı verdim, Alper'i öldüreceğim ama bir şartım var."
Çok beklemeden cevap geldi. "Söyle."
"Seninle tanışmak istiyorum."
Heyecandan dudaklarımı dişledim ve beklemeye başladım. Şimdi vereceği cevap en önemli olanıydı. Ya kabul edip planımıza devam etmemizi sağlayacak ya da reddedecekti fakat ben kabul edeceğini biliyordum. O da benimle tanışmak istiyordu. Hissediyordum.
Beklediğimiz mesaj geldi. "Kabul. Öldürdüğünden nasıl emin olacağım?"
"Video çekerim. Peki ben senin benimle tanışmak istediğinden nasıl emin olacağım ?" Yazdı Alper.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TESLİMİYET
Teen Fictionİçimde bir şeylerin yanlış gittiğine dair bir his vardı. Sanki, burada olmamalıydım. Ona güveniyordum, şu anki durumumda güvenmek zorundaydım. Ama o kadar tuhaf davranıyordu ki... Ondan korkmaya başlamıştım. Odanın içinde ellerimi belime koymuş...