Second Time Around

Special Chapter 1

A/N: Pero eto na nga. Wala ng book three...BUT...I'm gonna make a story tungkol sa mga anak na nila. It would be out probably pagkatapos kong matapos magsulat sa story ni Trixie. Medyo matagal pa noh? Pero konting hintay lang yan guys. Sisiguraduhin ko namang worth it yung paghihintay niyo dun sa story. I'm gonna keep my fingers crossed tho. Lol. Anyways, I wont leave you hangin on the Epilogue so I'm gonna write 4 more Special Chapters dito. How's that sound?

Btw, iuupdate ko nalang kayo kapag napublish ko na yung story ng mga anak nila. And also don't forget to support our Dare Devil Trixie on her story.

And ofcourse. Hindi mawawala toh sa isang author's note in every end of a story. I just wanna say thank you sa walang sawa niyong pagsupporta kina Eunice and Rain starting from the Prolouge of Book one which was Officially Mine hanggang sa Epilogue dito. Tsaka thank you kasi ang tiytiyaga niyong maghintay ng mga updates ko. Senya na. Minsan kasi busy si otor at minsan sadiyang tamad lang talaga. Sorry! Lol. So Thankyou talaga ng sobra sa inyo. I hope you will also support my upcoming stories! Keep updated. - With much love, Majastic.

Special Chapter 1 - Honeymoon

Eunice's POV

Katatapos lang ng reception ng kasal namin ni Rain at nagsisipaguwian na din yung mga bisita.

"Sis!" agad akong humarap sa tumawag sakin. "I need to go. Pano ba? Congrats ulit ha? Tsaka goodluck na din." nakangiting sambit ni Trixie tas kuimindat pa. Problema ng babaeng toh?

"Goodluck?" naguguluhang tanong ko. Kaming dalawa lang ngayon ni Trixie ang naguusap kasi si Rain kinakausap pa yung daddy niya. Umuwi na din kasi sina Ivan, Alexa, Alyanna, Andre, at sina mommy.

"Don't play dumb. Goodluck on your honeymoon sis. Make this the best night of Rain's life." hindi ko alam kung matutuwa ba ako sa pagkakangiti ni Trixie. Abot tenga eh. Tsaka best night of Rain's life agad? Di ba pwedeng akin muna?

Honeymoon? Ba't bigla akong kinabahan nung marinig ko yun?

"Pinaalala mo pa sakin. Bigla tuloy akong kinabahan, Trix." bulong ko.

"Just don't mess up later. HAHA." tukso pa nito.

"You're not helping." seryoso kong sabi.

At ang gaga, mas lalo pang natawa. Hay nako! Kung hindi ko lang talaga toh kapatid.

"Nga pala, nahuli na si Crown." biglaang singit nito sa usapan.

Panandaliang nawala yung kaba ko. "Talaga? Kelan pa? Bakit hindi ko ito alam?" sunod-sunod kong tanong.

"Kanina lang, bago magsimula yung reception. Malakas kasi talaga ang pakiramdam ko na magpapakita siya kaya kumuha ako ng mga pulis, pero nakasuot sila ng tuxedo para hindi mamukhaang pulis ni Crown. At nung nakita ko siya kanina, pinadakip ko na agad. I didn't bother to tell you dahil ayokong sirain ang araw na toh. Araw mo toh Eunice. At hindi ako makakapayag na may sisira nito." sambit ni Trixie.

Kusa akong nagpakawala ng ngiti dahil sa mga sinabi niya. Nagbago na talaga si Trixie noh? At sobrang saya ko na nangyari yun. Who would have thought that she would be the best sister ever? Sinong magaakalang ang taong gusto akong patayin nuon, ay siyang magiging tagapagtanggol ko ngayon? Nakakamangha lang talaga kung paano ako pinaglalaruan ng tadhana.

"Thanks Trixie, you're the best." ani ko.

"I know I am." mataray nitong sabi. Siguro kung may hindi man nagbago sa kaniya? Yun ang ugaling pagiging mayabang, mataray, at mataas ang tingin sa sarili niya. In a good way.