Niyaya muna akong kumain ni Rain kaya andito kami ngayon sa Pizza Hut. Wala kaming kibuang dalawa dahil busy kami sa paglamon. Haha. Patapos na akong kumain nung biglang...
"Eunice..." tawag niya sakin.
"Oh?"
"I know your still bothered about Blake. Pero pwede bang wag mo na siyang masyadong isipin? I assure you, paunti-unti na siyang nakakarecover sa nangyari sa inyo. Nakakangiti nadin naman siya ng kahit papano." seryosong sabi ni Rain.
"What do you mean? Pano mo naman nasasabi ang mga yan?" curious na tanong ko.
"Kahapon kasi.. Sinamahan ko si mommy na magpacheck-up sa doctor kasi bigla daw sumakit yung ulo niya. Tapos yun na nga, nakita ko si Trixie sa ospital. Gusto ko siyang makausap non kaya sinundan ko. Pumasok siya sa room 204 at di niya na ayos yung pagkasara ng pinto kaya medyo nakabukas ito ng konti. At sinilip ko kung sino dinalaw niya. Only to find out that it was Blake. At mukhang, masaya naman silang dalawa, basi sa nakita ko."
O___O
Now it all makes sense. Kaya pala laging late na umuuwi si Trixie kasi dumadaan pa siya sa ospital. Bakit hindi ko toh alam? Bakit wala manlang siyang sinabi sakin? Bakit na ospital si Blake? Ang daming tanong sa isipan ko. I need to talk to my sister!
Binaliwala ko nalang yung tungkol kina Blake at Trixie saka iniba yung topic.
"Umuwi na pala si Tita Jean? Kelan pa?" tanong ko. Ang alam ko kasi nasa Korea nagstay yun with Tito Kiel. Dati kasi, umuwi lang naman si Tito Kiel dito para kausapin ako tungkol dun sa pabor na hinihingi niya.
"Last Monday lang. Actually sabi niya sakin kanina na pupunta daw siya sa mansion niyo. Bibisitahin yung mommy mo. You know how close they are." sabi ni Rain.
Yes I know. Theyre like the best of. friends.
"Kung ganon. Kailangan ko na palang umuwi. I want to see Tita Jean. Medyo namiss ko na din siya eh." sabi ko kay Rain.
"Okay then. Hatid na kita." alok ni Rain.
"Wag na. Dala ko kasi yung kotse ko eh."
"Then use your car and I'll use mine. Ihahatid lang kita ng nakasunod sayo."
Di na ako nakipag argue pa kay Rain. Mukhang gusto niya talaga akong ihatid eh. Tsaka okay lang. Manliligaw ko naman siya eh, at yun talaga ang dapat na ginagawa niya.
---
A few minutes ay nakarating na kami sa mansion with Rain na nakaconvoy sa likod ko. Hanep talaga yung manliligaw ko eh. Haha.
Pagpasok ko ay isang napakaganda na diyosa ang bumungad sakin.
"BAAAAAABY GIIIIIIIIRL! AMISYOUUUUUU" Pakawala ni Eunnie habang niyayakap ako.
Napangiti ako sa inasal ni Ate Jaz, you still remember her? Yung older sister ni Rain na model sa Korea. I also hugged her back. "I miss you too Eunnie." sambit ko.
Humiwalay na siya sa yakap at napatingin sa lalaking kanina pa nakasunod sakin. "Well, well, well. What do we have here?" taas kilay na sabi ni Ate Jaz tas bigla nalang siyang napatakip sa bibig niya. "OMG OMG! MOMMY! TITA SARAH YOU HAVE TO SEE THIS! KYAAAAAAH!" sabay tili niya.
BINABASA MO ANG
Second Time Around
Novela JuvenilDahil ba mahal kita noon... Mahal parin kita ngayon? Hindi ba pwedeng nasiraan lang ako noon at natauhan na ngayon? ---- Is this really the end? or Maybe love still needs a Second Time Around because it wasn't ready the First try. OFFICIALY MINE's [...