Second Time Around

Chapter 14 - E.K Moment

Eunice's POV

Andito na ako sa kwarto ko. Iyak padin ako ng iyak. Di ko kasi matanggap na kasalanan ko pala kung ba't pinagtaboy ako ni Rain palayo dati.

Pero hindi eh.. Kasalanan din ni Rain. Wala ba siyang tiwala sakin? Dapat manlang kinausap niya ako diba? Hindi naman kasi ganon yung nakita niya. Mis-understanding lang..

Kriiiiinnngggg..

Actually kanina pa nagriring yung cellphone kong yan. Alam kong si Blake yung tumatawag.. Wala talaga akong gana makipag-usap sa kahit kanino ngayon. Nai-inis kasi ako!

*tock* *tock* *tock*

"Go away!" sigaw ko dun sa kumatok.

"M-mommy"

Sh*t si Travis pala.

Agad kong pinahid yung mga luha ko saka pinagbuksan siya ng pintuan.

"Baby I'm sorry.. Do you need something?" Tanong ko.

"Mommy? Have you been crying? Are you okay?" -Travis

Lumuhod ako para maging magkalevel yung height namin. "I'm fine baby. I just have sipon" pagsisinunggaling ko.

"Okay. I just want to remind you about us going to Enchanted Kingdom tomorrow with Tito Rain" masiglang saad ni Travis.

Isa pa yan.. Parang ayoko munang harapin si Rain. Baka kasi hindi ko maiwasang tanungin siya.

"Okay baby. You should take a rest nadin. Maaga pa tayo bukas" sabi ko nalang. I just dont wan't to dissapoint Travis.

"I'll give you my power kiss mommy.. So that your sipon will easily go away" saka kiniss ako ni Travis sa may ilong ko.

Ang sweet talaga ng batang toh. Napangiti tuloy ako.

"Thanks baby. Go to sleep na" ani ko.

"Mommy? Can I sleep with you tonight?"

Hala. Pano na ako iiyak nito? Di pwede baby. Wag na muna.

"Kasi..."

"Please mommy?" Saka niyakap niya pa ako.

"Fine. Come in" di ko talaga matanggihan si Travis kapag naglalambing na siya.

Bahala na nga ito. Pipigilan ko nalang na wag umiyak.

---

Kinabukasan...

"Mommy faster! Tito Rain's waiting downstairs!" Pangungulit ni Travis sakin. Masyado talagang excited.

"Eto na oh.. Buti pa, mauna kana sa baba.. Masyado kang excited eh.." sambit ko.

"Okay" tipid na sagot ng bata saka tumakbo palabas ng kwarto ko.

"Be careful on the stairs!" Pa-alala ko pa.

Humingang malalim muna ako saka tinignan yung sarili ko sa salamin. Ang pale ng complextions ko ngayon.. Tas pugto pa mga mata ko, halatang galing sa pag-iyak.