SIRLAR

SIR 370

Benim içim ve dışım (dışarıya yansıttığım) kişiliğim çok farklıdır. Ben hep gülerim, gülümserim, güldürürüm şakalar yaparım, neşeliyimdir (öyle olduğumu sanarlar). Beni dertsiz tasasız zannederler. Bencil olduğumu düşünürler, söylerler. Ama öyle değilimdir. İçim çok farklıdır. Karşımdakine bir şey söylerken acaba bu lafım onu kırar mı üzer miyim onu diye düşünüp söylerim. Empati kurarım ve bunun yüzünden birçok kez ağladım. İnsanların acılarına ortak olup -tanıdığım, tanımadığım- onlarla birlikte ağlarım. Her şeyi kafaya takan biriyimdir (şu anda aşmaya çalışıyorum). Her şeye üzülürüm ve aşırı duygusalımdır. Küçük bir şeye kırılırım ama çabuk affederim. Nedensiz yere ağlarım, ağlayacak yer ararım. Çoğu zaman ruhsal acı çekmek hoşuma gider ve acı çekmek isterim. İçimde, ruhumda, kafamın içinde çok farklı bir dünya vardır, tek benim bildiğim. Bunu (asıl beni) kimse bilmez. Kimseye anlatmadım. Bahsettiğim kişiler var ama asıl beni, kim olduğumu tam olarak kimse bilmiyor. (Anlamazlar da zaten). Ve bir gün anladım ki asıl olmak istediğim kişilik bu değil. Olduğum ve olmak istediğim kişilik çok farklı. Sonra değişmeye karar verdim. İnsanları güldüren, sürekli gülüp eğlenen biri olmak istemedim ve işe koyuldum. Şu an değişme aşamasındayım. O dış kişiliğim bir tür maske gibi bir şey benim için.İnsanlara karşı güven problemim var. Aslında çabuk güvenirim ama içimde hep bi şüphe vardır. Bunu yazarken bile "acaba benim olduğumu Yaz(ş)ar söyler mi birilerine, ben olduğum anlaşılır mı? Ya bir şey yaparsa" gibi düşünceler beynimi istila ediyor. Bunu aşamıyorum. Belki insanlara hemen güvenmemem gerekiyor, öncelikle tanımam sonra güvenmem gerekiyor ama bu elimde değil. Belki de güven problemi değil de bu paranoyaklıktır bilemiyorum. Hayallerimle yaşıyorum. Onlar olmasa yapamam. Ve ne olursa olsun hiç umudumu kaybetmem olmayacak, imkansız bir şey de bile umut ararım. Sanırım ölene kadar umudum hiç tükenmeyecek. Kafanızı ağrıttım kusuruma bakmayın. :)Son olarak arkadaşlar, benden size bir tavsiye benim gibi her şeyi kafanıza takmamaya çalışın. Az umursamayın ya :D. Ha birde İNTİHAR ETMEYİN LÜTFEN! ÖLÜM ÇÖZÜM DEĞİL!Bu arada Yaz(ş)arCan iyi bir iş çıkardın gerçekten. Bu kitabı ilk gördüğümde 100'lerdeydi ama şimdi 1000'leri geçmiş. Tebrik ederim! -İnşallah diğer kitaplarında da devam eder bu başarın.- Burda bir aile gibi olduk. Gerçekten çok değer veriyorum bu kitaba. Erkek olduğunu öğrendiğim gün yaşadığım şoku sana anlatamam bile :DD Neyse yazıları sonlandırmayı pek beceremem :DDSevgilerimle sizleri çok seviyorum! Kendinize iyi bakın! İyi davranın!