Part Nine
Kanina lang ay masaya akong kasabay mag lunch ang asawa ko pero ngayon naman ay tila ba magliliyab ako sa apoy sa galit at inis nang tawagan niya ako at sabihin na male-late siya ng uwe dahil may i mi-meet pa raw itong importanteng client.Meaning to say,we won't able to eat dinner together and definitely maghihintay na naman ako ng matagal sa paguwi niya.
Although hindi naman laging ganoon ang nangyayari pero iyon ang isa sa mga bagay na ayoko.Hindi dahil sa wala akong tiwala kay Andrei or pinaghihigpitan ko siya.Gusto ko lang talaga na makasama siya on time right after his work and bond with him a lot.Kahit na araw araw na kaming magkasama para bang miss na miss ko pa rin siya.Kaya nga ganito ako kainis ngayon dahil sa pagkadismaya knowing ako lang magisa ang kakain ng dinner at maglilibang ng mag-isa habang naghihintay sa kanya.
I watched dvd in the sala while eating my dinner.Maganda naman ang palabas.Actually favorite ko pa ang movie na iyon.
THE VOW
A real life love story of a woman who loses her memory about her husband.
Na kahit ilang beses ko ng napanood ay apektado pa rin ako hanggang ngayon.Nadadala ako sa movie na para bang kasali ako sa film na iyon.Kung kasama ko lang si Andrei ngayon sigurado maiiling na naman ito sa mga reaksiyon ko.
And speaking of my husband...
Tinignan ko ang oras sa wall clock.
It's past 11 in the evening...
8pm ang tapos ng work nito and 8:30 nang tawagan niya ako para magpaalam na malelate nga siya ng uwi to meet with his client in a restaurant.Ilang oras na akong naghihintay at lalo akong nakakaramdam ng inis.
So i decided to text him already...
Love san kna?
Anong oras n huh...
Di kpb uuwe?Walang reply mula kay Andrei.
At dahil hindi siya nagreply kaya tinawagan ko na lang ang phone niya.
It keeps ringing and ringing...
Hindi niya sinasagot hanggang sa kusa nang maputol ang tawag.Tumawag ako ulit and this time pinatay nito ang ring sa kabilang linya.Lalo akong nakaramdam ng inis.
Why the hell he would cut off the line?!
Tatawag na sana ako ulet nang bigla ay may na receive akong text message.
Galing kay Andrei.
Jade i'm in the middle of a meeting..malapit na matapos 'to so please wait a while.
I text back immidiately.
Meeting?anong klaseng meeting ba yan at ilang oras ka ng nanjan!?meeting ba talaga yan huh!?
My goodness Jade!nagsisimula k n nmn.kung di mko ginugulo ngaun sa meeting ko then this meeting might have been finished by now!
You better get home now..naiinis na ako Andrei!
Hindi na nagreply pa si Andrei at ako naman ay itinuon muli ang pansin sa panonood ng movie.Pinilit kong kalmahin ang sarili ko kahit na nanggagalaiti na ako sa inis sa tagal umuwi ng asawa ko.
Eksakto 12 ng madaling araw nang umuwi si Andrei.Pagpasok pa lamang nito ng pinto ng bahay ay agad ko na itong sinalubong ng nakabusangot kong mukha.
Nakapamaywang na hinarap ko ito."Bakit ngayon ka lang umuwi!?"
Imbes na sumagot ay dire-diretso akong nilapitan ni Andrei at ginawaran ng halik sa pisngi.
"Tinatanong kita Andrei!Sumagot ka!"
"Di ba sinabi ko naman na may meeting ako with a client?Nag dinner na rin kaya natagalan."paliwanag ni Andrei.
"Ano bang klaseng meeting yan at inabot kayo ng ganito katagal na oras huh!?"
"Jade what my client and i talked about was about work.It's not a simple conversation.You should know that."
Umirap ako sa sinabi niya."kahit na!You should still consider that you have a wife that's waiting for you."
"Oh come on Jade..let's not make this a big deal",sabi nito na hinila ako sa baywang at hinalikan ulit sa pisngi.
"Hay nako Andrei huh.Wag mo ako daanin sa ganyan mo.Galit pa ako."kunway pagmamatigas kong sabi.
Tila hindi naman iyon narinig ni Andrei.Muli niya akong hinalikan.This time he kisses me in my lips.
At palibhasa'y mabilis akong mapaamo ng asawa ko ay tuluyan na nga akong bumigay.All of a sudden ay nawala ang inis ko rito.
BINABASA MO ANG
My Run Away Husband
RomanceAndrei and Jade was a picture of a happy couple.A perfect couple.They love each other so much but it was all ONCE... Just like every relationships that goes through thick and thin,theirs is tested too. Can they keep their love alive or just let it d...