My Run Away Husband

Set you free

Part Forty-two

Sa isang disco bar sa Quezon city kami nagpunta ni Liam.

Hindi naman lasing pero medyo tipsy na ako that time.Nakakailang shots na rin ako ng tequila pero hindi ko alintana ang pait na bumabahid sa aking lalamunan dahil sa pait din na aking nararamdaman.

"Tama na yan."awat ni Liam sa akin nang akma kong muling iinumin ang shot ng tequila."Lasing ka na."

"No,i'm not."sagot ko.Hindi ako naawat ni Liam sa ginawa kong muling pag-inom ng tequila."Hayaan mo nga ko uminom.Ang kj mo naman eh."

"Hindi mo na kaya Jade.Tara.Let's go home."anito na akma sanang hahawakan ang braso ko pero tinabig ko ang kamay nito.

"Don't tell me what to do okay?Why won't you let me enjoy Liam?Please...just let me enjoy!"galit kong sabi.

"Hindi mo kailangan gawin ito sa sarili mo Jade.Don't punish yourself.Ako ang nahihirapan sa ginagawa mong ito."

"Mas nahihirapan ako Liam.Sobra na akong nahihirapan."pagkasabi ko niyon ay hindi ko na talaga napigilan pang hindi maiyak.Muli na naman nanariwa sa isip ko ang nangyari sa amin ni Andrei.

"Tuluyan na akong iiwan ng asawa ko.Hindi na niya ako mahal.aang walang-hiya mong pinsan na ang gusto niyang makasama at hindi na ako.Ipapa-annul na ni Andrei ang kasal namin.Alam mo ba kung gaano kasakit yun huh?"i said painfully and bitterly.

Liam was just listening.

"Hindi ko na alam ang gagawin ko Liam.I don't want to feel this pain anymore.I wanted my heart to stop breaking.How can i do that Liam?Tell me how?Please tell me.."

That was when Liam hug me so tight."I'm here Jade."

"I want my husband Liam.I want him back."

"You need to be strong Jade.You need to get back to yourself and get up.Hindi man niya makita ngayon pero malay mo dumating ang time na ma-realize niyang mali na iniwan ka niya.So please umuwi na tayo.Magpahinga ka."

Hindi na ako tumutol pa nang magyaya si Liam na umuwi.Tama ito.Kailangan ko na ipahinga ang sarili ko.Mabuti na lamang at anjan si Liam sa akin.Hindi ako iniiwan sa ganitong sitwasyon ko.

*Andrei's POV*

Kasalukuyan akong nagmamaneho papunta sa bahay namin ni Jade.Pupunta ako roon para kunin na ang mga gamit ko at para papirmahin na rin si Jade sa annulment papers namin.

Sa totoo lang,kanina pa maraming gumugulo sa isipan ko.Simula ng huli kaming magkita at magkausap ni Jade ay hindi na matahimik ang puso at isip ko.Her face keeps flashing back on my mind.I don't know why but there's something strange that has happened from that moment.Hindi ko lang mabigyan ng tamang kasagutan kung ano iyon pero sa palagay ko ay dala lamang iyon ng awa ko.Ang tagal din kasi naming hindi nagkita at umiiyak pa ito nang mangyari iyon which is kasalanan ko naman.Hindi naman ako ganoon kamanhid para hindi makaramdam ng guilt.Nakokonsensiya naman ako kaso nangyari na.Mas lalo lamang masasaktan si Jade kung paaasahin ko pa itong magkakabalikan kami.

Shit...ahhhh...nausal ko sa aking sarili.Hindi ko na talaga maintindihan kung ano na bang nangyayari sa akin.Dahil doon ay sinaway ko mismo ang sarili.Hindi dapat ako magpaapekto sa kung anomang gumugulo sa akin.

Meanwhile....

*Jade's POV*

Kauuwe ko lang halos ng bahay.Hinatid ako ni Liam pauwe pero hindi pa rin ito umaalis ng bahay ko.Pagpasok ko ng bahay ay agad akong humiga sa sofa.Palibhasa ay lasing ako kaya inasikaso ako nito.Tinanggal nito ang suot kong sandals.Pagkatapos niyon ay pinunasan ako nito ng basa at malamig na tuwalya sa braso at sa mukha.Habang ginagawa ni Liam iyon ay muli na naman akong napaiyak.Bigla na naman kasing pumasok sa isip ko si Andrei.Naalala ko kasi na dati ang asawa ko ang gumagawa ng ganun sa akin.Dati si Andrei ang nag-aalaga sa akin at nag-aasikaso.Ngayon ay iba na ang gumagawa ng sana ay responsibilidad nito.

"Sshhhh...stop crying Jade.Sleep now and don't think about him anymore."Liam said while wiping my tears away.

I don't know what urged me to do it pero bigla ko na lamang hinaplos ang mukha nito.Sobrang thankful ako sa effort na binibigay nito sa akin.Thankful ako sa love na ipinakita nito sa akin nang hindi man lang naghihintay ng anomang kapalit but at the same time,i feel so bad that i couldn't even give him half of my heart na deserve naman nitong makuha.

"Sana pwede kong utusan ang puso ko na mahalin ka Liam.Sana ikaw na lang ang mahalin ko dahil ayoko ng mahalin pa si Andrei.Gusto ko na siyang makalimutan.Ayoko na siyang isipin.Gusto ko ng maging masaya."

"Don't worry Jade.As long as i'm here,pipilitin kong pasiyahin ka.You may not be able to smile now but i will try my best to bring back that smile on your face everyday."

"Help me get over Andrei Liam.Please...help me..can you help me?"sabi ko in a very soft and appealing voice.

"Kiss me Liam.Kiss me now."ako na mismo ang naglapit ng mukha ko kay Liam.I reach for him and kiss his lips.Slowly.He responded to it.

We kissed.Matagal.Until he grab my neck and started to kiss it.I was weak that time.Aaminin ko nakakaramdam ako ng init sa aking katawan.Palibhasa ay matagal ng patay ang sexlife namin ni Andrei.Plus the fact na lasing pa ako.If ever man na may mangyari sa amin ni Liam tonight ay okay lang din.Tutal nagpapakasasa naman sa ibang kandungan ang asawa ko.

It would be fair enough.

At isa pa,baka iyon na rin ang maging daan para unti-unti kong makalimutan si Andrei.Who knows hindi ba?I'm too desperate to forget my husband!Walang masama na subukan ko.