My Run Away Husband

Cheating mind

Part Eighteen

*Andrei's POV*

Timing talaga si Mildred.

Ewan ko ba kung bakit bigla na lamang itong sumusulpot everytime na nai-stress ako.

She seems to be an angel in human disguise.

She could save my days in simple ways.

"Sir,here is your coffee...i thought you might wanted to drink so nagtimpla na po ako".Mildred said as she puts down the cup of coffee in my table.

"Oh,thank you..Your'e always in the right timing.I was just about to call you and ask for this",i said smilingly.

"Is everything okay sir?"she asked.I can tell by the way that she looks into my eyes that she's concern.

"Y-yeah...i'm fine",sagot ko.

"If ever you need someone to talk to,i'm just here sir.Just call me".

"Yes,thank you Mildred."

"Sir,hindi po bagay sa inyo yung problemado eh.Nababawasan po pogi points nyo kapag seryoso kayo masyado",biro nito.

Napangiti naman ako sa sinabi niya.

At lalong napangiti ako nang nakita kong ngumiti si Mildred.

She was pretty.

Honestly.

Matagal ko ng napapansin na mayroon akong magandang sekretarya pero ngayon ko lang yata talaga naappreciate nang husto ang ganda nito.

Actually,hindi lang naman panlabas na anyo ang maganda kay Mildred.Maging ang attitude nito ay maganda rin.She has a good heart.I know for sure.Panong hindi ko malalaman ang bagay na iyon eh weekdays kaming laging magkasama?Office hours and every meetings ay magkasama kami.

At hindi lang din naman puro about sa work ang pinag-uusapan namin.Ilang taon ko na rin namang secretary si Mildred so we have talked a lot about different stuff aside business.Kung minsan nga ay nagkaka-kwentuhan din kami ng mga nakakatawang bagay na animo ay friends lang kami.

She was funny.

She could actually make me smile and laugh.

Sa totoo lang,i feel so happy whenever she's around.Para bang nababawasan stress ko kapag andiyan siya.Kapag nakikita ko naman siya ay para namang buong buo ang araw ko.Kaya nga kung minsan ay mas gusto kong nasa opisina dahil kay Mildred.

That feeling that i could just sit all day long in my swivel chair just to see her walking back and forth in my office and stare at her face.

"Ayan napangiti na kita sir"..pukaw ni Mildred sa malalim kong pag-iisip.

Saka lang din ako tila nagising sa malalim na pag-iisip.I looked at her and smiled again.There is really something about her that could make me smile.

"Sir,if you want para mawala talaga stress mo,sabayan kita kumain ng lunch.Gusto nyo po?"

"Can you?"

"Of course Sir..Basta ikaw Sir"..makahulugan ang mga ngiti ni Mildred nang sabihin iyon.

Bilang lalaki,i sense her flirting with me.

Hindi lang naman iyon ang unang pagkakataon na nagparamdam ng kakaiba sa akin si Mildred.Alam ko na may lihim itong gusto sa akin.Nababasa ko iyon sa mga kilos nito kahit hindi man nito hayagan na sabihin at aminin.

Yun nga lang at ayoko talagang bigyan ng pansin ang atensyon na pinapakita at pinaparamdam niya sa akin kahit pa nga minsan ay nauudyok na akong pumatol.Hindi naman mahirap gawin para sa akin ang ligawan ito kung sakali man knowing kung gaano ako katinik pagdating sa babae.

Pero kung sakali lang na wala akong asawa ay tiyak din naman na didiskartehan ko si Mildred.Hindi naman mahirap na ma-fall in love dito dahil bukod sa maganda ay mabait pa.Napapasaya niya pa ako.

Kaya lang nga ay may asawa na ako.

That's the problem.