Because I Love You N.H.

18

Pov Lauren

Ik ben net bijgekomen en ik lig nu op zo'n bank. Ik moet nog 1 test doen en dan ben ik klaar. Beter.

"Span je buikspieren aan" zegt hij. Ik span mijn buikspieren aan en hij begint op mijn buik te drukken met zijn hand. Ik knijp in mijn vuist omdat het gevoelig is. "Sorry" zegt hij als hij het ziet. Ik schud mijn hoofd. "Klaar, je mag je omkleden" zegt hij. Ik knik en sta op. Ik ben echt moe, doodop. Ik loop weer naar die kamer en kleed me langzaam om. Ik heb echt geen fut meer om iets te doen.

Ik loop weer terug als ik mijn normale kleding weer aan heb. "Je hebt het heel goed gedaan, je krijgt de uitslag over een weekje. Ik geef het wel mee aan je moeder" zegt hij en geeft me een hand. Ik glimlach zacht. "Dank je en misschien tot de volgende keer" zegt hij. Hopelijk niet. "Dag" zeg ik en loop weer de gang op. Ik stop even en doe mijn haar goed, gewoon in een knot. Ik pak mijn telefoon en loop weer door. Als ik de wachtkamer binnenkom, zie ik Niall verveeld achter zijn telefoon zitten en mijn moeder staat achter de balie te bellen. Mijn moeder houdt echt van haar werk.

Ik loop naar Niall toe en ga naast hem zitten. "Hey" zucht ik. "Hallo" zucht hij en kijkt niet op van zijn telefoon. Ik grinnik zacht. "Waarom ben je hier?" Vraag ik en verdraai mijn stem een beetje. "Mijn vriendin heeft controle, lang verhaal, maar het duurt ontiegelijk lang" mompelt hij. "Zullen we dan gaan babe?" Vraag ik. Hij kijkt op en krijgt een mega grijns op zijn lippen. "Babe" gilt hij bijna en vliegt om mijn nek. Hij slaat zijn armen om me heen en ik doe dat ook bij hem. Hij verbergt zijn hoofd in mijn nek. "Hoe ging het?" Mompelt hij. "Goed, ben alleen moe en bezweet" mompel ik. Hij grinnikt en trekt terug. "Ik moest rennen en ja" zeg ik en sta op. Hij staat ook op en we lopen naar de balie. "Okay, ga zo maar douchen en dan gaan we gewoon rustig aandoen" zegt hij en pakt mijn hand. Ik knik. "Lauren" zegt mijn moeder. Ik glimlach. "Sorry, ik kom maandag weer. Kan je nog voor die en die een controle doen?" Vraagt ze. Mensen knikken en mijn moeder loopt weer naar ons toe. "Hoe was het?" Vraagt ze. "Vermoeiend" zucht ik. Ze grinnikt. "Wie had je als dokter?" Vraagt ze weer en we lopen het ziekenhuis uit. "Meneer dokter Green. Je bent een lieve vrouw die geliefd is en goed haar werk doet" zeg ik. Ze kijkt me aan en lacht. "Dat zegt hij" zeg ik normaal. "Die man is echt overdreven" zegt ze. "Ik woon hier net, heb een accent, maar je hoort niet dat ik uit Canada kom" zeg ik lachend. Ze grinnikt en we stappen de auto in.

"Ow ja babe, Sophia belde dat ze morgen een meidenmiddag houden, jij moet ook komen" zegt Niall. Ik knik en ga op zijn schoot zitten. "Sow babe" zegt hij. "Shut up" zeg ik en leg mijn hoofd op mijn schouder. "Maar dan ben ik morgen niet bij je he? Ik ga dan naar huis" zegt hij en pakt allebei mijn handen vast. "Weet ik, maar je blijft vanavond ook slapen toch?" Vraag ik zacht. "Ja, maar ik wilde morgen ook bij je zijn" mompelt hij. "We hebben vandaag nog en morgen tot geen idee hoe laat. En ik zie je maandag weer" zeg ik. Hij knikt en ik druk een kusje op zijn kaak. "Rustig he" zegt hij. Ik grinnik. "Het begint om 1 uur" zegt hij zacht en drukt een kus op mijn voorhoofd. "Is goed" mompel ik. "Jullie zijn zo lief en schattig samen" zegt mijn moeder opeens. "Mam enough" zeg ik gelijk. "Ja ja" mompelt ze.

•~•

"Tot morgen babe" zegt Niall. "Tot morgen Nialler" zeg ik en knuffel hem stevig. "I love you" fluister ik. "I love you too" fluistert hij en drukt een kusje op mijn wang. Ik trek terug en kijk hem aan. Ik druk mijn lippen op die van hem en hij kust gelijk terug. Ik glimlach.

Ik trek na een tijdje terug. "Tot morgen" fluister ik als ik langzaam wegloop. "Tot morgen" fluistert hij en laat langzaam mijn hand los. Ik zwaai nog even en loop samen met Sophia haar huis binnen. "Jullie zijn zo lief en close samen" piept ze. Ik grinnik en bloos. Ik trek mijn jas uit en hang hem op. "Schoenen aan of uit?" Vraag ik. "Hou maar aan" glimlacht ze. Ik knik en loop achter haar aan de woonkamer binnen. Ik zie Eleanor en 2 andere meiden op de bank zitten. "Dit is Lauren" zegt Sophia. "Hey" zeg ik. Die twee meiden staan op, ze hebben zilver haar en de wat oudere ook wat tattoos. "Hey Lau" gilt Eleanor. "Lottie" zegt het meisje die erg veel op Louis lijkt en de jongste van de twee. "Lauren" glimlach ik. "Louise, maar noem me maar Lou" zegt de oudere met tattoos. Ik glimlach. "Lauren". "Dus jij bent het meisje waar Niall echt 24/7 over praat?" Vraagt Lottie. "Als het meisje Lauren heet, dan denk ik het wel" grinnik ik. Iedereen lacht en we gaan op de bank zitten.