Because I Love You N.H.

31

Pov Niall

Ik zit in de les en krijg een berichtje van Lauren.

Van Lauren:
Lauren: heyy babe. Slaap lekker❤️❤️ ly x.

Slaap lekker? Babe? Ly? Ik snap het niet. Wij zijn uit elkaar en dan stuurt ze dit. En slaap lekker? What the fuck. Snel daarna krijg ik nog een berichtje.

Lauren: sorry, laat maar. Niks is waar

What the fack. Ik snap het niet. Maar ik ga er ook niet op reageren. Ik slik mijn tranen weg. Ik heb het moeilijk. Ik heb het uitgemaakt omdat ik het moest. Ik werd onderdruk gehouden.

"What the hell, Lauren is 'thuis' midden in de nacht en die snap heeft ze 20 minuten geleden verstuurd" zegt Cody opeens. Ik kijk op. "Waar is ze eigenlijk?" Vraagt Sophia en kijkt mij aan. Ik haal mijn schouders op. "Dat wilde haar moeder niet vertellen, meneer Devine is er ook niet, dus ik weet het niet" zegt mevrouw Summer. Ik slik. Zou het door mij komen? "Ze is vast weer naar Canada omdat ze het moeilijk heeft. Let maar op" zegt Cody lachend. Nee, dat is niet grappig.

•

Pov Lauren

"Maar wat het geniale was is dat ik wakker werd gemaakt door David Beckham" zeg ik dromerig, hij heeft mijn dag goed gemaakt. "Serieus?" Gilt Shawn bijna. Ik knik. "En Romeo is zo schattig, Harper ook en Cruz ook. Brooklyn is echt zo gast" zeg ik. "Ze zijn ook aardig". "Hoe?" Vraagt hij. Ik pak mijn telefoon en laat foto's zien. "Ze zaten voor ons in het vliegtuig" zeg ik. Hij kijkt me met grote ogen aan. "Nee" zegt hij. "Jawel" zeg ik. "O my god" zegt hij blij. Ik glimlach. "Ze zijn echt zo aardig" zeg ik.

Ik lach. "Wat?" Vraagt Shawn gelijk. "Nu ik niet op school ben, zet echt niemand meer iets op snap" zeg ik lachend. "Ik ben gewoon bijzonder". Hij begint ook te lachen. "Hoe laat is het daar dan?" Lacht hij. "Half 9, wel logisch. Maar niemand heeft iets op snap gezet vandaag" zeg ik. "Dan ga jij er verandering in brengen" zegt hij en pakt mijn telefoon af. "Privé toch?" Vraagt hij. Ik knik. Ik heb een privé acc op snap en een openbare. Hij loopt naar zijn raam en maakt een foto van buiten. "Wauw" grinnik ik. "Waar is Malia eigenlijk?" Vraag ik. "Ze is op vakantie. Ze komt dinsdag weer terug" zegt hij. "Dan zie ik haar net niet" zucht ik. Hij maakt een selfie samen met mij en geeft mijn telefoon weer terug. "Geen dank" zegt hij. "Ik zweer, als ik terug ben worden ze weer boos omdat ik hier ben geweest" zeg ik. "Trek je er niks van aan, je bent hier omdat er iets is gebeurt, meer niet" zegt hij en komt voor me staan. "Al worden ze boos, niks van aantrekken. Je bent hier omdat er iets met je familie is. Als ik in Engeland familie heb en ik woon in Canada. Er is iets met mijn familie dan zou ik ook terug gaan naar Engeland. Ze moeten het zelf meemaken voordat ze het kunnen snappen" zegt hij. Ik knik. "Ik heb je gemist" zeg ik en sla mijn armen weer om hem heen. "Ik jou ook" zegt hij en knuffelt terug.

Mijn telefoon gaat af. Ik laat Shawn los en pak mijn telefoon. Ik neem op.

L: "met Lauren"

M: "Hey Lau, met mama. We willen zo naar Lily gaan, kom je?"

L: "uh ja is goed" zeg ik en hang op.

"Ik ga naar Lily" zucht ik. Hij knikt. "Je kan altijd naar me toe komen. Hoelang blijf je eigenlijk?" Vraagt hij. "Dank je en sowieso deze hele week nog" zeg ik. Hij knikt. "En wanneer van je opa?" Vraagt hij zacht en we lopen naar beneden. "Weet ik niet. Ik laat het nog wel horen" zeg ik. Hij knikt en geeft me een knuffel. "We gaan leuke dingen doen, om alles te vergeten" zegt hij. "Je bent de beste" zeg ik en laat hem los. Hij glimlacht. "Succes" zegt hij. Ik doe de deur open en trek mijn jas aan. "Dank je. Ik stuur straks wel een berichtje" zeg ik en stap zijn huis uit. Hij knikt. "Doei Lau" zegt hij. "Doei Shawn" glimlach ik en loop weg. Ik zwaai nog en loop zijn terrein af. Ik loop weer naar mijn huis.

•

Ik lig weer in bed. We zijn bij Lily geweest en mijn nichtje is geboren, geboren op de dag dat mijn opa is overleden. Mijn nichtje is vernoemd naar hem, Leonie. Mijn opa heette Leo. Dat is serieus nog een van de zwaarste dingen. De begrafenis is vrijdag. Het is de vader van mijn vader en mijn vader gaat zowat dood van zijn verdriet. Morgen ga ik iets leuks doen met Shawn.

Ik zucht. Ik ben super moe, maar kan niet slapen. Ik denk aan te veel dingen. Ik wil slapen, maar het lukt me niet. Het is 1 AM ofso, maar ik kan gewoon niet slapen. Ja ik weet het, ik heb een jetlag. Maar ik moet gewoon slapen. Ik heb al te weinig slaap gehad deze week, dus ik moet gewoon nu goed slapen. Ik sta op en loop mijn kamer uit. Ik loop Josh zijn kamer binnen. Ik ga op zijn bed zitten en maak hem nu wel normaal wakker.

"Lauren" zegt hij hees. "Mag ik bij jou slapen? Ik kan niet slapen" zeg ik zacht. "Ja, kom" zegt hij slaperig. Ik kruip naast hem onder de dekens en ga op mijn zij liggen. Hij slaat zijn arm om me heen. "Slaap lekker" mompelt hij. "Slaap lekker" zeg ik zacht. Wij zijn echt hecht, dat is fijn. We kunnen ook niet echt zonder elkaar. Als we ruzie hebben, duurt het vaak maar 10 minuten en het is weer goed. Als het langer duurt, dan durven we het niet goed te maken omdat... wie weet het? We weten het zelf ook niet. We durven het dan niet. Heel vaag, maar okay.

Ik sluit mijn ogen en val langzaam inslaap.

•

"Lauren" hoor ik Josh zeggen. "Lau" zegt hij. Ik open langzaam mijn ogen en kijk hem aan. "Je huilt" zegt hij zacht. Ik kijk hem niet begrijpend aan en voel aan mijn wangen, ze zijn inderdaad nat. "What the fack" zeg ik hees en veeg ze weg. Dan denk ik aan die droom, een droom met Niall dat we gelukkig zijn. Ik barst weer uit in tranen. "Shh" sust Josh en trekt me liggend in een knuffel. "Het is okay" zegt hij. "Het is zo moeilijk" huil ik. "Ik weet het" zegt hij zacht. "Waarom moet alles precies tegelijk?" Vraag ik. "Ik weet het niet" zegt hij.

We staan op en ik haal mijn neus op. "Dank je" zeg ik zacht en kijk hem aan. "Geen probleem, je mag altijd praten en naar me toekomen" zegt hij en glimlacht zacht. Ik glimlach. "Je bent de beste" zeg ik en geef hem een knuffel. "Love you" zegt hij. "Love you" zeg ik en laat hem los. "Shawn is er zo, ga omkleden lazy ass" zegt hij. Ik grinnik. Ik loop zijn kamer uit naar mijn kamer. Ik doe mijn kast open en zie mijn kleding hangen. Ik glimlach. Ik pak een blauw blouseje, een spijkerbroek. Ik kleed me om en doe mijn make-up, nu doe ik het wel gewoon en nu zwaarder omdat ik die blauwe plekken enz heb. Ik laat alles neutraal, maar toch heb ik iets op. Ik loop naar beneden en pak alvast mijn schoenen.

Ik maak wat te eten voor mezelf en Lotte loopt de keuken binnen. "Hey Lot" zeg ik. "Hey Lau" zegt ze en gaat aan de barkruk zitten. "Wat wil je?" Vraag ik. "Doe maar simpel, gewoon yoghurt" mompelt ze. Ik knik en maak het voor haar klaar. De bel gaat. Ik eet snel mijn yoghurt op en loop naar de deur. Ik open de deur en zie Shawn staan. "Hey" zegt hij. "Hey" zeg ik en hij loopt naar binnen. "Ik moet alleen nog mijn tandenpoetsen. Ga maar ff op de bank zitten" zeg ik. "Doe rustig aan. Je zegt altijd 'ik ben snel klaar', maar je bent altijd langzaam" lacht hij. "Bank" sis ik en loop naar boven. Hij lacht. Ik poets mijn tanden en doe mijn haar in een slordige staart. Als ik de badkamer uitloop, bots ik tegen Josh aan. "Uitkijken kleine" grinnikt hij. "Sukkel" zeg ik en rol met mijn ogen. Hij lacht. "Daaagg" zegt hij en sluit de deur voor mijn neus. Ik schud lachend mijn hoofd en loop weer naar beneden. Ik loop naar beneden en pak mijn jas en sjaal. Ik trek mijn jas aan en doe mijn sjaal om voordat ik naar de woonkamer loop. Shawn staat op en loopt naar me toe. "Kan je tegen papa en mama zeggen dat ik bel als ik naar huis kom?" Vraag ik aan Lotte. Ze knikt. "Tnx. Doeii" zeg ik en loop naar buiten met Shawn achter me aan.