Because I Love You N.H.

45

Pov Lauren

Ik open mijn ogen en klem het deken om mijn lichaam heen. Ik gaap en druk mijn hoofd in het kussen. Ik pak mijn telefoon en vergrendel hem. Ik kijk naar mijn achtergrond en glimlach, een foto van Niall en mij die gisteren in het park door een van de jongens is gemaakt. We kijken elkaar aan en glimlachen breed. Ik glimlach. Ik mis hem. Het is ook dat het zondag is en niet naast me ligt. Mijn begin scherm veranderd in een foto, een foto van Niall. Hij belt me, nou FaceTime. Ik neem op.

"Hey babygirl" glimlacht hij als hij in beeld komt. "Hey" zeg ik hees en ga op mijn zij liggen. Ik zet mijn telefoon naast me neer en klem hem deken om me heen. Ik kijk hem aan. "Heb ik je wakker gemaakt?" Vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. "Ik ben net wakker, maar toen je belde wilde ik je net een berichtje sturen" zeg ik en gaap. "Wat wilde je sturen?" Glimlacht hij. "Dat ik net wakker ben. Je een fijne dag wensen en zeggen dat ik van je hou" zeg ik. "Awh, ik hou ook van jou" zegt hij. "Maar hoe kan jij wakker zijn? Ik slaap nog half hoor" mompel ik. "Het is half twaalf en ik ga zo naar vrienden toe" zegt hij. "Half twaalf?" Vraag ik. Hij knikt. "Fack" zeg ik en sta snel op. "Babee?" Vraagt hij. Ik pak mijn telefoon en leg hem neer op mijn bureau. Ik kantel hem zodat hij alles kan zien.

"Wat is er?" Vraagt Niall zacht. "Ik moet twaalf uur beneden zijn" zeg ik en loop naar mijn kast. "Awh" zegt hij. Ik pak een zwarte blouse en een spijkerbroek. "Maar babe, gister in het vliegtuig vroeg een meisje aan mij of ze met me op de foto wilde omdat ze dacht dat ik een bekend iemand was" lacht hij. Ik grinnik en ga buiten beeld staan. "Ben je ook, ze zien je als het vriendje van. Ze vroegen gisteren ook naar jou" zeg ik en kleed me om. "Echt?" Vraagt hij. "Ja, maar ze moesten weer gaan" zeg ik en ga weer in beeld staan. Ik pak mijn borstel en borstel mijn haar door. "O my god babe, je ziet er echt knap uit" zegt hij. Ik kijk hem aan en bloos. "Ik wil je nu zo graag knuffelen" mompel hij en kijkt naar beneden. "Zaterdag kan het weer" zucht ik en doe wat mascara op. "Maar dat is bijna een week" zegt hij zacht. "Dat wel" zeg ik zacht. "Kom je me dan halen?" Vraagt hij. "Tuurlijk. Graag zelfs" glimlach ik. Hij krijgt ook een glimlach op zijn lippen. Ik loop naar het raam toe en rol het rolgordijn naar boven. Ik maak mijn bed glad en leg mijn pyjama onder mijn kussen.

"Je bent zo mooi" zegt hij. "Ik heb dit vaker aan" zeg ik langzaam. "Maar het staat je zo goed en je bent altijd mooi" zegt hij. Ik bloos en kijk naar beneden. Ik knip het licht uit en pak mijn telefoon. Ik loop naar beneden en ga op de bank zitten. "Maar ik moet gaan" zegt hij. Ik glimlach zacht en knik. "I love you" zegt hij. "I love you more" zeg ik. "Nee" zegt hij. "Ja" zeg ik. Hij zucht. "Okay". "Doei babe" zeg ik. "Doei babygirl" zegt hij en maakt een kus geluidje. "Love you" zeg ik. "Love you too en tot zaterdag" zegt hij. "Tot zaterdag" zeg ik. We zwaaien nog en hangen op. Hoe ga ik deze week overleven zonder hem?

We zitten in de auto. Ik gaap en zucht. "Waar gaan we naartoe?" Vraag ik. "Het strand en vlakbij heb je winkels" zegt mijn moeder. We knikken. "En Leonie komt rond je verjaardag een weekje bij ons" zegt papa. "Echt?" Vraag ik. "Ja, Lily gaat met haar man op vakantie en niemand in Canada kan op haar passen. Het is van donderdag tot zaterdag" zegt hij. Ik knik. "Ja joh Josh. Lekker antisociaal" zeg ik als Josh achter zijn telefoon zit. Hij kijkt op en glimlacht overdreven.

•

We lopen op het strand en het is koud. Er is geen wind, maar het is gewoon koud.

"Het is zo koud" zing ik en stop mijn handen in mijn jaszak. "Het is echt koud" zegt mijn moeder. "Stel je niet aan" zegt mijn vader. "Pap, jij bent gewoon warmbloedig. Het is koud" zegt Josh. Mijn vader grinnikt en slaat zijn arm om mijn moeder heen. Was Niall er nu maar..

"Oja, we moeten even voor oma een foto maken. Ze vroeg er pas naar, maar ik vergat het de hele tijd. Dus we gaan een selfie maken" zegt Josh tegen mij. Ik knik. Hij pakt zijn telefoon en houdt m omhoog. Ik ga wat dichter tegen hem aanstaan en glimlach. Hij glimlacht ook en maakt de foto. Hij maakt er een paar achter elkaar en we bekijken de foto's. "Ik zie er niet uit" lach ik. "Ik dan" lacht hij. "Jij ziet er beter uit hoor" zeg ik. "Nee, jij ziet er beter uit" zegt hij. "We maken gewoon een nieuwe foto" zeg ik. Hij knikt lachend en we gaan weer goed staan. Hij maakt er weer een paar. "Die zien er ook niet uit" lach ik. "We sturen ze gewoon en ze zoekt het maar uit". Hij knikt en verstuurd ze. "KOMEN JULLIE" gilt mijn vader. We lopen naar ze toen en lopen verder. "We gaan zo naar een museum dus telefoon inleveren" zegt mijn moeder. Mijn moeder heeft altijd iets tegen telefoons als we een uitje hebben, dus ook een museum. Ik zucht en geef mijn telefoon aan haar.