Because I Love You N.H.

26

Pov Lauren

Ik mag bijna naar huis! Eindelijk! Het is nu vrijdag en ik mag morgen naar huis. Deze week was kut. Ik verveel me echt dood in het ziekenhuis en pas na school mogen er pas mensen langskomen. En aangezien ze allemaal bij mij op school zitten, komen ze vaak pas rond 4 uur en dan mogen ze maar tot 6 uur blijven. Niall dan tot 8 uur, maar dat is het ook. Met Louis schiet het wel op. Ze zeggen dat hij vandaag of morgen wakker wordt. Dus okay. Het is wel fijn als je moeder degene is die je behandelt en je dokter is. Ze maakt me elke morgen gewoon op de mama manier wakker en geeft me fatsoenlijk ontbijt.

Ik sta op en loop mijn kamer uit. Ik loop naar de kamer van Louis en loop naar binnen. Ik ga op de stoel zitten en kijk naar hem. Hij ziet er beter uit dan vorige week, maar alsnog slecht. Ik zucht. "Loui please. Wordt snel wakker" mompel ik en sta weer op. Ik verveel me dus te pletter. Ik sta hier nu bekent als het drukste meisje, maar ik ben hier niet eens druk. Ik loop naar het raam en kijk naar buiten. De zon schijnt en het is een mooie dag. En wie mag er weer niet naar buiten? Ik! Ulgh ik haat het hier eigenlijk nog best wel erg ondanks ze minder streng zijn omdat ik de dochter ben van dokter York.

"Lauren" hoor ik opeens. Ik schrik en kijk om. Ik zie Louis bewegen. "LOUI" gil ik bijna en loop naar hem toe. "Je bent wakker" zeg ik. "Jij ziet er normaal uit" mompelt hij. "Ik leg het later uit. Ik ga mijn moeder halen" zeg ik en geef hem een snelle knuffel. Ik ren de gang op. "Mam!" Gil ik als ik haar zie lopen. "Lauren" sist ze. Ik maak een beweging dat ze moet komen. Ze loopt naar me toe. "Louis is wakker" zeg ik blij. Ze haalt gelijk andere dokters en rent de kamer binnen. Ik pak mijn telefoon en bel Josh, Daniëlle mag natuurlijk niet bellen.

J: "hey"

L: "loop naar de klas van Daniëlle toe" zeg ik gelijk.

J: "ik heb les" sist hij.

L: "do I care? No. Ga naar haar toe" zeg ik.

J: "okay" mompelt hij.

J: "ik sta voor haar in de klas, maar iedereen kijkt me aan alsof ik gek ben en mag hier eigenlijk niet zijn van mevrouw Summer" lacht hij.

L: "okay. Ik weet dus niet of iedereen het mag horen, maar zet je telefoon op luidspreker"

J: "je staat erop"

L: "okay. Hey klas van Daniël, ik heb goed nieuws denk ik. Ondanks het jullie waarschijnlijk niet echt iets gaat boeien. Harry waarschijnlijk wel en Dani al helemaal" vertel ik en mijn moeder staat voor me. Ze kijkt me aan. "Mam ga ff weg" sis ik.

D: "vertel" zegt Daniëlle zacht.

L: "okay. Nou ik was dus bij Lo-"

H: "Lauren cmon. Vertel het. Nu wil ik het helemaal weten. Dus je vertelt het nu anders komen wij zo niet" dreigt Harry.

L: "okay Louis is wakker" zeg ik snel. Ik hoor dat Daniëlle gilt.

D: "echt?!" Gilt ze.

L: "Jep, alleen hij moet rust houden" zeg ik en kijk mijn moeder aan. Ze knikt. "En er mag pas iemand rond 4 uur komen" zeg ik langzaam. Ze knikt.

D: "mag ik nu komen?" Vraagt ze. "Nee" hoor ik Summer zeggen. "Nee" zegt mijn moeder.

L: "nee" zeg ik.

D: "okay. Ik kom echt gelijk om 4 uur" gilt ze.

L: "is goed, wees voorzichtig" zeg ik.

D: "is goed. Jij ook"

J: "je hangt zo op" zegt Josh weer.

L: "ja papa" grinnik ik.

J: "Lauren"

L: "okay doei" zeg ik en hang op.

"Hoe wist jij dat van Louis en Daniëlle? Met dat 4 uur?" Vraag ik gelijk en sta op. "Ik zag het aan je gezicht en hoorde het vaag" zegt mama gelijk. Ik knik. "Je mag naar hem toe, als je maar rustig ben. Ik bel zijn moeder" zegt ze. Ik knik en loopt zijn kamer binnen.

"Hey" zeg ik. "Hey" zegt Louis. Ik glimlach en ga op een stoel zitten. "Hoe voel je je?" Vraag ik zacht. "Slecht" mompelt hij. "Ik weet het" zucht ik. "Weet je alles nog?". "Weet niet. Ik moet weer ff denken" zegt hij. Ik knik. "Maar waarom lig ik hier?" Vraagt hij. "Je lag in coma" zeg ik zacht. "Ik ook". Hij kijkt me ongelovig aan. "Ik leg het allemaal wel uit als je weer de oude bent, nou je geheugen". Hij knikt. "Niet dat ik veel onthoud" grinnikt hij. "Louis" lach ik.

"Boo" hoor ik iemand zeggen en stormt de kamer binnen, zijn moeder. Ze loopt naar hem toe en knuffelt hem. "Hey mam" zegt hij. Ze glimlacht naar me. Ik glimlach terug. "Ik laat jullie wel alleen" zeg ik en sta op. Ze knikken. Ik loop de kamer uit en zucht. Wat kan ik nu gaan doen? Ik mag geen tv kijken omdat ik dat te veel doe. Vind je het gek als ik me verveel? Ik loop naar beneden, naar de kantine en bestel gewoon wat te eten. "Kamer nummer?" Vraagt de chagrijnige man. "229" zucht ik. Hij knikt en geeft het eten aan mij. Ik loop weer naar de lift en druk op het knopje. "BABE" hoor ik opeens iemand roepen. Ik kijk om en zie Niall, Harry, Daniëlle, Liam, Sophia naar me toe komen rennen. Ik frons en ga normaal staan.

"Wat" zeg ik verbaasd als ze voor me staan. "We mochten weg" hijgt Niall. Ik frons. "Wauw" mompel ik. "We gaan ff met de lift naar boven" zeg ik en wijst naar de lift. Iedereen knikt en we stappen de lift binnen en het is weer krap. Ik ga tegen Niall aanstaan. "Hey" zeg ik en kijk hem aan. "Hey babygirl" zegt hij en slaat zijn armen om me heen. Ik glimlach. Hij drukt en kusje op mijn lippen. "Pas op voor mijn eten" zeg ik. Hij grinnikt. Hij drukt weer een kusje op mijn lippen. "Kan dat ook als wij er niet zijn" zegt Harry en geeft me een duw. Ik val tegen Niall aan en mijn eten is geplet. "Harry" gil ik en de deuren gaan open. Hij grinnikt en loopt de lift uit. Ik kijk naar Niall en er zit een vlak op zijn shirt. "Sorry" zeg ik zacht. "Zeg geen sorry, Harry's fout" zegt hij en pakt mijn hand vast.

We lopen ook de lift uit naar mijn kamer. Ik loop naar binnen en zet mijn bord neer op de tafel en loop naar de kast. Ik pak een shirt van Niall die ik eigenlijk zelf had willen houden en geef hem aan hem. "Dank je" zegt hij. Ik glimlach en ga op mijn bed zitten. Hij loopt naar de badkamer en kleed zich denk ik om. "Ow ja, het is echt niet normaal stil in onze klas" zegt Sophia opeens. Ik grinnik. "Komt omdat jij en Louis er niet zijn" zegt Niall en loopt weer naar mij toe. Hij komt naast me zitten. "Maar die leraren hebben serieus de tijd van hun leven. Dat merken we. Behalve Josh, Sandy en Dan. Die zijn chaggie en vervelen zich" zegt Harry en eet mijn open op. "Harry ga zelf eten halen" zeg ik en zucht. "Ik haal zo wel wat" zegt Niall en slaat een arm om me heen. Ik knik. "Ik wil naar Louis" zegt Daniëlle. "Ga dan" zeg ik. Ze springt op en rent mijn kamer uit.

"Oja babe, ik ga vanavond uit. Alvast voor mijn verjaardag" zegt Niall. Ik knik. "Jammer dat je niet mee kan" zegt hij. "Het is voor jouw verjaardag. Maak je maar geen zorgen om mij" zeg ik. Hij drukt een kusje op mijn wang. "Zie hoe schattig jullie zijn" piept Liam. Ik krijg hem aan en grijns. "Okay. We zijn schattig, maar nee" zeg ik droog. "Ja" zegt hij. "Nee" zeg ik. "Weet je, Niall vindt je al vanaf de eerste week dat je hier bent al echt super leuk. Het begon met die schoolfoto en handen ofso. Toen konden jullie het wel met elkaar vinden en nu zijn jullie een stelletje" zegt Harry. "Ik was serieus echt bang dat Niall echt boos was toen ik weer terug kwam" zeg ik. "Shawn zei dat het wel goed zou komen, maar ja. Ik kende jullie niet dus ik wist het niet".

Mijn moeder loopt de kamer binnen en kijk verbaasd om zich heen. "Je moet papa bellen" zegt ze en loopt naar me toe. Ik knik. "En ik ben er vanavond niet want ik moet van Lotte thuis blijven" zegt ze en controleert wat dingetjes. "Is goed" zeg ik. "Breek je dan niet de tent af?" Grinnikt ze. "Als ik gewoon achter mijn laptop mag niet" zeg ik droog. "Van mij mag het" zegt ze. Ik steek mijn hand op en ze geeft mij een high five. "Tnx mam" zeg ik. "Ik kom straks wel nog effe langs" zegt ze. Ik knik. Ze loopt de kamer uit.