Fara's POV
"Mom, pano niyo po ba malalaman kung nagsisinungaling ang isang lalaki?"
"Bakit? May nagugustuhan ka na ba?" Namula ang pisngi ko dahil sa tanong ni mom
"Wala po. I'm just, curious" kibit-balikat kong sagot
"Oh, kapag hindi siya makatingin ng diretso sayo. Sure na yan" tumango-tango naman ako
"Mom, diba malapit na ang 25th anniversary ng school? Pupunta ba kayo?" Isang malaking ngiti naman ang isinagot ni mom
"Oo Sweetheart at ipapakilala ka na namin bilang ikaw. Bilang si Fara Gabriel Smith" napasinghap ako sa sinabi ni mommy nilingon naman niya ako
"Why sweetheart? Don't you remember? It's....nothing, really" ngiti niya sakin habang may inaalala
Kinuha ko ang phone ko na nasa mesa at tiningnan kong sino ang nag text. It's from Tyler.
From Tyle:
Hey Fara! May pupuntahan ka ba? :)
To Tyle:
Nope, why?
From Tyle:
Para maihatid kita, I miss you :(
Napakagat ako sa aking labi, pinipigilang matalon sa saya at kilig
To Tyle:
I miss you too :( Tyle
From Tyle:
Nasaan ka ngayon?
Napakagat uli ako sa aking labi, should I tell him? No. Tiningnan ko si mommy na abala sa pagtitingin sa mga tanim sa garden. Bumuntong-hininga muna ako bago siya nireplayan
To Tyle:
I'm here sa bahay ng kaibigan ni Nanay Rosa
Mabilis kong type bago pumikit. I'm lying, but it's true in the same time. I think I did a white lie? White lie isn't bad after all, I think. Napadilat ako sa sa pagbebeep ng phone ko
From Tyle:
I'll fetch you
To Tyle:
Thanks, don't worry. I can handle myself
From Tyle:
You sure?
To Tyle:
Yup
From Tyle:
Okay. If you need anything, or should I say me haha, call me right away. By the way, I'm here in the house. Love you Fara :* ;)
Namula naman ako sa text niya, kahit kailan talaga napakasweet niya. Bawing-bawi sa mga oras na wala siya
To Tyle:
Thanks. I love you too :*
From Tyle:
Love you more :* (Please don't make me mad, so you better stop texting me today, 'coz it's me who loves you more let's make that most) :* :*
Napatawa na lang ako sa kanya. Ang kulit talaga
"Fara, pupunta ba dito ang kaibigan mo?" Tumikhim ako at umayos ng upo
"Hindi ko po alam kuya" umupo siya sa tapat ko
"Bakit? Namiss mo?" Binigyan ko siya ng nakakalokong ngiti
"I think I need to vomit" and he act like he's gonna vomit
Dahil wala akong magawa ngayon, pinindot ko ang phone ko bago ito iniloudspeak
"Bakla!" Tili ng nasa kabilang linya na sigurado akong rinig ni kuya
"Punta ka dito, walang magawa" narinig ko pa ang pag-aayos niya ng upo
"Game! Teka nandiyan ba si Papalicious Gab?" Sinulyapan ko si kuya na ngayon ay nakakunot-noo
"Oo, bilis na" sagot ko sakanya at binaba na ang phone. Kinindatan ko lang si kuya at pumunta na sa kwarto.
Ayaw na ayaw ni kuya na nandito si bakla dahil palagi siya nitong kinukulit.
A/N: Happy 5k reads po at 100 plus votes :D
YOU ARE READING
Revenge Ni Mr. Nerd
Teen FictionFrom an ugly nerd to a handsome prince. And now he will do everything and anything to hurt her feelings. Will he stop his revenge?
