Rhiana POV"Rhian nakikinig ka ba sakin?" Inis na sabi ng kapatid ko.
Kung siguro nandoon lang ako ngayon sa america kanina ko pa nakikita yung mukha niyang parang leon kapag magalit.
Ang aga naman kasing manermon eh, infairness sakanya parang alarm clock lang.
Umungol lang ako at ngtalukbong sa kumot.
Kung bakit kasi ngayon niya pa naisipang manglecture eh ang aga aga dito sa pilipinas.
Its our last day dito sa Iloilo at bukas ay babalik na sina Chris sa Manila habang ako uuwi muna sa probinsya. Hindi ko kasi alam kung makikita ko pa sina Mama dahil baka babalik na din ako sa States.
Well, it still dont see any sign to stay here for good kaya talagang babalik ako sa America. Atleast doon my naghihintay sakin.
"Hayo nako Rhian! Pag yng katigasan mo umiral nanaman nako! Ipapasok talaga kita sa operating room!"
"Tss Oo na ate, babalik din naman ako jan eh." Sabi ko at bumangon na.
"Talaga?! Eh akala ko ba jan ka na lang?" She asked.
I sighed.
"Wala na namang rason para manatili ako dito eh, sadyang tanga tangahan lang ako."
"O sige kung yan ang desisyon mo. Nakasalubong ko nga yung head mo sa Bureau eh. Theyre asking if babalik ka pa. I just said that ill contact you first."
"Oo ate babalik na ko sa trabaho. I already emailed them and after two months magsisimula na ko. But now ill just take a vacation."
"Ay oo nga pala! Nakausap ko din si Dra. Carson yun tungkol pala sa--"
I cut her.
"Ate please not now. Ako ng bahala dun okay?"
Kung minsan talaga ang bunganga nito.
"Okay, basta you talk to her ha."
"Oo na po. Sige may gagawin pa ko. Bye ate!"
Then i ended the call.
Huminga ulit ako ng malalim atsaka nag inat. I looked at the clock and its already 8 in the morning.
May naririnig din akong kalampag sa labas ng kwarto.
Nang makalabas ako i saw Raine in the kitchen preparing some food.
"H-hi." Bati ko nang humarap siya sakin.
He smiled and greeted back.
"Breakfast is served." He added.
I looked at the table and saw a lot of food. May fiesta ba? He prepared fried rice, bacon, omelet, waffles and sliced fruits.
Kaming dalawa lang ba talaga ang kakain nito?
"Ang dami mo namang hinanda. Balak mo bang hindi mag lunch at dinner?"
Natawa na lang siya.
"Silly! Ginanahan lang akong magluto. Besides i just miss cooking. Isang linggo din akong wala sa restaurant."
Agad naman akong umupo sa dining. Alangan naman mahiya pa ko eh nag aaway away na mga bituka sa tiyan ko. Im hungry!
As expected the food is really great. Sobrang namiss ko ang luto niya. Raine is really amazing in his field.
"Chill rhian, hindi ka mauubusan ng pagkain." He blurted.
"Sorry, gutom kasi ako eh." Sabi ko at uminom ng juice.
BINABASA MO ANG
Back For You (TLG Book 2)
Fiksi RemajaAlam kong malaki ang naging kasalanan ko. Ive been stupid and selfish. Siguro dahil mas pinili ko ang pangarap ko at iniwan siya. Everything was perfect back then, likae a fairytale. But i didnt thought that it ended so soon. At ngayon na bumalik a...