AYNI NAKARAT

3

MULTİMEDYA= NÜKLEER BAŞLIKLI KIZ/BÜYÜDÜM
MULTİMEDYA= BARLAS

●

Babamla beraber arabadan indik. Bize doğru gelen, fotoğraflardan tanıdığım Bahar teyzeyi görmemle büyülenmem bir olmuştu. Çok güzel bir kadındı. Upuzun siyah saçları ve melekleri kıskandıracak beyazlıktaki teni mükemmel bir uyum içerisindeydi. Fotoğraflardakinden çok daha güzeldi ve yaşını hiç göstermiyordu.

Bahar teyze bize yaklaştı ve hiç beklemediğim bir anda bana sarıldı. Çok güzel ve hafif bir kokusu vardı.

"Gazel inanamıyorum."

Benden ayrıldı ve elimi tutarak beni kendi etrafımda döndürdü.

"Çok güzel bir kız olacağını biliyordum."

"Teşekkür ederim."

Babam ve Semih amca bavulları içeriye taşırken Bahar teyze elimden tutarak beni içeriye götürdü.

"Gazel hemen odana çıkalım. Herşeyi kendim hazırladım. Umarım beğenirsin."

Bahar teyzenin bu kadar sıcakkanlı olacağını düşünmemiştim. Bana oda hazırlaması fazla değil miydi?

"Teşekkür ederim. Keşke oda için zahmet etmeseydin Bahar teyze."

"Oda hazırlayamayacaksam neden bir kızım olsun ki? "

"Tekrardan teşekkür ederim Bahar teyze. "

Bahar teyze ile birlikte üst kata çıktım. Odam olduğunu düşündüğüm bir kapının önünde durduk. Bahar teyze kapıyı açtı ve beraber içeriye girdik. Odam harikaydı. Gerçekten harikaydı. Kendi lavabosu bile vardı. Utançla Bahar teyzeye döndüm

"Ben...çok teşekkürler Bahar teyze ama bu kadarına gerek yo..."

"Hep bir kızım olsun isterdim Gazel. Sen bundan sonra benim kızımsın. Benim kızım için bunlar az bile."

Bahar teyze hep bir kız çocuğun burukluğuyla yaşamıştı. Bunu gözlerine bakınca anlamak çok kolay oluyordu.Çünkü gözler tüm duyguları ele verir. Bende hep bir annenin burukluğunu yaşamıştım.

Ne güzelde tamamlıyorduk birbirimizi.

Kendimi tutamayıp Bahar teyzeye sarıldım. Kokusunu bir şişeye doldurabilecek olsam bunu kesinlikle yapardım.

"Gazel sen bir duş al. Rahatla. Sonra yemeğe gel olur mu kızım? "

"Ben şuan aç değilim Bahar teyze."

"Tamam kızım. Ben yemeğini odana bırakayım istediğinde yersin."

"Tamam Bahar teyze."

Bahar teyze aşağıya indikten sonra kıyafetlerimi alıp banyoya girdim.

Bu banyo benim miydi şimdi? Bu oda. Bu eşyalar.

Şans ilk defa benden yana olmuştu sanırım çünkü Bahar teyze gibi birini tanımak harika bir şeydi.

Telefonumu arka cebimden çıkardım. Tam rafa bırakmıştım ki bildirim sesiyle merakıma yenik düştüm ve telefonu geri elime aldım. İrem'in numarasından bir mesaj gelmişti. Bir fotoğraftı bu.

İrem Barlas'ın yanında duruyordu. Beraber fotoğraf çekilmişlerdi. İrem'in yüzü Barlas'a çok yakındı. İrem kocaman gülümserken Barlas'ın yüzünde belli belirsiz bir gülümseme vardı sadece.

Şans mı demiştim az önce ben.

Fotoğrafın altında yazan yazı ise pek umrumda olmamıştı.