O, güzel seven kızın, güzel sevdiği adamdı.
Lakin, kızın güzel sevmesinin bir nedeni vardı;
Zira güzel bir adamı, kötü sevmek olmazdı.
●
"AYNI NAKARAT" ADLI İLK VE TEK WATTPAD KİTABIDIR.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
UYANIN! YENİ BÖLÜM GELDİ :)
Daha demin güncellediğim bölüm yarım gelmiş. Bu tam gelir umarım.
●
Sabaha uyanabileceğim en huzurlu şekilde uyandım. Yanımda, uğruna ölebileceğim adam. Ellerimde elleri. Kulaklarımda en sevdiğim şarkının aynı nakaratı. Gözlerimi açtığımda Barlas'ın uyumadığını gördüm. Beni izliyordu. Ne zamandan beri uyanıktı acaba?
"Ne zamandan beri uyanıksın?"
Uykulu ve meraklı bir ses tonuyla kurduğum cümleden sonra bir süre beni izlemeye devam etti.
"Yaklaşık iki saattir."
İki saat boyunca beni mi izlemişti?
"Neden uyandırmadın."
Elini anlıma koydu ve anlımı okşamaya başladı. Eli fazla yavaştı.
"Kıyamadım."
Sıcak bir gülümseme peydah oldu yüzümde. Mutlulukla başlayan günüme bir mutluluk daha eklendi sanki. Düşündüm; ne yaptım da böyle güzel bir hissi hakettim ben?
"Biraz da sen uyu, ben izleyeyim o zaman."
Ellerimi gözlerine bastırdım ve ellerimi çektiğimde gözlerinin kapalı olmasını diledim. Bana uyduğunu gösterir bir şekilde, ellerimi çektiğimde gözleri kapalıydı. İzledim bir süre Barlas'ı. Sonra dudağına çok kısa bir öpücük kondurup hızla koltuktan kalktım. Ben banyoya doğru koşarken Barlas koltuktan yeni kalkıyordu.
"Dur ya bu sayılmaz. Beklemediğim zamanda geldi hissedemedim."
Banyo kapısına ulaştığımda arkamı döndüm ve dil çıkardım.
"Şansına küs."
Kapıyı ardımdan kapattıktan sonra kilitledim. Ne zaman Barlas'ı öpsem, ilk günki gibi heyecanlanıyordum.
Telefonumun çalma sesiyle irkildim ve arayanın babam olduğunu görünce sevindim. Ne zaman arasam beni geçiştiriyor ve konuşamadan telefonu kapatıyordu. Babamın yanına gitmeyi defalarca kez düşünmüştüm ama bir türlü fırsatım olmamıştı. Ya, benim bir işim çıkıyordu ya da babam meşgul oluyordu. Onu çok özlüyordum. O benim hayatımda en sevdiğim iki adamdan bir tanesiydi. Kahramanımdı.
Fazla bekletmeden telefonu açtım ve kulağıma dayadım.
"Ne yapıyorsun bakalım güzel kızım?"
Sesini duymak bile beni rahatlatmıştı. Sesindeki özlem, telefonun öbür ucundan bana kadar gelmişti.
"Yeni uyandım babacığım. Yanına gelmek istiyorum bir süre. Çok özledim seni."
Babam birkaç kez öksürdü.
"Kızım bu aralar çok yuğunum. Başka bir zaman gelsen olmaz mı?"
