11_Part_1

113 11 2
                                    

In de weken die volgen krijgt hij verschillende lessen van zowel Saffiera en vrouwe Du'Quinione. Na het eerste rivierincident waarbij hij gelukkig niet meer opliep dan een stevige verkoudheid, volgden er meerdere oefeningen op de stenen in de rivierbedding. Hoewel het hem in eerste instantie de angst aanjagen, merkte hij dat het springen van rots naar rots steeds gemakkelijker, sneller en beter ging – zelfs wanneer hij meer last had van zijn rechterheup dan anders.
Het waren verschillende soorten oefeningen, die de ijskoude Saffiera hem gaf. Kungfu, gedachteoefeningen, yogahoudingen, allemaal dingen die een goede concentratie en evenwichtsvermogen vereisten. Inmiddels gaat het beter af dan de eerste paar keren. Bij het kungfu en de yoga wilde zijn kreupele been hem nogal eens in de steek laten, dan zakte hij er zo doorheen en kon hij nog maar net voorkomen dat hij in het koude water zou vallen.
Het ijzige bergwater, dat met het verloop van tijd al maar koeler werd naarmate de winter in aantocht kwam.
Toch was het niet alleen maar evenwicht en precisie, wat Saffiera Elias trachtte te leren. Zo is het ook vandaag niet voor de eerste keer dat hem een snelheidstraining te wachten staat. En niet alleen snelheid is belangrijk, ook uithoudingsvermogen en snel denkwerk is een belangrijk onderdeel. Tenminste, dat is wat ze de dag van tevoren aan hem had verteld. Wat het exact is, weet hij ook niet, bedenkt hij zich, als hij blootsvoets op weg gaat naar de standaard trainingsplaats, de ruïne van een tempel die eens bedoeld was voor de verering van de draken en hun schepper, Torin.
Hij denkt terug aan de afgelopen weken terwijl hij zich een weg baant door het stof, proberend om zo min mogelijk stenen en takjes te raken zonder te kijken, om blaren te voorkomen terwijl hij zichzelf traint alles op te merken, zoals zijn beide leraressen hem aangeraden hadden.
Vrouwe Du'Quinione heeft er voor gezorgd dat hij de Latijnse taal steeds meer eigen had gemaakt, zodat hij flink wat zinnen en begrippen in de taal der Goden kon begrijpen, en zelfs naar behoren kon antwoorden, mocht dit van hem verwacht worden. Daarnaast kent hij nu de volledige familielijnen van de vijf belangrijkste families van de Stad van de Drakenrijders. Zijn manieren zijn aangescherpt, zijn taalgebruik verfijnd, zijn kennis vergroot. En dit alles, allemaal voor het diner van komende avond. De maanavond.
De maanavond is het speciale diner bij volle maan, waarbij elke volle maan het familiehoofd van een ander groot huis uit de Stad van de Drakenrijders de gastheer is. Dit wil zeggen dat elk huis per zomerjaar twee keer een maanavond moet organiseren. Deze zomer is de belangrijkste maanavond van een zeer lange periode – era's, misschien – georganiseerd door Huize Caelum. De volle maan valt voor het eerst in vele zomers tegelijkertijd met het grootste feest van verschillende stammen in de Wildernes – Samhain.
Gezien het feit dat het door Huize Caelum wordt georganiseerd, de familie waar hij verblijft, is hij geacht aanwezig te zijn. Niet alleen omdat hij als deel van het huishouden van de familie verplicht is om er bij te zijn, maar ook omdat hij al wekenlang hét gespreksonderwerp van de dag is, en de familiehoofden van de grote huizen willen hem met eigen ogen zien.
Heer Pàntú Gotuku is immers de enige die hem al eens eerder gezien heeft. En sinds die ontmoeting niet vlekkeloos is verlopen de vorige keer, vreest hij voor de avond waarop hij de andere familiehoofden moet ontmoeten. En die avond is aangebroken. Vanavond zou het zover zijn, maar voor die tijd had hij nog een les tegoed van zowel Saffiera als vrouwe Du'Quinione.
Inmiddels is hij aangekomen bij de oude ruïne, en dit keer weet hij haast direct waar zijn docente zich bevindt. In een voor zijn doen stevige looppas hinkt hij naar de rivier, waar Saffiera hem inderdaad op staat te wachten, met twee dikke stokken zo lang als een volgroeide man.
Ze glimlacht niet als ze hem ziet, ze toont geen blijk van herkenning als ze hem opmerkt, niets. Haar gezicht is, zoals altijd, een brok koele berekening, een emotieloze uitdrukking.
Zodra hij binnen gehoorbereik is – wat een relatief korte afstand tot haar is in verband met de bulderende rivier die met de dag sneller lijkt te stromen – gooit ze hem een van de twee stokken toe, die hij, met dank aan zijn verbeterde reflexen, weet op te vangen.
"Houding." Ze loopt om hem heen terwijl hij gaat staan zoals ze hem eerder geleerd heeft bij enkele lessen in kungfu en yoga. Zijn benen wijd uit elkaar, balancerend op de ballen van zijn voeten, zijn gewicht verdelend over zijn beide steunpilaren. Zijn rechterhand heeft hij gesloten om de stok, een beetje uit het midden zodat het bereik groter is. Zijn linkerarm heeft hij voor zijn borst en gezicht, om die te beschermen tegen een eventuele aanval. Hij vraagt zich niet af waarom hij nu al zo moet staan, dat heeft hij inmiddels al afgeleerd. Hij let slechts op wat zij doet, terwijl ze met langzame passen om hem heen loopt. Hij draait voorzichtig met haar mee, de pijn in zijn heup negerend, ook zoals ze hem geleerd heeft. Laat je tegenstander nooit zien dat je zwakke punten hebt. Let alleen op wat zij uitvoeren, denk niet na, maak je hoofd leeg. Een sterke geest zorgt voor een sterk lichaam, een goed observatievermogen, een goede houding en de juiste tactiek zorgen voor een sterke geest in een gevecht. Het is beide belangrijk wanneer je je verdedigt of vecht. Ben alert, altijd.
"Snelheid." Met een vlugge tik weet ze hem tegen zijn schouder aan te slaan, om vervolgens, wanneer hij haar probeert te raken, weer vlug buiten zijn bereik te dansen. Aan haar gezicht is niet te merken dat ze zojuist iets heeft gedaan of van plan is iets te doen. Hoe goed hij haar ook bestudeert, hij krijgt het niet voor elkaar enige informatie op te doen uit haar ogen.
"Kracht." Ze haalt hem bijna onderuit wanneer ze hem van de andere kant benaderd met een klap tegen zijn linkerzij, waardoor hij uit balans raakt.
"Behendigheid." Door af te maken waar ze aan begonnen was, zorgt ze ervoor dat hij plat op zijn rug belandt wanneer ze hem van achteren onderuit haalt met de stok. Zijn ademhaling valt even stil van de harde klap, maar ze geeft hem maar amper tijd om overeind te komen en zijn houding weer aan te nemen voordat ze hem alweer omslaat, vol op zijn buik dit keer.
"Opnieuw."

DrakenrijderWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu