Bir Komandonun Anıları

Geçmiş: Ağır Yaralı

     Tüfeği, tabancası, el bombası ve çelik yeleği ile tam bir ölüm makinası idi. Adını duyanlar ondan çok korkmanın yanında onu çok severlerdi aynı zamanda çünkü rütbeli olmasına rağmen ego veya enaniyeti yoktu.

     Bir göreve gitmişlerdi. Görevde terörist bir grubu imha edeceklerdi. Cobra tipi zırhlıı(!) araç içinde terörist grubun ortasına girdiler. Otomatik silahta her zamanki gibi genç adamımız oturuyordu ve hareket eden herşeye ateş ediyordu.

     Onun için bir teröristi öldürmek büyük sevaptı ve hep bu mefkure ile hareket ediyordu. Vatan hainleri görüldüğü yerde öldürülmeli idi. Silahtan kalktı ve ön koltuğa oturdu ve arkasına dönerek "Ramo silaha geç" dedi ekibinden bir kardeşine.

     Sonra gözleri ile etrafı izlemeye başladı ve ateş ettikleri bir binadan yaşı oldukça küçük birisi çıktı ve yere çöktü.

      Uçak bir kez daha sert bir şekilde sallanmaya başladı ve önünde duran kahvesini biraz döktü. Kahve istemişti çünkü sevdiği ile görüşürken uykulu olmak istemiyordu. Yine kısa süren türbülans bitmişti.

     Yere çöken kişinin elinde RPG-9 tipi roketatar vardı ve nişanını alıyordu. İçinde bulundukları araç onun hemen karşısında idi ve aracın burnu şahsa doğru bakıyordu. Silahının ucundaaki mühimmat zırh delici idi, nişanını aldı ve ateş edebileceği tek noktaya,sol kapıya, ateş etti.

     Genç adam ve ekibi önce uyuştu ve birkaç saniye sonra kendilerine geldiler. Basıncın etkisi ile her yerleri uyuşmuş ve kulakları çınlıyordu. Arkada oturan ekip üyeleri "Hemen hastaneye gidelim" diye bağırmaya başladılar.

     Mihmandar hastane yolunu tarif ederken genç adam sol kaburgasının altında bir ağrı hissetti. Sol elini oraya koymaya çalışırken bir yandan da aracı yavaş kullan demek için ve ekibine bakmak için kafasını çeviriyordu sol tarafa doğru.

     Elini sol yanına koydu ve kafasına çevirdi. Aracı kullanan Timci arkadaşına "Ha... yavaş sür aracı kaza yapmayalım" dedi ve bu sırada sol kolunda bir parça gördü.