Bir Komandonun Anıları

Ben Bir Aytendir Tutturmuşum

-Merhaba,

-Merhaba, oturmasını işaret etti Genç Adam Dünya Güzeline ve Dünya Güzeli oturdu. Meraklı meraklı bakışlar ile süzüyordu sevdiğini Genç Adam.

-Cevabın nedir? Diye sordu ansızın Dünya Güzeline.

-Sen bana eskiden hep şiir okurdun hatırlıyor musun? Bak burada mikrofonda var bana yine bir şiir okusan olur mu ? diye sordu Dünya Güzeli bütün sevimliliğiyle. Dünya Güzeli birşey isterdi de Genç Adam ret edebilir miydi?

-Tabii, dedi ve kalktı yerinden. Doğruca mekan işletmecisi Nuri Bey'e yöneldi ve

-Abi sevdiğim ona şiir okumamı istedi, müsaade var ise birkaç dakikalığına cafedekilerin kulaklarını tırmalayayım.

- Müzisyenler verirse mikrofonu kap koçum hemen,dedi babacan bir tavırla Nuri Bey ve gülümsedi.

Yaşlı bir adamdı bu mekan işletmecisi Nuri Bey. Genç Adam onu, o da Genç Adamı çok severdi. Nuri Bey polis emeklisi bir dede idi. Genç Adam'a sahip çıkmayı kendisine vazife bellemişti. Ona karşı oldukça korumacı idi.

Genç Adam sahne olsun diye yerden bir iki basamak yükseltilmiş ahşapın üzerine çıktı ve okumaya başladı;

Ben bir Ayten'dir tutturmuşum,

Oh ne iyi.

Ayten'li içkiler içip;

Sarhoş oluyorum ne güzel.

Hoşuma gitmiyorsa rengi denizlerin,

Biraz Ayten sürüyorum güzelleşiyor,

Şarkılar söylüyorum Şiirler yazıyorum,

Ayten üstüne.

Saatim her zaman Ayten'e beş var,

Ya da Ayten'i beş geçiyor.

Ne yana baksam gördüğüm o,

Gözümü yumsam aklımdan Ayten geçiyor.

Bana sorarsanız mevsimlerden Aytendeyiz,

Günlerden Aytenertesidir,

Odur gün gün beni yaşatan,

Onun kokusu sarmıştır sokakları,

Onun gözleridir şafakta gördüğüm,

Akşam kızıllığında onun dudakları,

Başka kadını övmeyin yanımda gücenirim,

Ayten'i övecekseniz ne ala, oturabilirsiniz,

Bir kadehte sizinle içeriz Ayten'li İki laf ederiz,

Onu siz de seversiniz benim gibi,

Ama yağma yok,

Ayten'i size bırakmam,

Alın tek kat elbisemi size vereyim,

Cebimde bir on liram var,

Onu da alın gerekirse,

Ben Ayten'i düşünürüm, üşümem,

Üç kere adını tekrarlarım, karnım doyar,

Parasızlık da bir şey mi?

Ölüm bile kötü değil;

Aytensizlik kadar.

Ona uğramayan gemiler batsın,

Ondan geçmeyen trenler devrilsin,

Onu sevmeyen yürek taş kesilsin,

Kapansın onu görmeyen gözler,

Onu övmeyen diller kurusun,

İki kere iki dört elde var Ayten.

Bundan böyle dünyada;

Aşkın adı Ayten olsun.