Geçmişin İzi(Geçmişten Gelen-2)

1.Bölüm

Kağıdı katlayıp öptüm. Günlükleri bir an önce okumak istiyordum. Joseph de yanımda okumuştu yazanları, elimi sıkıca tuttu.

"Rosa'dan dönünce bunları okuyacağım."dedim Pedere minnetle bakıp "Çok teşekkür ederim"

Rosa'daki kahvaltı boyunca içim içimi yemişti. Bir an önce annemin günlüklerini okumak istiyordum. Zamanında o defterleri okumak için anneme nasıl dil dökerdim. Annem de şefkatle yüzümü okşayıp "Zamanı gelince."derdi.

Rosa bendeki huysuzluğu fark etmişti tabii bunu anlamıştım, ama soramıyordu bir türlü. Çocuklar bahçede dolaşmaya gittiğinde söyledim ne olduğunu.

"Maria senin adına çok sevindim."dedi gülümseyip "Sen istersen eve git, günlükleri okumaya bıraksak burada başlayacaksın."

"Haklısın, ama birazdan kalkarız zaten.Çocuklara neden eve gittiğimi anlatmakta zorlanırım."

"Ne var bunda."dedi Joseph "Anneannelerinin günlüklerini okuyacaksın."

"Dion değil ama Elenor Rosalinda mutlaka onları okur."diye iç çektim "Ve eğer zamanında Dük Jhan'ın anneannesine yaptıklarını okursa yıkılır. Dedesini çok sever biliyorsun."

Joseph beni öpüp kolunu omzuma doladı.

"Benim ince ruhlu sevgilim.Babam senin gibi bir geline sahip olduğu için çok şanslı."

"Ah size gıpta etmemek elde değil."diye iç çekti Rosa "Umarım bir gün sizinki gibi bir aşk yaşarım."

"Umarım."dedim şefkatle

Eve vardığımızda hemen odama çıkıp defterlerden ilkini açtım. Annemin o tanıdık el yazısı  içimi ısıtmaya yetmişti.

" 13 Mart

Kapının gürültülü sesiyle uyanmak berbat! Gözlerimi hafifçe aralayıp odamın perdesini açan nedimeme baktım.

"Günaydın."dedi uyandığımı görünce

"Günaydın."diye mırıldanıp yatakta doğruldum. "Erkencisin bugün?"

"Saraydaki hazırlıklar için çağrıldınız ya."dedi nedimem gözlerini kırpıştırıp "Erkenden sarayda olmanız gerek."

"Unutmuştum. Sağ ol Alix. Sen hazırlıklarla ilgilen lütfen."

Alix gidince ben de yataktan çıkıp üstümü değiştirdim. Aşağı inince annemin çoktan hazırlanmış olduğunu gördüm.

"Baban önden saray gitti."dedim annem beni öpüp "Biz de birazdan yola çıkarız."

"Kahvaltıyı sarayda yapacağız o zaman."

Annem evet anlamında başını sallayıp hazırlıklarla ilgilenmeye devam etti.

Saraya gitmenin tek iyi yanı Dion ve Jhan ile görüşecek olmam. İkisi de bir süreliğine Fransa'da yoktular ama bugün döneceklerini biliyorum çünkü Dion iki gün önce aldığım mektubunda yazmıştı. Ve umut ettiğim gibi saraya varınca Dion ve Jhan'ı gördüm. Beni önce Dion fark etti, yanlarına gidip ikisine de sarıldım.

"İkinizden de daha çok mektup beklerdim."diye takıldım "Güya sürekli mektuplaşacaktık."

"Haklısın."dedi Jhan "Ama İspanya'da işler biraz karışıktı fazla vaktimiz olmadı."

"Neyse olan oldu. E? İspanya nasıldı?"

"Yorucu."dedi Dion "Ama kadınları kesinlikle bu yorgunluğa değer."diye gülümsedi. Omzuna hafif bir yumruk attım