Geçmişin İzi(Geçmişten Gelen-2)

11.Bölüm

Tatilde olduğum için 1-1.5 ay boyunca yeni bölümler pazartesileri gelecek. Keyifli okumalar...

"Hayatım emin misin?"

"Elbette eminim."diye gülümsedi.

Bana yaslanıp yataktan çıktı. Bir süre benden destek alıp yürüdü ama sonrasında destek almadan yürüyebildi. O kadar sevinmiştim ki. Çok sarsmadan sarıldım.

"Çok şükür."dedim neşeyle 1Bu kadar çabuk iyileşmen mucize."

"Kralla ayağa kalktığımda seninle evlenebileceğime dair anlaştım elbette çabuk iyileşecektim."dedi muzip bir gülüşle.

"Bazen çocuk gibi oluyorsun."dedim yapmacık bir ciddiyetle "Şimdi yatağına geri dön bakalım."

"Ne? Kralla konuşmadan mı? Hayatta olmaz. Önce kral iyileştiğimi gördün öyle...."

"Ama..."

"Aması yok. Üstümü değiştirmeme yardım eder misin?"

İstemeden de olsa dediğini yaptım. Tamam ben de bir an önce Philipe evlenmek istiyorum ama bu yaptığı da kendine zarar vermek.

Kralın kabül odasına gittiğimizde kralın Philipe'i ayakta gördüğüne şaşırdığı belliydi.

"Baron?"diye gülümsedi "Bu ne güzel sürpriz. Ayaklanmanıza çok sevindim."

"Teşekkür ederim. Majesteleri bana sözünüz vardı..."

"Hatırlıyorum. Söyleyin bakalım ne zaman evlenmek istersiniz?"

"Mümkünse bugün."

Kral de ben de aynı anda "Efendim?"diye bağırdık

"Baron bu çok aceleci bir tavır değil mi?" Ardından bana baktı "Leydim, hamile değilsiniz değil mi?"

"Elbette hayır."dedim çabucak. Yerin debine girsem daha iyiydi.

"Ben Elenor'u yıllardır bekliyorum ve bulmuşken kaybetmek istemiyorum."dedi Philipe ciddiyetle "Majesteleri lütfen bunu bana çok görmeyin."

"Peki."diye iç çekti kral. "İki saat sonra sarayın kilisesine gelebilir misiniz?"

Ben daha bir şey demeden Philpe "Geliriz."dedi. Kralın yanından ayrıldığımızda kendimi tutamadım.

"Philipe böyle bir şeyi bana danışmadan nasıl yaparsın?"

"Elenor özür dilerim."dedi yüzümü avuçlarının arasına aldı "Ama sensiz bir saniyemin dahi geçmesini istemiyorum üstelik Dük Jhan etrafımızdayken acele etmeliydim." Beni

öpüp devam etti "Bir daha böyle bir şey olmayacak söz veriyorum."

Hafifçe başımı salladım.

"Philipe daha benim gelinliğim hazır değil."dedim telaşla "Onu ne yapacağız?"

"Beyaz bir elbisen yok mu?"

"Onla o bir mi şimdi?"diye çıkıştım.

"Eğer gelinlik istiyorsan bir iki hafta sonra düğün yaparız."diye gülümsedi "Ama bir an önce eşim olmanı istiyorum daha doğrusu bunun resmileşmesini..."

"Bari Cande'ye ve aileme haber vereyim."

"Elbette canım."

Philipe'e odasına kadar eşik etikten sonra Cande'in odasına gittim. Durumu anlatınca neşeyle bir kahkaha atıp bana sarıldı.

"Tanrım çok sevindim! Gelinliği de dert etme benimkini giyersin."

"Olmaz."dedim hemen "O senin..."

"Ama bir gelinlik ve bir aşk evliliğinde giyilmeyi hak ediyor. Benimki aşk evliliği olmayacağına göre..."

Ben Cande'nin uzattığı gelinliği denerken Cande anneme haber vermeye gitti. Kısa sürede annemle geri gelmişti.

"Duyduklarım doğru mu?"dedim annem heyecanla

"Evet."diye seslendim paravanın arkasından.

"Elenor doğruyu söyle hamile değilsin değil mi kızım?"

"Anne!"diye çıkıştım "Nedimelerimiz iki günde bir çarşafları değiştiriyor bir gecikmem olsa sana haber vermezler mi sence?"

Paravandan çıktığımda annem de Cande de memnuniyetle gülümsedi.

"Çok güzel oldu."dedi annem gururla.

"Bana bu kadar yakışmamıştı."diye devam etti Cande.

"Güzel oldu mu gerçekten?"

"Elbette." Cande beni aynanın önüne götürdü. Gerçekten de çok güzel olmuştu, tam bedenime göreydi. "Baron sana ikinci kes aşık olacak."diye gülümsedi.

"Babanın erkenden saraydan ayrılması kötü oldu."dedi annem "O da seni böyle görmek isterdi."

"Babam gitti mi?1deid şaşkınlıkla "Nereye? Ne oldu?"

"Kuzeydeki kalelerin onarımını denetlemesi gerekti. Erkenden yola çıktı."

"Gerçekten kötü oldu."diye mırıldadım.

"Tamam neyse."dedi annem duvağımı düzeltip "Baronun ısrarı öğrendiğinde anlayışla karşılayacaktır."

Kiliseye vardığımda kalbim yerinden çıkacak gibi çarpıyordu. Philipe bahçedeydi bizi görünce yanımıza geldi.

"Çok güzel olmuşsun."dedi elimi öpüp.

"Sen de çok yakışıklı olmuşsun."diye gülümsedim. Bu damatlığı neren buldu bilmiyorum ama gerçekten çok yakışmıştı. Koluna girince kiliseden içeri girdik. Peder bizi bekliyordu. Kilisede ki birkaç görevli, Kral ve Kraliçe de oradaydı. Yüzükler takılıp Philipe beni öpene kadar kulaklarım zonkladı ama Philipe beni öpüp "Benim güzel karım."diye gülümseyince (bunu İspanyolca söylemişti.) tüm o zonklama geçti.

"Fransa'da olduğunu unutuyorsun."diye gülümsedim.

"Beni anladın ama değil mi?" diyip göz kırptı.

"Elbette anladım."

1 Mayıs

Evliliğim çok güzel gidiyor, tahmin ettiğim gibi. Biraz mide bulantım var bugün, keyfimde yok. Sanırım tüm gün uzanacağım.

4 Mayıs

Daha iyiyim ama midem hala bulanıyor. Tüm gün evde tıkılı kalmak çok sıkıcı. Neyse ki Phlipe var. Annem de ziyaretime geliyor. Anneme göre hamileyim yüzüme ışıltı gelmiş. Ama ben sanmıyorum olsam hissederdim değil mi?

12 Mayıs

Tam üç gün geciktim. Eğer yarın da olmazsa doktor çağıracağım. Neyse ki midem düzeldi. Annemin yaptığı çorba iyi geldi sanırım."