Ölümle 7 Gün #wattys2019

6 ﻬe

"Peki ne izliyorsunuz?" Burhan'ın ilgi dolu bir sesi odayı doldurdu.

"Ölüme 7 gün." Sesimde tuhaf bir huzur vardı.

"Aslında çok saçma bir korku filmi," dedi Merve.

"Konusu ne?"

"Dağ evine giden bir grup gencin rake denilen saçma sapan şeyler tarafından öldürülmesi." Aleyna güldü. İnanmadıkları belliydi.

"Hah! Klasik korku filmi klişesi."

Dik dik Burhan'a baktım. "Bence harika bir film."

Aniden bir şimşek sesi gelmesiyle ışıklar gitti. Sanıyorum ki bu ortamdaki gerginliği azaltacak, sırların benimle birlikte daha uzun kalmasına yardım edecekti.

"Aha rakeler geldi." Aleyna oturduğu koltukta kalkacakmış gibi bir pozisyon aldı.

"Korkacak bir şey yok, hava durumunda vardı zaten." Merve güven verircesine gülümsedi. Demek ki hava durumunu tek takip eden ben değildim.

"Bence yatıp uyuyalım. Saat gecenin üçü." Yavaş yavaş karanlığa alışan gözlerimle ayağı kalkan Ada'yı seçebilmiştim.

"Ölsem burada kalmam!" Şinda tüm gece boyunca ilk defa konuşmuştu. Eğer kalmak istemeseydi kimse onu buraya getiremezdi ancak o olacakları merak etmiş, belki de kendince bir intikam planı hazırlamıştı. Burada kalmak istemiyormuş gibi gözükerek kendi kurguladığı oyunda üstüne düşen rolü oynuyordu sadece.

"Hava durumu gittikçe kötüleşecek, yoğun kar yağışı bekleniyor bu gece. Melissa özellikle mi bu geceyi seçtin yoksa?" Başlarda ciddiyken sonlara doğru kahkaha atmıştı Merve.

"Hayatım, bu gece burada kalalım yarın gideriz zaten. Bir günlük kar tatilinden kimseye zarar gelmez," dedi Cüneyt.

"Yeterince odamız var mı Melissa?" Aslında kimin kimle aynı odada yatacağını aylar öncesinden planlamıştım ancak düşünüyormuş gibi bir süre bekledim. "Cüneyt ve Şinda sevgili, onlar bu kattaki yatak odasında yatsınlar, biz Merve ile annemlerin odasında kalalım." Boğazımı temizledim ve devam ettim. "Ada ile Aleyna gölete bakan odada, Burhan ile Cem de ormana bakan odada kalsınlar."

Merve ile aynı odada kalma fikri beynimi uyuştururken yan gözle bana bakıp gülümsediğini seçtim.

"Ben Burhan ve Cem'e odalarını gösteririm," diye mırıldandı Ada ve Burhan ile birlikte üst kata çıktılar. Merve ve Aleyna da onlarla birlikte gitti. Cem'in bana odaklanmış bakışlarını fark eden Şinda ve Cüneyt bu kattaki misafir yatak odasına girdiler ve kapı kilit sesi duyuldu.

Umursamadan merdivene yürüyordum ki Cem kolumu tuttu.

Bir süre sessizce bana baktı ama sonra öfke, üzüntü gibi duygularla dolu sesiyle konuştu. "Beni sevdiğini sanmıştım."

"Bazen hepimiz bir şeyler sanabiliyoruz." Sesim sertti.

Cem yavaşça bıraktı. "Biliyorum." Üst kata çıktı.

Kafamı duvara yasladım ve gözlerimi uzun bir süre kapalı tuttum. Sonra açtım ve herkes kapısını kapatıp uyurken tüm gece camdan yağmuru izledim.