Aşk Hiç Biter Mi??

Bölüm 16

Bölüm 16

Suratımdaki şapşal gülümsememle eve girdim, kapıyı kapatıp yaslandım, gözlerimi kapattım..Tam güzel hayallere dalmıştım ki Ayşen'in ciyaklamasıyla kendime geldim.

'Kızımmm nerdesin sen ya?Başına birşey geldi sandım.Telefonuna da bakmıyorsun.Hem sen niye öyle şapşal şapşal sırıtıyordun? ÇAbuk anlatıyorsun !!'

Bu kız rapçi olmalıymış.Nasılda seriye bağladı ya bütün uykumu kaçırdı!

'Ayşen'cim öncelikle bir sakinleş istersen he ne dersin?O arada bende kulak zarım sağlam mı kontrol edeyim!!!'

'bak ya hem suçlu hem güçlü.geç bakiyim sen içeri.'

Bu insanların benim kolumdan tutup çekiştirmeye zaafı var arkadaş! Kopucak bir gün çıkıcak yerinden bende kurtulacağım bunlarda!

'tamam tamam anlatıyorum.Şimdi Yavuz varya..'

'bak bak ne zaman Yavuz oldu ?' Kikirdek Ayşen!

' Ya sağ koluyum ya ondan.O öyle söylememi istedi.Neyse sen şimdi onu bırak bugün Lunaparka gittik beraber...'

Konuşmam bittiğinde Ayşen'in ağzını elimle kapatmak zorunda kaldım.Saat gecenin 2'si ve Ayşen bağrınıp zıplıyor.

'kızıımmm Ece senden ne isteyecek ki acaba? Senden hoşlanıyor çok bellliiii.Aman Allah'ım bakarsın evlenirsiniz?!'

'hooop Ayşen biraz yavaş git ya.Ayrıca ben samimi olduğunu düşünmüyorum.Kendimi korumam lazım.Yoksa sonunda beni yarı yolda bırakacak ve ben yine sümüklü bir şekilde senin omzunda alacağım soluğu.Korkuyorum Ayşen bir kazık yemekten daha çok korkuyorum.Çünkü atlatamam..KEndimde o gücü hissetmiyorum.'

'Ah canımm benim .Belki düşündüüğün kadar kötü biri değildir.Belkide başlarda seni sinir etmek için öyle umursamaz züppeler gibi davranmıştır.Ama kararını etkileyemem tabiki.Sen hep en iyisini düşünürsün.Ve ben herzaman senin yanındayım.'

Canım arkadaşım iyiki var o olmasa yaşamaya bile mecalim olmazdı belki...

***

Kendimi bile şaşırtacak şekilde erken kalktım.Heycandan olması muhtemel çünkü deli gibi Yavuz'un benden ne isteyeceğini düşünüyordum.Bugün gelişi güzel hazırlanmayacaktım.Saçlarımı maşa yaptım ve biraz da makyaj.Pekii elbise mi giyseydim ya?! Uf niye giyecek adam gibi birşey bulamıyorum.En sonunda turkuaz renkli elbisemi giydim.Saçlarımı açık bıraktım.Ve hazırım işte ! İşe giderken düşünmekten durağı kaçırıyordum az kalsın.Bütün dünya benim erkenden bir yerlere gitmeme karşı! Holdingten içeri girdim bugün bir hareketlilik vardı.Herkes bir yere koşturuyor ve birisi ayağıma bastı.İnanabiliyor musunuz adam öldürme sebebi! Dua etsin acelesi varmış gibi duruyordu yoksaaa uhuuu Ece onu bitirirdi.Odama geldiğimde yerleşip direk Yavuz'un kapısının önünde bittim.TAbiki de patronuma geldiğimi söylemeliydim.BAşka bir nedeni elbette yok.Derin nefes alıp kapıyı tıklattım ama ses gelmedi.İki tıklatma ııı hala ses yok.Açtım direk kapıyı.Ama şaşırmadım Yavuz Tabiki gelmemişti.Neyse masama geri dönüp dosyalarla ilgilendim.Birsürü gereksiz şeylerle uğraşıyorum.OOFFFlayıp geri yaslandığımda Yavuz içeri girdi.Bugün neşeli gözüküyordu.Uykusunu almış beyefendi.Gülümseyerek 'Günaydınn.Erkencisin.Uyursun diye tahmin ediyordum.'

'Günaydın.EVet bende erken kalkabilceğimi düşünmüyordum.Ama işte burdayım.'

'Meraktan uyuyamadın değil mi?' şöyle ukala ukala sırıtınca gerçekten kan beynime sıçrıyor.

'Pardon da neyi merak etmem gerekiyordu.Ha bileyimde ona göre seni hayal kırıklığına uğratmayalım patron bey.'

'tamam tamam sinirlenme de odama gel konuşalım.Açıkcası çok düşündüm ve sonunda kararımı verdim'

KArarımı verdim VE sen Ece bunu yapacaksın.Yine ne bela açacak ki başıma bu adam..

***

Yavuz Anlatıyor...

Arabamı garaja park ettikten sonra bahçeye geçtim. Temiz havada gözlerimi kapayıp derin bir nefes aldım.Ferahladığımı hissediyorum , omzumdan kalkan sıkıntının bıraktığı dinginliğin harika hissini doyasıya yaşıyorum..Bunun sebebi Ece'yle geçirdiğim birkaç saat mi gerçekten? Bilmiyorum ya da bilmek istemiyorum.Ondan ne istemem gerekiyor bunu da bilmiyorum.Şuan sadece bildiğim Ece'nin hayatımda kalmaya devam etmesi gerektiği.O geldiğinden beri hormonlarımda aklımda farklı işliyor. Fırlama tarafım beni yarıda bırakıyor , çok daha fazla düşünüyorum.Ona karşı yanlış birşeyler yapmamak için.Bazen bu tuhaf hislerin beynimin bir oyunu olduğunu düşünüyorum.Buna bağlı olarak tam bir hergeleymiş gibi davranıyorum.Düşünüyorum ne kadar zaman bu böyle devam eder.Ne kadar zaman sonra Ece'nin varlığı beni rahatsız etmeye başlar.Ona mutlu bir ömür veremem ben. Şuana kadar kimseye veremedim.Kendi hayatım hiçbir zaman mutlu gitmedi ki. Ne kadar zaman?? Bunu saatlerce düşündükten sonra buldum.NE istemem gerektiğini.Elimdeki oyuncağı odanın bir köşesine attım.Yatağa uzandım evet tamam rahatsız oldum.Kalktım kedi kızı attığım yerden aldım ve baş ucuma koydum.Tekrar yattım biraz daha dursam sarılarak uyurdum çünkü ve bu benim gibi bir adam için oldukça gülünç olurdu.

Sabah oldu erkenden gitsemiydim ki ? Ece uyuyor olmalı geç gelir herhalde.Benimde acele etmeme gerek yoktu.Yavaş yavaş kahvaltımı ettim , gazetemi okudum.Artık oyalanacak birşey kalmadı.Holdingin yolunu tuttum.Aslında Ece'yi göreceğimi bilmek beni mutlu ediyordu.Kendimi kandırıp acele etmemeye çalıştım ama emin olun okuduğum gazeteye dair hiçbirşey hatırlamıyorum.Aklım başka yerde çünkü..Sürekli!

Odama geldiğimde offlayan bir Ece'yle karşılaştım.Beni görünce toparlandı.Erken gelmiş demekki oysaki uyuyabilceğini söylemiştim.Acaba o da beni görebilmek için mi erkenden gelmişti.Bu düşünce gülümsememe sebep oldu.

'Günaydınn.Erkencisin.Uyursun diye tahmin ediyordum.'

'Günaydın.EVet bende erken kalkabilceğimi düşünmüyordum.Ama işte burdayım.'

'Meraktan uyuyamadın değil mi?' Onu böyle kızdırmak çok hoşuma gidiyor.

'Pardon da neyi merak etmem gerekiyordu.Ha bileyimde ona göre seni hayal kırıklığına uğratmayalım patron bey.'Bunu yaptığı sürece böyle tatlı olduğu sürece ondan nasıl sıkılabilirdim ki.

'tamam tamam sinirlenme de odama gel konuşalım.Açıkcası çok düşündüm ve sonunda kararımı verdim'

Yüzündeki kararsız ve ürkmüş ifadeyi görebiliyordum. Ahlaksız bir teklifim olmayacaktı emin olabilirsiniz..