Teslim oluş

237 13 1
                                    

Gozlerimi actigimda karsimda beni izleyen bir cift gozle karsilastim. Bu manzarayla uyanmak ne kadar tuhaf bir duyguydu ama bir icimi simsicak edecek kadar da guzel. Uyku sersemliginden çıkıp da dunu hatirlayinca yanaklarima hucum eden kanlarin beni domatese cevirdiginden tabi ki haberdardim. Yavuz'un gozunden kacmayacak kadar beni tanidigini ve dun soylediklerinden sonra utanmamam gerektigini de biliyordum. Fakat dostlar bu insanin kontrol edebilecegi bir sey degildi ki.

"Bir saattir seni izliyorum, yuzunun belki de her santimini kafama kazidim. Ve biliyor musun ilk defa bir kadini bu sekilde izledim. Ve ne i biliyor musun seker?" Ya bu adam ukala oldugu kadar da romantik olmaya mi basliyor ne? Utangac bir tavirla "ne dedin? " diyerek cevapladim.
"Dusundum de iyiki de izlememisim. Hepsi senin gibi bu kadar fazla horluyorsa benim narin kulaklarim buna dayanamazmis.Tam olarak bunu dedim."
  " ya cook giciksin ben de guzel bir seyler dersin sanmistim, uber giciksin uber!" Dedim kafami carsafin altina gomerken. Sonra meraktan ölür bir sekilde oturdum yatakta."Ne yani gercekten de horluyor muydum? Hayir kesin yamuk yatmisimdir ya da burnum tikalidir. Daha once kimse horluyorsun demedi bana ya!" Gercekten biraz tuhaf hissetmistim o an.
" himm... Bunun ne demek oldugunu dun gece anladim. Benden once kimse olmamasi bana kendimi cok ozel hissettirdi, sevgilim. Neden bana soylemedin? "
"Yani bilmiyorum bu denilecek bir sey mi?"
Saclarimi oksarken huzurun doruklarina goz kirpmaya basladigimi hissediyordum.
" Sen..." dedi ve devam etti. " sen sadece benimsin." Elimi alip kalbinin uzerine koydu. "Kalp atislarimi hisset, bundan sonra senin icin atiyor olacaklar. Senin mutlulugun benim mutlulugum , hüznün benim hüznüm olacak.Eger bir gun benden haber alamazsan bil ki ya akil hastanesindeyimdir ya da bu kalp artik atmiyordur." Icimin eridigini hissediyordum.
" sen bana ne yapiyorsun boyle? Sen beni kendine bagliyorsun, gunden gune kalbimin sana esir olusuna izin veriyorum. O kadar mutluyum ki suan senin yaninda olmaktan, sana ait hissetmekten. Ama ya alti ay..." sozumu keserek "hayir!" Dedi. "Hayir lutfen unut artik onu, o benim kendime soyledigim bir yalandi. Cunku ben seni ilk gordugum anda sana kapilcagimi anlamistim. Ben sadece inanmak istemedigim bir seye kilif ariyordum ve sonunda boyle sacma bir sey yaptim."
" sen hic asik olmadin mi?"
" oldum sanırım" Bunu duyunca icimin burkulmasini engelleyemedim, sonucta benden oncekiler beni ilgilendirmezdi ve benim bunu sormamam gerekirdi belki de.
"Anliyorum.yani tabiki olucaksin."
"Kim oldugunu sormayacak misin?" Aptal mi bu? Bu kadar romantik konusmadan sonra onun ilk askini neden dinlemek istemeliydim ki!
"Hayir istemiyorum."
"Bozuldun mu sen sanki biraz?"
"Hayir canim ne munasebet!"
"Haha gercekten de sen buna bozuldun?!"
"Bence komik degil, gulmende uber gereksiz suan."
Kahkahalarina kahkahalar katarak kulaklarimi patlatti benim azcik romantik bolca gicik adamim.
" hayir aptalligina guluyorum, kusura bakma."
" ne yani senin ask hikayeni dinlemedigim icin mi aptal oluyorum!?"
Sinirle yataktan nasil firladigimin farkinda bile degildim, saniyeler icerisinde kendimi banyoda ki aynaya ofkeyle bakarken bulmustum. Bu sinirli yuze bakmak ne ye yarayacakti ki? Havlu almak uzere dolaba yonelmistim ki belimi sarmalayan kollar beni kendine dogru cekti. Yavuz bana arkadan sikica sarilmisti, yuzunu omzuma koyup saclarimi kokladi, her nefes cekisinde ruhumu icine cekiyordu sanki.
" Sen gercekten aptalsin. Senden bahsettigimi anlamayacak kadar da şaşkın."
"Ne demek istiyorsun?" Yavuz arkama dönmeme izin vermeden beni olduğum yere sabitledi.
" ben sanirim oldum diyorum... asik diyorum..sen diyorum?!"
"Sen benden mi bahsediyorsun!!" Topuklarimin uzerinde geri dondum ve gozlerine cevap ararcasina baktim. Gulumseyen yuzunu evet manasinda salladiktan sonra beni kollarinin arasinda kaybetti. Hislerimin yogunlugunda kayboldum, onun kollarinda kayboldum. O kadar guzel kaybolustu ki bu bir daha var olmak istemedim...
"Peki bir sey sormak istiyorum" basimi kollarinin ardindan ona dogru kaldirarak.
"Ne istersen."
"Gercekten horluyor muyum?" Komik degil tamam mi bunu bilmem gerek.
" haha, ne desem bilemedim. Sanki biraz horluyorsun."
"Hadi ya gercekten mi? Seni cok rahatsiz ettim mi?"
"Sadece seninle dalga geciyorum sevgilim, sen mukemmelsin. Ve horlamiyorsun da." Dedikten sonra alnima bir opucuk kondurdu sonra da dudaklarima. Bizim ucaga yetismemiz gerekiyordu ancak Yavuz ucagin beklemesi gerektigi kanaatindeydi. Beni kucagina alirken bende bacaklarimla onun belini sarmalamistim. Bakislarimiz artik ayni hizadaydi. Gozlerinde ki istek benim daha fazla heycanlanmama sebep oluyordu. " ucaga gec kaliyoruz."
"Ucak bekleyebilir." Sesi boguk geliyordu."
" ne yapmak istiyorsun?"
"Sence bu soru mu? Farkinda degil misin? Yoksa seni istedigimi anlayamadin mi hala? O zaman gostereyim." Kucagindan indirip beni arkama cevirip bedenini bedenime kilitledi, saclarimi solumda toplayarak acikta kalan boynuma opucukler konduruyordu. Vucudunun her santimini arkamda hissedebiliyordum, arkamda hissettigim sertlik benim de uyarilmama sebep oluyordu. Icimde ki ates her saniye alevleniyordu.
"Anladin mi simdi? Daha fazla gostermeni ister misin?"
Kalp atislarim hizlanmisti, ikimizin de sesleri boguk cikiyordu."ben..." Konusamiyordum sadece kendimi ona daha cok bastirmakla ifade edebildim ne istedigimi. Ben de onu deli gibi istemiyor muydum? Artik utanacak ne kalmisti.
...

" Harikaa bir hafta geçirdim sayendeee, çook çook teşekkür ederimm!" Dedikten hemen sonra heyecanla parmak ucumda yükselerek öpücük kondurdum yanağına. Ellerini belime dolayıp beni daha da kendine yapıştırdıktan sonra kalbimin carpislarini kolayca duyabilirdi. Soyledigi her bir kelime melodi olup işliyordu kalbime. Ece'ciğim geçmişler olsun seni de kaybettik.
" Asıl benimle gelmeyi kabul ettiğin için, beni dünyanın belki de en mutlu erkeği yaptığın için ben teşekkür ederim, sevgilim. Sanki hiç uyanmak istemediğim bir rüyadayım ve bunu birisi gelip bozucakta beni uyandıracak diye çok korkuyorum. Ki bana inanmalısın, ben korkak bir adam değilim. Hem de hiç değilim."  
"Biliyorum..." gozlerini devirmis yavru ceylan gibi bakmasin ya, ne bekledigini biliyordum ve istedigini ona verecektim. "Biliyorum sevgilim...Sen benim icin bir utopya yarattin ve ben bunu kimsenin bozmasina izin verecek degilim." Yuzunu ellerimin arasina aldim, ona dokunmak bagimlilik yapiyordu, dokundukca daha fazla dokunmak istiyordum. Gozlerinin derinliklerinde kaybolmadan kucuk bir opucuk kondurabildim dudaklarina. Hayat cok ilgincti bir gun dipdeyken obur gun yildizlarin otesine tasiyordu seni. Sen tam hersey sarpa saracak bu is olmaz deyip vazgectikten sonra; evren senin istedigin olmaz ben ne dersem o olur dercesine veriyordu vazgectigin seyi sana. Dalga mi geciyordu bizimle kedinin fareyle oynadigi gibi, yoksa isteklerimizin pesinden kosmamiz icin tesvik mi ediyordu hala kararsizim. Her ne olursa olsun sonuc beni mutlu ediyordu ve önemli olan buydu. Donmek istemiyordum hic buradan, cunku donunce beraber bu kadar cok vakit geciremeyecektik.
" ne oldu?" Diye sordu bişeyler düşündüğümün farkında olduğunu göstermek istercesine. "Hiç sadece olanlardan sonra bu noktada olmak çok güzel." Gülümsedi ve alnıma yumuşak bir öpücük kondurdu. " Benim olman çok güzel."

Istanbul'a ayak basmak her seye ragmen cok guzeldi, seviyordum bu kalabalik ve duzensiz sehri. Bu duzensizlikte herkes kendi duzenini kurup gemisini yurutuyordu bir sekilde. Telefonumu acmamla beraber bildirim yagmuruna tutulmam bir oldu. Dünden beri kapaliydi bilirsiniz ben istemedim yani bolunmek. Fesatliga gerek yok okuyucu.

"Biliyor musun tatli sey seni hic mi hic evine goturmek istemiyorum. Acaba sen bana mı taşınsan?" Cevabımın ne olacağını biliyordu tabi ki.
" bence sen şimdi beni eve bırak. İkimizinde dinlenmeye ihtiyacı var daha sonra da iste gorusuruz patron." Alınmış gibi yaparak dudaklarını büzdü" peki asistan öyle olsun. Şimdilik."
Eve geldiğimde Ayşen uzanmış dizi izliyordu, beni görmesiyle havalara zıplaması bir oldu. O kadar heyecanlıydı ki tepki olarak ben de heyecan yapıyordum olanları anlatırken. Saatlerce konuşmuştuk, ancak yarın uyanabilmem için şuan uyumam gerekiyordu. Olanları düşünürken uykuya daldığımın farkında değildim. Gördüğüm rüya gerçek gibiydi, ben ölüyordum...

Aşk Hiç Biter Mi??Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin