Orphan

Κεφάλαιο 1ο

Προτού να διαβάσετε, να παρακολουθήσετε αυτό το τρέιλερ για το βιβλίο: https://www.youtube.com/watch?v=2Q5V6pauYCk&feature=youtu.be

'Αγαπητό ημερολόγιο,

Πέρασαν επίσημα επτά χρόνια, τρεις μήνες και είκοσι μία ημέρες από την μέρα που η μαμά και ο μπαμπάς πέθαναν. Μου λείπουν τόσο πολύ. Μου λείπει ο τρόπος που η μαμά με έβαζε στο κρεβάτι τη νύχτα με ένα φιλί στο μέτωπο για καληνύχτα και ο μπαμπάς μου διάβαζε μια ιστορία. Μου λείπει το να με γαργαλάνε και να μου λένε «σ 'αγαπώ» κάθε πέντε λεπτά. Μου λείπει το να μυρίζω νόστιμο φαγητό το μεσημέρι κάθε φορά που γυρίζω στο σπίτι από το σχολείο. Γενικά μου λείπουν τα πάντα από τον καιρό που ήμουν με τους γονείς μου. Το μισώ εδώ. Το μισώ θανάσιμα! Είναι η ίδια ρουτίνα κάθε μέρα. Ξυπνάω, πάω κάτω για πρωινό, το οποίο είναι ουσιαστικά να παρακολουθώ τα μεγάλα παιδιά να τρώνε το φαγητό των πιό αδύναμων, μετά σχολείο, εργασίες για την επόμενη μέρα, να ξαναβλέπω τα παιδιά να πειράζουν τους πιό αδύναμους... Στη συνέχεια ξυλοκοπούμε από τον Jackson. Κάθε βράδυ έρχεται στο δωμάτιό μου και με κακοποιεί με κάποιο τρόπο. Εγώ συνεχίζώ να λέω στον εαυτό μου ότι θα πάει καλύτερα, αλλά αυτό δεν γίνεται ποτέ. Είμαι σχεδόν δεκαέξι τώρα και έχω μεγαλώσει στο ορφανοτροφείο. Μακάρι να είχα ακόμα μια αγαπημένη οικογένεια ... Θυμάμαι τα τελευταία λόγια της μητέρας μου, που είπε σε μένα τόσα χρόνια πριν,

"Απλά να θυμάσε ότι, ότι και να είναι πάντα θα καλυτερεύσει, και αν δεν καλυτερεύει, σημαίνει ότι σύντομα θα τελειώσει, απλά πρέπει να υπομείνεις όλο τον πόνο λίγο περισσότερο».

Ελπίζω να τελειώσει σύντομα.
Ελπίζω να έχει δίκιο...

"JENNY" η τρομακτική φωνή του Jackson ακούστηκε κάτω από το διάδρομο και έκρυψα γρήγορα το ημερολόγιό μου κάτω από το κρεβάτι μου.

"Ν-ν-ναι;" Είπα τραυλίζοντας ενώ ο ίδιος εισέβαλε στο εσωτερικό του δωματίου μου και κλείδωσε την πόρτα μετά από αυτόν.

"Ήσουν κακό κορίτσι! Δεν έχεις τελειώσει ακόμα την εργασία για τα GCSE μου! Πρέπει να την παραδώσω οπωσδήποτε αύριο"

"Μα δεν έχω προλάβει να κάνω τη δικιά μου εργασία ακόμα"

"Δεν με νοιάζει!" Φώναξε και ήρθε πιο κοντά ενώ εγώ πήγα προς τον τοίχο και τράβηξα τα πόδια μου μέχρι το στήθος μου. Αυτός με χαστούκισε στο μάγουλο μου πολύ δυνατά και άρχισα να κλαίω αβοήθητη ενώ αυτός καθόταν μπροστά μου.

"Shhhh μωρό μου. Shhhh!" Μου χάιδεψε το κόκκινο από το χαστούκι δέρμα μου, που έτσουζε πάρα πολύ.

"Λυ-Λυ-Λυπάμαι Jackson ... Θα κάνω τα μαθήματα σου αμέσως..."

"Πολύ σωστά θα κάνεις!" Μπορούσα να αισθανθώ την αναπνοή του στο πρόσωπό μου και η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή. Φοβήθηκα! Άρπαξε το σαγόνι μου και με φίλησε άγρια που πραγματικά δεν ήταν ωραίο. «Θες να σε χτυπήσω όπως την τελευταία φορά που δεν πρόλαβα να παραδώσω στην ώρα της την εργασία μου;" Κούνησα το κεφάλι μου αρνητικά. "Έτσι νομίζω και εγώ! Τώρα ξεκίνα! Πάω να κάνω σεξ με την κοπέλα μου!" Μου χαστούκισε το άλλο μάγουλο, κι έτσι έτσουζαν και τα δύο και έφυγε από το δωμάτιο. Έπεσα πάνω στο μαξιλάρι μου και ξέσπασα σε δάκρυα. Μόνο αν γνώριζε η «φίλη» του για τα πράγματα που κάνει σε μένα ... το μυαλό της είναι εξίσου κακό. Όταν είναι μαζί, είναι απαίσιο. Το εύθραυστο σώμα μου δεν μπορεί να πάρει χτυπήματα από δύο άτομα ταυτόχρονα. Με κλωτσούσαν και με χτυπούσαν. Αλλά όλα πρόκειται να αλλάξουν σύντομα ελπίζω! Δεν έχω πει στον Jackson ή σε κάποιον άλλο στο ορφανοτροφείο εκτός από την καλύτερη μου φίλη την Libby, αλλά με έχουν ιυοθετήσει. Δεν έχω συναντήσει την νέα μου οικογένεια ακόμα, το μόνο που ξέρω είναι ότι ονομάζονται Sykes! Δεν υπάρχει μπαμπάς επειδή οι γονείς τους είναι διαζευγμένοι, αλλά η νέα μου μαμά ονομάζεται Karen και έχει μια δεκατετράχρονη κόρη που ονομάζεται Jessica ή Jess, και έναν δεκαεξάχρονο γιό που ονομάζεται Nathan. Νομίζω ότι αυτό είναι το όνομά του. Θα μπορούσε να είναι ο Nathaniel!
Τέλος πάντων καλύτερα να μην πέρνω ελπίδες. Είναι ακόμα λίγες εβδομάδες πριν έρθει η ώρα να φύγω και αν ΑΥΤΟΣ το ανακαλύψει θα κάνει τα πάντα για να το σταματήσει! Σηκώθηκα και κοίταξα στον καθρέφτη για να δω τα κόκκινα σημάδια στο πρόσωπό μου. Τα άγγιξα ελαφρά, αλλά έτσουξαν και σταμάτησα αμέσως.

"OWW!" Μόρφασα από τον πόνο και πήρα τις πιτζάμες μου από το πάτωμα. Γρήγορα άλλαξα και έδεσα τα μαλλιά μου πριν καθίσω στο γραφείο κοιτάζοντας τις σωρούς των εργασιών που πρέπει να κάνω.

«Ποιοί ήταν, κατά τη γνώμη σας, οι οκτώ σημαντικότεροι παράγοντες της έναρξης του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου; Εξηγήστε τις απαντήσεις σας πλήρως με στοιχεία από τις πηγές α, β, γ, δ και ε >>

Προβλέπεται μεγάλη νύχτα....

Α/N

Λοιπόν.... Αυτό ήταν το πρώτο παρτ! Ελπίζω να σας αρέσει! Και ελπίζω να αγαπήσετε αυτή την ιστορία <πως την αγάπησα και εγώ! Λόγο των εξετάσεων το επόμενο δεν ξέρω σίγουρα πότε θα αναίβει, αλλά ελπίζω σύντομα... Μέχρι τότε φιλάκια πολλά 💋

Λοβ γιου ❤