Orphan

Κεφάλαιο 59ο

Στεκόμουν εμείς και τον κοίταζα για πάρα πολύ ώρα. Είχα χαθεί κοιτάζοντας τον μέσα στα μάτια του ή πιθανότατα υπνωτιστεί.

"Jenny? Jenny??". Η φωνή του με επανέφερε στην πραγματικότητα.

"Ναι;;" τον ρώτησα.

"Δέχεσαι να γίνεις δικιά μου για πάντα;;"

"Φυσικά και δέχομαι!". Χαμογέλασα και αυτός πέρασε το δαχτυλίδι στο χέρι μου προσεκτικά. Όταν το έβαλε, του πέρασα το δικό του δαχτυλίδι στο χέρι του και τύλιξα τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό του. "Σε ευχαριστώ που μου φτιάχνεις την διάθεση, σε ευχαριστώ που είσαι γενναιόδωρος, σε ευχαριστώ που είσαι δικός μου!"

"Παρακαλώ!". Ένωσα τα χείλη μου με τα δικά του και φιληθήκαμε για πολύ ώρα που έμοιαζε με αιωνιότητα. "Σε αγαπώ τόσο πολύ Jenny!"

"Αλλά εγώ σε αγαπώ περισσότερο Sykes!"

"Δεν μπορούμε ναι αγαπάμε ο ένας τον άλλος ίσα;; Σε παρακαλώ;;". Έκανε κουταβίσια ματάκια και εγώ γέλασα.

"Εντάξει! Όμως, μόνο επειδή είσαι τόσο αξιαγάπητος!". Απλά συνεχίσαμε να χαμογελάμε και αγκαλιαστίκαμε για λίγα λεπτά ακόμα.

"Είναι αρκετά ζεστά μικρή μου;;" με ρώτησε και φύσηξε ζεστό αέρα στο λαιμό μου. Εγώ ένευσα σιγά, αφού η ανάσα του να χτυπάει στον λαιμό μου ήταν τόσο ωραία αίσθηση. "Θα είναι αρκετά ζεστά αργότερα, όταν θα αρχίσει να νυχτώνει;;"

"Mμμ μάλλον!". Του χαμογέλασα γλυκά και αυτός έβγαλε την ζακέτα του , την τύλιξε γύρω και από τους δυό μας, ώστε να είμαστε ακόμα πιό κοντά από όσο ήμασταν ήδη.

"Αν όχι μπορούμε να κάτσουμε αγκαλίτσα όπως τώρα και να γνωριστούμε." είπε πονηρά.

"Μα ήδη γνωριζόμαστε! Ξέρουμς πολύ καλά ο ένας το σώμα του άλλου!"

"Το σώμα σου είναι τέλειο, ωστόσο. Λατρεύω να το βλέπω οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας, ακόμα και αν είναι μέσα σε ρούχα. Είναι δικό μου... Και είσαι δικιά μου...". Οι τελευταίες του λέξεις αντήχησαν στο μυαλό μου και άφησα έναν μικρό αναστεναγμό.

"Και εσύ είσαι δικός μου!"

Συνεχίσαμς να ψωνίζουμε και να κάνουμε βόλτες τριγύρο για λίγο και με κακομάθαινε με όλη της ένια της λέξης! Επέμενα σε κάθε μαγαζί να πληρώσω, αλλά αρνιούνταν κατηγοριματικά κάθε φορά!

"Μωρό μου, που με πας;;" τον ρώτησα αφού είχαμε μόλις περάσει το κτίριο, όπου βρίσκεται το διαμέρισμα του.