Orphan

Κεφάλαιο 71ο

~Ημέρα των Χριστουγέννων~

"Ξύπνα τεμπέλα υπναρού!". Κάποιος με κούνησε απλά, ξυπνώντας με από τον εφιάλτη που έβλεπα, ή καλύτερα κακή ανάμνηση. Jackson. Εγώ. Κακοποίηση. Αυτά είναι όλα όσα χρειάζεστε για να καταλάβετε. Όταν κατάφερα να ξεπεράσω τις στιγμές που ξαναζούσα στον ύπνο μου, αγκάλιασα σφιχτά τον Nathan και χουζούρεψα στο γυμνό του στήθος. "Τι συμβαίνει πριγκίπισσα;; Είναι η ημέρα των Χριστουγέννων και ξέρω ότι ο Άγιος Βασίλης μας επισκέφτηκε και για σένα!" ψιθύρισε και με φίλησε στην άκρη του ματιού μου.

"Απλά μου αρέσει να σε αγκαλιάζω. Τώρα είσαι σίγουρος ότι ήρθε και για μέσα ο άγιος;; Πως ήξερε τη νέα μου διεύθυνση;;"

"Μμμ, του είπαν τα ξωτικά! Είχαν σταλθεί για να ελέγξουν όλα τα αγοράκια και τα κοριτσάκια στον κόσμο και να δουν αν ήταν καλά ή άτακτα." μου είπε με ένα χαμόγελο.

"Εγώ ήμουν καλή αυτή τη χρονιά!"

"Το ξέρω ότι ήσουν, το ίδιο και ο Άγιος Βασίλης, επειδή σου πείρε ένα δώρο! Έλα πάμε!". Στριφογύρισα τα μάτια μου και σηκώθηκα από το κρεβάτι αργά. Φόρεσα τις παντόφλες μου και μια ζακέτα, και μετά διόρθωσα τα μαλλιά μου στον καθρέφτη.

"Είμαι έτοιμη!"

"Ωραία, ωραία! Δώσε μου το χέρι σου.". Έτεινε το χέρι του προς τα εμένα και του έδωσα το δικό μου χωρίς καμία ερώτηση.

"Ορίστε, πάμε;;". Ένευσε και περπατήσαμε κατά μήκος του διαδρόμου. Όταν φτάσαμε έξω από το δωμάτιο της Jess, o Nathan κοπάνησε την πόρτα, και το ίδιο έκανε και στην πόρτα της Karen και του Phil, κάνοντας τους και τους τρεις να μουγκρίσουν θυμωμένα προς απάντηση.

"Και μου αρέσει που λέμε εμένα γκρινιάρη! Έχω το πνεύμα των Χριστουγέννων εδώ πέρα!". Με οδήγησε κάτω στο σαλόνι, ανάβοντας γρήγορα τα φώτα και βάζοντας με να καθίσω. Κοίταξα γύρω στο δωμάτιο και είχα τρεις Στίβεν με δώρα, η κάθε μια με διαφορετικό χρώμα περιτύλιγμα. Κόκκινο, μωβ και ροζ. Χωρίς καμία αμφιβολία το κόκκινο ήταν για τον Nathan και το ροζ για την Jess, οπότε εγώ έμενε να πάρω το μωβ!

"Θα ανοίξεις κανένα μωρό μου;;" τον ρώτησα.

"Μπα, πρέπει να τους περιμένουμε. Δεν είναι πρωινή τύποι. Ποτέ δεν ήταν και ποτέ δεν θα είναι! Αυτός είναι ο λόγος που χρειάζονται όλοι το τσάι μου!". Μου χάρισε ένα χαμόγελο και συνέχισε να κατευθείνετε πεις την κουζίνα. "Αα και JenJen, άνοιξε στο κανάλι τέσσερα σε παρακαλώ!"

"Γιατί;;"

"Επειδή είναι παράδοση των Sykes να βλέπουμε το 'Jingle all the way', ενώ ανοίγουμε τα δώρα μας!"

"Αα εντάξει.". Πάτησα το κουμπί τέσσερα στο τηλεχειριστίριο και όταν άνοιξε η τηλεόραση, το έργο είχε ήδη ξεκινήσει. Το είχα δει πολλές φορές παλιότερα και ήταν το αγαπημένο μου Χριστουγεννιάτικο έργο. Για τον Nathan, σίγουρα είναι ο Σκρούτζ. Θυμάμαι ότι ο Zack πάντα ήθελε μια κούκλα 'Turbo Man', ακόμα και αν δεν υπήρχαν ακόμα, και όταν έπρεπε να πάω κάποια από τα παιδιά στο εμπορικό κέντρο για να κάτσουν στα πόδια του Άγιου Βασίλη, τους ρωτούσε πάντα αν ήταν πραγματικοί και προσπαθούσε να τραβήξει τις γενειάδες τους. Αυτό το παιδί ήταν σκέτος μπελάς!

Βολεύτικα στον καναπέ πάνω στην ώρα που επέστρεψε στο δωμάτιο με πέντε κούπες τσάι ακουμπισμένες σε έναν δίσκο. Τα τοποθέτησε πάνω στο τραπεζάκι και ήρθε δίπλα μου. Περιμέναμε υπομονετικά μέχρι να καταίβει η υπόλοιπη οικογένεια.

Επιτέλους, τρεία ζευγάρια από κουρασμένα βήματα ακούστηκαν να εισέρχονται στο δωμάτιο. Και οι δυό μας γελάσαμε όταν είχαμε το πρόσωπο της Jess να φωτίζεται στην θέα των δώρων και η Karen με τον Phil έκατσαν στον απέναντι καναπέ. Υποθέτω ότι τα Χριστούγεννα έχουν αλλάξει εδώ και αρκετό καιρό γιαυτόν, τώρα που ξέρει ότι και τα δύο της παιδιά ξέρουν ποιός πραγματικά φέρνει τα δώρα, οπότε δεν χρειάζεται να ξυπνάει πολύ νωρίς το πρωί.

"Οοο κοιτάξτε! Ακόμα και ο γκρινιάρης πείρε δώρα!" χλεύασε η Jess.

"Γιατί με αποκαλείς έτσι;; Αγαπάω τα Χριστούγεννα! Απλά δεν μου αρέσουν μερικά πράγματα γιαυτό!"

"Αυτός είναι ο λόγος που σε αποκαλώ έτσι μπρο!". Ήρθε κοντά μας και μας πείρε και τους δύο μια ζεστή αγκαλιά. "Σας αγαπώ εσάς τους δύο!"

"Και εγώ σε αγαπώ Jessie!" της είπε ο Nathan και την φίλησε στο μάγουλο.

"Και εγώ σε αγαπάω επίσης!" πρόσθεσα με ένα χαμόγελο και άκουσα μερικά κλικ από κάμερα.

"Αυτή αναιβαίνει στο Instagram!" είπε η Karen και ο Phil αναίβασε λίγο την ένταση της τηλεόρασης.

"Κούκου!" φώναξε ο Nathan βάζοντας το δάχτυλο του στο κεφάλι του και κάνοντας την χαρακτηριστική κίνηση.

"Οοο Nathan μην είσαι κακός με την μητέρα σου!". Είπε ο Phil κλείνοντας το μάτια στον Nathan και η Karen τον χτύπησε απλά στο μπράτσο.

"Ησυχία εσείς οι δύο, αλλιώς θα φάω το δείπνο σας μόνη μου!". Ο Nathan σταμάτησε αμέσως και εμείς κοιταχτήκαμε και σκάσαμε στο γέλια.

"Τι;; Το βραδυνό είναι το αγαπημένο μου!" είπε και όλοι συνεχίσαμε να βλέπουμε τηλεόραση.

Α/Ν

Ήρθαν τα Χριστούγεννα! Λοιπόν στο επόμενο κεφάλαιο θα ανοίξαμε τα δώρα!

Θέλω να σας ενημερώσω ότι το 2ο βιβλίο θα είναι από την μεριά του Nathan, γιατί θα είναι ο κύριος πρωταγωνιστής! Εξάλλου μου το ζητήσατε και κάποιοι από εσάς! Θα αναιβάσω σύντομα την περίληψη! Φιλιά 💋

Vomment!