Orphan

Κεφάλαιο 49ο

"Βγείτε έξω εσείς οι τρεις!" ο Max και ο Tom έσπρωξαν τους υπόλοιπους έξω έπειτα από μερικές φωτογραφίες και ο Nathan κατσούφιασε. "Είναι η ώρα των Tomax!"

"Τι είναι το tamax?" ρώτησα με μια ανύσηχη έκφραση καθώς ο Nathan ήρθε και στάθηκε δίπλα μου.

"Όχι μωρό μου, είπαν Tomax, είναι απλά το shipname τους! Έχουμε όλοι shipnames μεταξύ μας! Τα δικά μου shipname είναι Jaythan, Nom, Mathan, Niva και φυσικά Nenny!" μου είπε και με φίλησε στο μάγουλο.

"Nenny??". Δάγκωσα το χείλος μου και κοίταξα προς το αξιολάτρευτο προσωπάκι του.

"Nathan and Jenny forever..." ψιθύρισε στο αυτί μου και εγώ χαμογέλασα.

"Αα! Τέλος πάντων μιλώντας για tamax, θα είμαι πίσω σε ένα λεπτό!"

"Που κολλάει το tamax?"

"Πουθενά! Τυχαίο είναι! Μην το σκάσεις μέχρι να επιστρέψω!" του είπα παιχνιδιάρικα.

"Δεν θα το σκάσω, το υπόσχομαι!"

"Ευχαριστώ, μήπως έχεις £10 να μου δανίσεις;;"

"Φυσικά!". Έβαλε το χέρι του μέσα στην τσέπη του και όταν το έβγαλε μου έδωσε το κρύο νόμισμα. "Μήπως πονάς;;"

"Όχι, όχι καθόλου! Απλά πρέπει να πάω στην τουαλέτα!". Ένευσε και εγώ κατευθύνθηκα πεις το μέρος όπου ήταν οι τουαλέτες και έψαξα να βρω το χαρακτηριστικό μπλέ σήμα που έλεγε 'Γυναικείες' πάνω του. Αφού βρήκα την πόρτα που ήθελα περίμενα να τελειώσει η ουρά για να μπω και εγώ.

Δέκα λεπτά αργότερα είχα, επιτέλους, τελειώσει και έπλινα τα χέρια μου πριν γυρίσω πίσω για να βρω τα αγόρια. Οτν έφτασα είδα ότι ο Nathan γελούσε υπερβολικά πολύ και είχε διπλωθεί κρατώντας το στομάχι του.

"Συγγνώμη που έκανα τόση ώρα! Είχε ουρά! Τι συμβαίνει;;"

"Είναι όλα μια χαρά! Οοο θεέ μου!". Κατάπιε και σκούπισε τα μάτια του που είχαν γεμίσει δάκρυα από τα γέλια. Πριν μπορέσει να πει λέξη παραπάνω, ο Tom και ο Max βγήκαν μέσα από τον θάλαμο με τις φωτογραφίες χωρίς μπλούζες.

"Τι;; Όση ώρα ήμουν στο μπάνιο το έκαναν;;"

"Όχιιιιιι! Απλά γδύθηκαν και-και το μηχάνημα στα-σταμάτησε να λειτουργεί τε-τελείως!". Πέρασε το χέρι του γύρω από την πλάτη μου κει έκρυψε το πρόσωπο του σε εμένα γελώντας ακόμα πάρα πολύ. Στην πραγματικότητα όλα τα αγόρια είχαν σκάσει στα γέλια! Όταν σήκωσε και πάλι το κεφάλι του και κοίταξε προς την οθόνη που είχε κολλήσει σε μια φωτογραφία με τον Max και τον Tom να είναι χωρίς μπλούζα και να κάνουν από μια αστεία γκριμάτσα ο καθένας, ξέσπασε πάλι σε δυνατά γέλεια. Οι υπόλοιποι τον ακολούθησαν και με κατάφεραν να με παρασύρουν και μέσα με αποτέλεσμα να γελάμε όλοι μαζί για ώρες περιμένοντας το τρένο και κερδίζοντας πολλά περίεργα βλέμματα από περαστικούς ή άλλους ανθρώπους που περίμεναν το τρένο.

"Ααα μην με αγγίζεις!" γρύλισα όταν ένιωσα κάποιον να με πιάνει από το μπράτσο και να με τραβάει προς τα πίσω. Κοίταξα και είδα τον Jay να τραβάει και εμένα και το Nathan προς τα πίσω μακρυά από το μηχάνημα. "Γιατί το έκανες αυτό;;" ρώτησα μπερδεμένη.

"Συγγνώμη Jenny! Απλά ερχόταν ένας τύπος και θέλαμε να δούμε την αντίδραση του όταν θα έβλεπε την φωτογραφία!" μου είπε δείχνοντας μου προς ένα άνθρωπο γύρω στα είκοσι με εικοσιπέντε που όπως φαίνεται κατευθύνονταν προς το μηχάνημα.

"Δεν πειράζει!". Έτριψα το σημείο από όπου με είχε αρπάξει απαλά και ο Tom έκλεψε τα γυαλιά από το Nathan και τα έβαλε στα μάτια μου. Ααα δεν είχα προσέξει ότι τόση ώρα ο Nathan είχε τα γυαλιά του! Ο άνθρωπος μπήκε μέσα και έκατσε στο κάθισμα του μηχανήματος ενώ εμείς προσπαθούσαμε να συγκρατηθούμε και να μην γελάσουμε για να μην μας καταλάβει. Ο Tom έκατσε στην άκρη του μηχανήματος μέχρι την ώρα που η κουρτίνα ξανάνοιξε.

"Είσαι εντάξει φίλε;;". Ο άνθρωπος τον κοίταξε με ένα άγριο βλέμμα και έφυγε γρυλίζοντας ενώ ο Siva και ο Jay έπεσαν στο πάτωμα μη μπορώντας να σταματήσουν να γελάνε.

Το θέαμα όλων μας ήταν τελείως ξεκαρδιστικό! Ο Siva με τον Jay στο πάτωμα, εγώ με το Nathan αγκαλιά να μην μπορούμε να σταθούμε όρθιοι, ο Tom να στηρίζεται στο μηχάνημα και έπειτα να μπαίνει και να κάθετε στο κάθισμα του μηχανήματος για να μην πέσει κάτω από τα γέλια και τέλος ο Max να κάθεται οκλαδόν επίσης στο πάτωμα και να γελάει.

"Είναι όλα εντάξει με εμένα Jenny?" ρώτησε ψιθυριστά ο Nathan στο αυτί μου, αλλά το έκανε να μοιάζει σαν φιλί.

"Nath, μωρό μου είναι μια χαρά! Σταμάτα να ανυσηχείς!". Του έδωσα ένα φιλί στο στόμα και έπιασα το χέρι του. Ο Siva μας έδειξε προς την επίπεδη οθόνη με τα δρομολόγια.

"Αυτό είναι το τρένο μας!" είπε και ξεκινήσαμε όλοι προς τα εκεί.

Α/Ν

Λοιπόν... Τα αγόρια είναι για δέσιμο τελικά 😂 και η Jenny περνάει καλά μαζί τους!

Γύρισα πλεον οπότε θα βάζω κανονικά! Επόμενο αύριο! Φιλάκια 💋

Vomment!