Orphan

Κεφάλαιο 31ο

"Jen Jen ξύπνα τώρα!" άκουσα το Nathan να φωνάζει και κάποιον να πηδάει πάνω κάτω στο κρεβάτι μου.

"Τι;;" μούγκρισα καθώς άνοιξα τα μάτια μου και κοίταξα άγρια το Nathan που με ξύπνησε.

"Ξύπνα! Σήμερα είναι η μέρα!"

"Τι μέρα είναι σήμερα Sykes? Κοιμάμαι!"

"Διόρθωση! Κοιμόσουν! Τώρα μιλάς σε μέσα! ΣΉΚΩ ΠΆΝΩ!". Με τράβηξε για να σηκωθώ από το κρεβάτι και εγώ του γρύλισα.

"Σε μισώ Nath! Δεν ξέρεις τίποτα για τα κορίτια;;"

"Όχι, όχι ιδιαίτερα!" συνοφρειώθηκε και ξεκίνησε να ανοίγει τα συρτάρια της ντουλάπας μου. "Ορίστε, φόρα αυτό, αυτό και αυτό..." μου είπε πετώντας μου ένα μωβ κοντομάνικο μπλουζάκι, ένα denim σορτσάκι και μια ζακέτα. "Επίσης φόρα αυτό και αυτά...". Έβγαλε έξω ένα σουτιεν και μερικά εσώρουχα, αλλά δεν μου τα πέταξε. Τα κράτησε στα χέρια μου και περίμενε να σηκωθώ να τα πάρω.

"Ανώμαλε!" στριφογύρισα τα μάτια μου και αναστέναξα.

"Έι! Επιτρέπετε να τα αγγίζω! Είσαι το κορίτσι μου!"

"Μίλα πιό σιγά!". Τον έφτασα και του τα άρπαξα από το χέρι.

"Σύντομα δεν θα χρειάζεται!" είπε με ένα τεράστιο χαμόγελο και φίλησε τα χείλη μου. Προσπάθησα να μην ανταποδώσω στο φιλήσω του, αλλά μου ήταν πολύ δύσκολο. "Τώρα βιάσουν όμορφη! Φεύγουμε σε εμμ..." κοίταξε το ρολόι του και γούρλωσε τα μάτια του. "Πέντε λεπτά νωρίτερα!"

"ΤΙ;; Μα δεν έχω κάνει ακόμα το μακιγιάζ μου, φάει ή διαλέξει κάτι καλό να φορέσω!"

"Συγγνώμη αγάπη μου, αλλά δεν ξυπνούσε με τίποτα μισή ώρα πριν! Ωστόσο, έχεις φυσική ομορφιά, οπότε δεν χρειάζεσαι καθόλου μεικαπ!"

"Βγες έξω Nath!" αναστέναξα και τον έσπρωξα προς την πόρτα.

"Είσαι θυμωμένη μαζί μου;; Πριγκίπισσα λυπαμ-"

"Μωρό μου δεν είναι καθόλου θυμωμένη μαζί σου! Θέλω να ντυθώ! Τρέξε κάτω και φτιάξε μου λίγη τάρτα!". Αυτός γέλασε και ένευσε.

"Δεν μένουν πολλές μέρες μέχρι τη νύχτα ευχαρίστησης μας!" με πείραξε και εγώ του έκλεισα την πόρτα στα μούτρα. Τα γενέθλια μου ήταν σε πέντε μέρες και ήμουν τόσο ενθουσιασμένη που θα το κάναμε, αλλά συγχρόνως και πολύ αγχωμένη. Δεν ήθελα να είμαι το παιχνίδι του ή κάτι τέτοιο και ακόμα φοβόμουν για αυτά που μου είχε πει ο Skylar. Φυσικά πίστευα το αγόρι μου και ήμουν σίγουρη ότι η κούκλα δεν ήταν στην ντουλάπα του, γιατί τον είχα να την ανοίγει μερικές μέρες πριν το συμβάν.