Κεφάλαιο 55ο

299 59 6
                                    

'Jenny έρχεσαι σπίτι απόψε;; x' 

"Jenny ανησυχούμε, είστε εσύ και ο Nath εντάξει;; x'

'Παρακαλώ;;'. Κοίταξα στο κινητό μου και είδα όλα αυτά τα μυνήματα από την Karen.

"Οοο γαμώτο τι ώρα είναι;;". Ανσηκώθηκα από την βολική μου θέση, αλλά δεν πείρα καμία απάντηση. "Nath?". Γύρισα από την άλλη και τον είδα να κοιμάται γαλήνια. "Αωω!". Σιγά σιγά σηκώθηκα από δίπλα του και φόρεσα τα παπούτσια μου και το παλτό μου. Μετά πήγα πάνω τρέχοντας και αφού πείρα την σχολική στολή νου την έβαλα μέσα σε μια τσάντα. Πείρα το πορτοφόλι μου και είδα ότι είχα πάρα πολύ λίγα χρήματα, οπότε πήγα πάλι κάτω στο αγόρι μου που κοιμόταν ακόμα. Έβγαλα το πορτοφόλι του από την τσέπη του και πείρα £40 και το έβαλα πάλι μέσα. Δεν νομίζω και να τον πείραζε καθόλου. Το μπλοκ έπιασε την προσοχή μου και έκοψα ένα φύλο και άρχισα να γράφω ένα γρήγορο σημείωμα.

'Αγαπητέ μου Nath,

Συγγνώμη που δεν θα είναι δίπλα σου όταν θα ξυπνήσεις, αλλά η μαμά σου είχε τρελαθεί από την αγωνία και μου έστειλε ένα σωρό μυνήματα και δεν ήθελα να σε ξυπνήσω! Θα πάρω το τρένο για να πάω πίσω στο Gloucester και θα σου στείλω μύνημα αμέσως όταν κατέβω για να ξέρεις ότι είμαι ασφαλής! Δανείστηκα £40 από το πορτοφόλι σου και θα σου τα ΕΠΙΣΤΡΈΨΩ όταν σε δω, στο υπόσχομαι! Απλά δεν είχα άλλα χρήματα μαζί μου, αφού κάποιος με απήγαγε για να με φέρει εγώ πέρα! Σε αγαπώ πάρα πολύ και το καλό που σου θέλω να σου λείψω όσο θα είμαστε χώρια.
Για πάντα δικιά σου,

Jenny Andrews aka το κορίτσι σου xxxxxxxx ❤'. Φίλησα το χαρτί για να αφήσω ένα σημάδι από κραγιόν και το τοποθέτησα στο χέρι του. Τον φίλησα στο μάγουλα και του έριξα μια τελευταία ματιά πριν φύγω.

Βγήκα από το κτήριο και κατευθύνθηκα πεις τον σταθμό του τρένου. Κοίταξα το κινητό μου και είχα ακόμα τρεία τέταρτα μέχρι να έρθει το τρένο. Χάζεψα λίγο στο κινητό μου και έπαιξα μερικά παιχνίδια περιμένοντας το τρένο.

Λίγο ώρα αφού επιβιβάστηκα στο τρένο ένιωσα το κινητό μου να δονείται. Με καλούσε ο Nathan.

"Παρακαλώ;;"

"Jenny γιατί δεν με ξύπνησες;; Ήθελα να χαιρετήσω το κορίτσι μου πριν φύγει!" είπε κατσούφικα και καθόλου θυμωμένα.

"Το ξέρω μωρό μου, αλλά δεν μπορούσα να ξυπνήσω... Ελπίζω να μην σε πειράζει που πείρα τα χρήματα από το πορτοφόλι σου."

"Όχι και φυσικά όχι καρδιά μου! Και όποτε χρειάζεσαι χρήματα να μου ζητάς και θα σου στέλνω εντάξει;;"

"Εντάξει!" είπα χαμογελαστά.

"Έτσι το κορίτσι μου! Λοιπόν σε αφήνω τώρα να απολαύσεις το ταξίδι σου και θέλω να μου στείλεις αμέσως μόλις κατέβεις από το τρένο και μετά αμέσως μόλις φτάσεις σπίτι, οκευ;;"

"Ναι θα σου στείλω! Τα λέμε, φιλιά!"

"Σε αγαπάω!"

"Και εγώ!". Κλείσαμε το τηλέφωνο και εγώ χαλάρωσα στο κάθισμα μου μέχρι να τελειώσει το ταξίδι.

~

"Γύρισα!" Φώναξα μπαίνοντας μέσα στο σπίτι.

"Jenyyyyyyyyy!" φώναξε η Jess τρέχοντας προς τα πάνω μου και κλείνοντας με στην αγκαλιά της. "Μου έλειψες! Και είχα και το σόου! Ήσουν υπέροχη!" είπε ενθουσιασμένα.

"Και εμένα μου έλειψες Jessy! Και σε ευχαριστώ πάρα πολύ!"

"Jenny μου ήρθες;; Ανυσηχίσαμε! Γιατί δεν απαντούσατε εσύ και ο Nath στα μυνήματα;;"

"Μας είχε πάρει ο ύπνος και τους δύο! Και ευτυχώς που ξύπνησα εγκαίρως αλλιώς θα έχανα το τρένο και θα έπρεπε να με φέρει ο Nathan με το αυτοκίνητο."

"Δεν πειράζει, αλλά να είστε πιο προσεκτικοί άλλη φορά! Τώρα θα είσαι κουρασμένη από το ταξίδι, οπότε αν θες μπορείς να πας να ξαπλώσεις και να ξεκουραστείς!" μου είπε και εγώ ένευσα.

"Ευχαριστώ πολύ!" είπα χαμογελώντας και έτρεξα πάνω. Άφησα τα πράγματα μου και άνοιξα το κινητό μου. Ουάου! Είχα ένα σωρό νέους ακόλουθους και ένα σωρό αιτήματα φιλίας! Χαμογέλασα και αφού δέχτηκα μερικά έκλεισα το κινητό. Πήγα στο γραφείο έκανα τα αυριανά μαθήματα στα γρήγορα και μάζεψα την τσάντα μου. Έστειλα καληνύχτα στο Nathan και έπεσα για ύπνο.

Α/Ν

Πάει και αυτό το κεφάλαιο! Τελικά αυτό το βιβλίο θα συνεχιστεί λίγο ακόμα πριν τελειώσει!

Αύριο το επόμενο κεφάλαιο! Φιλιά 💋

Vomment!

Orphan Donde viven las historias. Descúbrelo ahora