Orphan

Κεφάλαιο 61ο

"Έι όμορφη, έλα εδώ!!" άκουσα το Nathan να φωνάζει από το σαλόνι όσο εγώ κρεμούσα το παλτό μου και έβγαζα τα παπούτσια μου.

"Έρχομαι!". Μου έδειξε τα πόδια του, οπότε έκανα τον γύρω του καναπέ και αφού κάθισα τον άφησα να τυλίξει τα δυνατά του χέρια γύρω από την μέση μου.

"Αυτό είναι για σένα...". Κοίταξα προς το τραπέζι μπροστά μας και είδα πάνω του έναν τεράστιο φάκελο και δίπλα ένα δώρο. Χαμογέλασα και έσκυψα να τα φτάσω. Έσκισα γρήγορα το χαρτί και βρήκε μια όμορφη κάρτα και μια τσάντα που φαίνονταν πολύ ακριβή. Η κάρτα ήταν πολύ ωραία και όταν το κοίταξα πιό κοντά κατάλαβα ότι ήταν ιδιαίτερη. Μπροστά υπήρχαν δύο φωτογραφίες, η πρώτη ήταν αυτή που είχε για ταπετσαρία παλιά στο λάπτοπ του, στην οποία εγώ κοιμόμουν και αυτός έγλυφε το μάγουλο μου. Η άλλη ήταν πάλι με εμένα να κοιμάμαι στο γυμνό στήθος του και να χαμογελάω καθώς αυτός περνούσε τα δάχτυλα του μέσω από τα μαλλιά μου. Άνοιξα την κάρτα και ξεκίνησε να μου διαβάζει δυνατά το κείμενο στο εσωτερικό της κάρτας.

"Στην αγάπη της ζωής μου, Jennifer Andrews,

Το ξέρω ότι προτιμείς το Jenny, αλλά εγώ είμαι το αγόρι σου και θα με συγχωρήσεις *fingers crossed*. Σήμερα είναι η επέτειος τεσσάρων μας και μέσα σε ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα, έχεις φωτίσει την ζωή μου σε βαθμό που ούτε εσύ δεν μπορείς να φανταστείς. Γκρέμισες τον κόσμο μου και αισθάνομαι αδύναμος όταν νιώθω την παρουσία σου. Για τα μάτια σου θα ήμουν ικανός να πεθάνω, και αν με αφήνεις θα μπορούσα να χάνομαι μέσα σε αυτά για πάντα. Τα χείλη σου είναι ο παράδεισος μου και τόσο γλυκά σε σύγκριση με όλα τα άλλα κορίτσια. Έχεις τα πιό αξιολάτρευτα λακάκια στο μάγουλα σου όταν χαμογελάς, και όταν ξέρω ότι εγώ είμαι η αιτία που χαμογελάς και όταν είσαι χαρούμενη νιώθω πεταλούδες στο στομάχι μου. Από την στιγμή που γνωρίσαμε ο ένας τον άλλον συνδεθίκαμε με το συνεχές φλερτ και εμένα να ζουλάω τον πισινό σου όλη την ώρα. Ήταν λάθος, αλλά τόσο σωστό. Ποτέ δεν φαντάστηκα ότι το κορίτσι που έμελε να γίνει η αδερφή μου, θα είχε τόσο μεγάλη επίδραση στην ζωή μου. Κάθε μέρα που περνάει από αυτές που είμαστε χώρια μοιάζει σαν αιωνιότητα. Θέλω να σε έχω, να σε αποκαλώντας δικιά μου για πάντα και αυτοί οι τέσσερις μήνες που πέρασαν ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος για πολλούς ακόμα τέσσερις μήνες. Συγγνώμη για την μικρή μου έκθεση, αλλά ξέρεις πως είμαι λίγο φλύαρος και ότι μιλάω πολύ. Υποθέτω πως εγώ απλά θέλω να ξέρεις ότι ΣΕ ΑΓΑΠΏ με όλη μου την καρδιά μικρούλα μου, είσαι μια στο ένα εκατομύριο και ότι μπορούμε να ξεπεράσουμε την καταιγίδα μαζί xxxxxxxxxx.". Δάκρυα έτρεχαν στα μάγουλα μου όσο αυτός τελείωνε να διαβάζει την κάρτα και το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να τον αγκαλιάσω. "Τι τρέχει;; Δεν σου άρεσε;;"

"Με κοροϊδεύεις;; Πραγματικά το λάτρεψα! Αυτό ήταν τέλειο... Και η τσάντα είναι επίσης πανέμορφη. Σε ευχαριστώ...". Την πείρα στα χέρια μου και την θαύμαζα με ένα χαμόγελο.

"Παρακαλώ!!". Σκούπισε τα δάκρυα μου κάτω από τα μάτια νου και εγώ κούνησα το κεφάλι μου.

"Θεέ μου, πρέπει να σταματήσω να κλαίω!"

"Δεν πειράζει! Ξέρω ότι είναι δάκρυα χαράς!". Τι έκανα για να τον αξίζεις εε;; Δεν ξέρω, αλλά ότι και να ήταν είναι πολύ χαρούμενη που το έκανα!

Σηκώθηκα από τα πόδια του και έτρεξα γρήγορα πάνω, άρπαξα το δώρο του και την κάρτα του πριν τρέξω πάλι κοντά του και κάτω δίπλα του.

"Ορίστε!". Τα πείρε στα χέρια του με ένα γλυκό χαμόγελο και τα άνοιξε με σχεδόν τον ίδιο ενθουσιασμό με εμένα, ξεκινώντας με την κάρτα.

"Πολυαγαπημένε μου Nathan,

Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι έχω την τιμή να σε αποκαλώ το αγόρι μου για τόσο πολύ! Το ξέρω ότι το ακούς πολύ συχνά αυτό από τις φαν σου, αλλά δεν είμαι μαζί σου επειδή είσαι διάσημος. Στην πραγματικότητα, για να είναι απολύτως ειλικρινής, δεν το ήξερα μέχρι να μου το πεις εσύ και το ξέρεις. Σε ερωτεύτηκα για σένα και όχι για την φήμη σου. Είναι δύσκολο να ξυπνήσω και να μην είσαι δίπλα μου τα πρωινά, και είναι δύσκολο να μην μπορώ να σε αγκαλιάσω και να σε φιλήσω για αντίο το πρωί ή για καληνύχτα πριν πέσω για ύπνο μερικές φορές τα βράδυα, αλλά και πάλι ξέρω ότι βρίσκομαι μέσα στην καρδιά σου. Έχεις αφήσει ένα σημάδι πάνω μου Sykes, που σημαίνει πως είμαι δικιά σου για πάντα. Έχω πέσει στην αγάπη σου, και δεν θέλω ποτέ να σηκωθώ. Είσαι όλα όσα θέλω. Σε αγαπώ Nath,

Το κορίτσι σου, JenJen xxxxxx."

Φάνηκε να δακρύζει λογικά και αυτός, αλλά συγκράτησε τα δάκρυα του ενώ ξετύλιξα το δώρο του.

"Δεν ήξερα τι να σου πάνω, οπότε ελπίζω να σου αρέσει...". Αναστέναξα και κοίταξα αλλού, καθώς αυτός έβγαζε την Manchester United μπλούζα του με το όνομα του πάνω και τον αριθμό δεκαοχτώ, που στην πραγματικότητα υποτίθεται πως συμβόλιζε την ηλικία του.

"Οοο.... Θεέ... Μου!" φώναξε σαν φαν που επιτέλους γνώριζε τον αγαπημένο της τραγουδιστή.

"Τα πήγα καλά;;"

"Τα πήγες ΤΈΛΕΙΑ! Σε ευχαριστώ, σε ευχαριστώ, σε ευχαριστώ!". Μέσα σε δευτερόλεπτα είχε πετάξει τα πάντα στο πάτωμα και με τράβηξε πάνω του καθώς ξεκινήσαμε να φιλιόμαστε. Ξεκίνησε σαν να ήμασταν σε slow motion, αλλά γρήγορα γίναμε και οι δύο ανυπόμονοι, οπότε ναι, καταλήξαμε να φιλιόμαστε και να στριφογυρίζουμε πάνω στον καναπέ σαν άγρια ζώα.

Α/Ν

Έχουμε εξομολόγηση και από τις δύο πλευρές! Κυριολεκτικά μέσα στα μέλια τα παιδιά!

Δυστυχώς δεν ξέρω πότε θα βάλω το επόμενο, γιατί δεν θα έχω Ιντερνετ, οπότε φιλιά μέχρι τότε! 💋

Vomment!