Κεφάλαιο 15ο

599 122 25
                                    

Κοίταξα το πακέτο στο χέρι μου και άρχισα να το ξετυλίγω σιγά σιγά. Δεν ήμουν σίγουρη για το πως να πάρω ναρκωτικά, οπότε υπέθεσα ότι απλά πρέπει να τα καταπιώ! Πήρα στο χέρι μου λίγη από την λευκή σκόνη και την πλησίασα αργά ώσπου την έβαλα στο στόμα μου. Το κατάπια με τη βοήθεια λίγου νερού. Αμέσως ένιωσα πολύ καλύτερα και τα πάντα γύρω μου είχαν υπέροχα χρώματα! Ένιωσα σαν να είναι αόρατη! Έφυγα από το μπάνιο και έσπρωξα λίγο τον κόσμο για να φτάσω στο μπαρ. Παράγγειλα τρεις τεκίλες και τις κατέβασα αρκετά γρήγορα, το οποίο μου πρόσθεσε ακόμα λίγο αίσθημα ότι είναι αόρατη. "Skylar!" Τον είδα να στέκεται σε μια άκρη περιμένοντας με και τον πλησίασα άτσαλα και τον κόλλησα τον στον τοίχο.

"Είσαι καλά Jenny!?"

"Καλύτερα από ποτέ!". Η ομιλία μου ήταν λίγο τραχιά, καθώς ξεκίνησα να τον φιλάω στον λαιμό. Αυτός μούγκριζε δυνατά από ευχαρίστηση καθώς με κρατούσε κοντά του και εγώ του δάγκωνα το δέρμα του λαιμού του.

"Φίλησε με στα χείλια!" απαίτησε και εγώ μετακινήθηκα προς το λαχταριστό στόμα του. Τα χέρια μου πέρασαν από τα μαλλιά του καθώς με κρατούσε σφιχτά πάνω του. Ήθελα περισσότερα. Πολλά περισσότερα! Άρχισε να μου τρίβει το πόδι και μετά το σήκωσε και το τύλιξε στην μέση του, έτσι εγώ τύλιξα και το άλλο.

Κάθε φορά που θα υπάρχει αυτό το χώρισμα θα υπάρχει ακατάλληλη σκηνή. Αν και η σκηνή αυτή δεν έχει τίποτα πολύ ιδιαίτερο εγώ όφειλα να σας ενημερώσω. Διαβάζεται με δική σας ευθύνη.

---------------------------------------

"Έχεις προφυλακτικό;;" μουρμούρισα μέσα στο στόμα του.

"Ναι. Όχι εδώ όμως, ακολούθησε με....". Έσπασε το φιλί μας και με έβγαλε έξω από το κλαμπ. Είδα ότι το αυτοκίνητο του Nathan έλειπε, αλλά αυτός με οδηγούσε στο δικό του. Άνοιξε μια από τις πίσω πόρτες και με έσπρωξε μαλακά μέσα, κάνοντας με να πέσω πίσω στο κάθισμα. Γέλασε και μπήκε μέσα μαζί μου πριν ξαναρχίσει το φιλί μας. Το φιλί ήταν τόσο παθιασμένο, αλλά δεν μπορούσα να νιώσω καθόλου σπίθες ή τίποτα ιδιαίτερο. Το μυαλό μου άρχισε να βγαίνει τελείως εκτός ελέγχου καθώς αυτός μου ξεκούμπωνε το φερμουάρ στο πίσω μέρος του φορέματος. Χαμογέλασα και απομάκρυνθήκαμε ώστε να μπορέσει να βγάλει την μπλούζα του και εγώ το φόρεμα μου. Άφησα τα χέρια μου να πέσουν στους κοιλιακούς του και αυτός απλά καθώνταν και κοίταζε το σώμα μου.

--------------------------------------

"Μπορείς να με αγγίξεις Skylar!" του είπε και φάνηκε λίγο ταραγμένος. Κοίταξα κάτω προς το στομάχι μου και είχα την κίτρινη μελανιά που είχε ξεκινήσει να φεύγει.

"Τι-τι-τι έγινε;;"

"Τίποτα!". Ένιωσα τα μάτια μου να γεμίζουν δάκρυα.

"Ο Nathan σου το έκανε;;"

"Όχι! Εγώ το έκανα στον εαυτό μου...." είπα ψέμματα, αλλά δεν το έκανα για να καλύψω το Nathan . Έτσι και αλλιώς δεν μου το έκανε αυτός!

"Γιατί να κάνεις κάτι τέτοιο στον εαυτό σου;;"

"Επειδή...."

"Δεν μπορούμε να το κάνουμε! Θα σε πονέσει!"

"Όχι δεν θα πονέσει!"

"Ίσως κάποια άλλη φορά Jenny! Δεν είσαι ο εαυτός σου! Βρομάς αλκοόλ!". Ένευσα και ξαναντύθικα πριν βγω από το αμάξι του. Ντρεπόμουν τόσο πολύ και το κεφάλι μου ήταν μουδιασμένο. Τα πάντα γύρω μου ήταν πολύ θολά και το έδαφος φαινόταν να γυρίζει. Προσπάθησα να επιστρέψω στο σπίτι όσο πιο γρήγορα μπορούσα και όταν έφτασα το μοναδικό αναμένο φως ήταν αυτό του Nathan. Εκείνο το κορίτσι ήταν προφανώς μαζί του. Άνοιξα την μπροστινή πόρτα και σύρθηκα με τα χέρια και τα πόδια μέχρι πάνω μέσα στο δωμάτιο μου. Δεν κατάφερα καν να πάω μέχρι το κρεβάτι μου. Απλώς κατέρρευσα στο πάτωμα και έπεσα σε βαθύ ύπνο ακούγοντας το βογγιτά και τις φωνές που ερχόταν από το χωλ. Το κάθε ένα από αυτά έκανε την καρδιά μου να σπάει περισσότερο.

Γιατί;;

Δεν ξέρω...

Α/Ν

Βόμβα αυτό το κεφάλαιο εεε;; δεν το περιμένατε σίγουρα. Για να δούμε τι θα γίνει τώρα. Το κεφάλαιο είναι λίγο μικρό επειδή έχει πάρα πολλές εξελίξεις.

Ελπίζω να σας άρεσε ❤ το λέμε στο επόμενο ❤ φιλάκια 💋

Vomment

Orphan Where stories live. Discover now