Orphan

Κεφάλαιο 28ο

Ο Nathan περπάτησε μαζί μου μέχρι το σπίτι, χωρίς να μιλάμε καθόλου. Οκευ αυτό ήταν πολύ άβολο. Δεν απάντησα και στους ισχυρισμούς του, γιατί πιθανότητα ούτε καν τους εννοούσε. Ούτε και προσπάθησε να με αγγίξει όπως συνήθιζε.

"Οπότε τελειώσαμε;;" με ρώτησε σιγανά. Για άλλη μια φορά εγώ δεν απάντησα, αλλά αυτός τύλιξε το μπουφάν του γύρω μου. Νοιάζεται! "Δεν θέλω να κυρώσεις αγάπη μου....". Ήταν στο όριο να δακρύζει και βλέποντας τον έτσι με έκανε να αισθανθώ τόσο άσχημα! "Λοιπόν είμαστε;; Μπορώ να το αντέξω..."

"Δε-δε-δεν ξέρω εντάξει;;"

"Jenny δεν πρόκειτε να σε βλάψω! Νόμιζα πως ήξερες ότι ήταν ένα αστείο... Δεν ήθελα σε καμία περίπτωση να φύγει ή να είσαι ήσυχη..."

"Αλήθεια;;"

"Ναι... Για να είναι ειλικρινής ήθελα να πατήσω παύση στο παιχνίδι με τον Skylar και να σε βάλω κάτω..."

"Ίουυ!" είπε και του έτριξα μια μικρή μπουνίτσα για να σταματήσει.

"Τι είναι τόσο ίου;; Το σεξ είναι μια μορφή αγάπης και εγώ σαγαπάω!" έπαιζε με τα χέρια του καθώς κοιτούσε προς το πάτωμα.

"Δεν μπορείς να είσαι ερωτευμένος μαζί μου μετά από μόλις δυό μέρες!" του επιτέθηκα ξανά.

"Τι όλες για τον έρωτα με την πρώτη ματιά;;"

"Μπα! δεν πιστεύω στον έρωτα με την πρώτη ματιά. Σημαίνει ότι ερωτεύεσαι κάποιον για την εμφάνηση του και όχι για την προσωπικότητα του! Και δύο μέρες είναι ένα πάρα πολύ μικρό χρονικό διάστημα για να ερωτευτείς κάποιον!"

"Όχι δεν είναι! Ήμουν ερωτευμένος μαζί σου από πριν! Η Jess απλώς ήθελε μια αδερφή, αλλά όταν είδαμε τις φωτογραφίες σου, εγώ ήμουν αυτός που επέμενε σε εσένα..." είπε κοκκινίζοντας και εγώ στριφογύρισα τα μάτια μου.

"Και πάλι δεν μπορείς να ερωτευτείς κάποιον όταν δεν ξέρεις τον χαρακτήρα του!". Άφησε ένα γρύλισμα και με έσπρωξε πάνω στον κορμό ενός δέντρου μακριά από τα μάτια των αδιάκριτων περαστικών. "Αου!" μούγκρισα.

"Δεν σε ερωτεύτηκα κατευθείαν! Το παραδίνομαι ότι ήμουν τσιμπημένος μαζί δουλεύεις, επειδή είσαι πανέμορφη, και όταν ξεκίνησα να σε γνωρίζω και να..."

"Μου πιάνεις τον πισινό!"

"Μμμ ναι και να σου πάνω τον πισινό, κατάλαβα πόσο ταιριαστοί είμαστε! Είσαι ακριβώς ο φίλος μου!"

"Ποιός είναι ο τύπος σου;;" ρώτησα σηκώνοντας τα φρύδια μου.

"Μια καστανή που θα είναι μικρότερη από μένα, κατά προτίμηση με πράσινα μάτια, που θα με καταλαβαίνει, θα είναι καλός ακροατής. Κάποια που θα με θέλει για αυτό που είμαι. Κάποια που τα χέρια της θα ταιριάζουν απόλυτα με τα δικά μου και θα αισθάνεται καλά οι τον θα είναι μαζί μου. Κάποια η οποία θα με κάνει να θέλω και άλλο μετά από ένα απλό φιλί. Ένα κορίτσι που θα είναι όμορφο, θα νοιάζεται, θα έχει πανέμορφο χαμόγελο και καμπύλες... Και δεν λέω ότι είσαι χοντρή! Εννοώ ότι μου αρέσει να σε αγκαλιάζω... Κάποια που δεν θα με θέλει μόνο για το σεξ..."