I got Pregnant by a Stranger

Chapter 37

Kia's POV

After 7 months

Next month na ang kabuwanan ko at sa mga buwan na lumipas ay nasobrahan ata si Tristan sa pagiging caring at protective sa akin at sa magiging baby namin pati na rin ang kambal ay nahawa na rin sa pagiging o.a sa pagka  protective nang kanilang ama, ang katwiran nila ay ayaw na nilang maulit na maospital ako at malagay kami ni baby sa peligro.

"Mom dont stress too much yourself. You need to rest na. Dad will get worried kapag nalaman niyang nagtatrabaho ka parin." Sermon sa akin nang anak ko na si Kara.

"What the hell?! Nagpeprepare lang ako nang merienda para sa kanila! Hindi naman yun nakakapagod!"asik ko sa aking isipan.

"Dont look us like that mommy! We only care for you and for our baby brother. Just listen to us" Sita naman sakin ni Larius.

Tinaasan ko naman ito nang kilay dahil sa sinabi nito.

"You know what twins. O.A na kayo sa pagiging protective, im just making merienda for us, at saka hindi naman ito nakakapagod."Pagdadahilan ko sa mga ito.

"But mom-" sasagot pa sana si Kara nang putulin ko ito.

"No more buts twin" sabi ko sa mga ito nang biglang dumating ang kanilang magaling na ama.

"What's with the face twin?" Takang tanong ni Tristan nang maabutan nitong nakasimangot ang kambal.

"Dad mommy wont listen to us. She's always insisting to work." Nakasimangot na sumbong ni Kara.

"She's too hard headed Dad" maikling dagdag na sabi naman ni Larius.

Napanganga na lamang ako sa mga sinabi nang aking mga anak habang si Tristan naman ay napatawa na lamang sa kanilang sinabi. Tiningnan ko naman ito nang masama kaya natigil rin ito sa pagtawa.

"Hon you should listen to our kids. Its for your own sake and for our baby as well" malambing nitong sabi sabay yakap sakin at ginawaran ako nang mabining halik sa pisngi.

"Hindi naman kasi nakakapagod itong ginagawa ko at besides nakakaboring ang walang ginagawa." Maktol ko rito.

"Okay. Pagbibigyan kita sa gusto mo pero pag naramdaman mo nang pagod ka magpahinga ka na kasi it may harm your health and our little kiddo inside your tummy." Masuyong sabi nito.

Dahil sa sinabi nito ay biglang nagningning ang mga mata ko at napangiti ako sa sobrang saya dahil finally hindi na ako laging nakahiga lamang.

"Ahmm hon tomorrow na ang schedule ko for my last check up. Sasamahan mo ba ako?" Tanong ko rito bago kami nagsimulang mag merienda.

"Ofcourse, i'll just call my secretary to cancel all my appointments for tomorrow." Sabi nito habang kumakain.

Tumango na lamang ako bilang pagtugon rito.

Masaya kaming nagkekwentuhan nang biglang may magdoorbell.

Si Tristan na ang nagpresenta para tignan at pagbuksan ito.

Mga ilang minuto pa ay narinig kong sumisigaw ito mula sa labas kaya't dali dali kong pinapunta ang kambal sa kanilang kwarto at pinuntahan si Tristan.

"Tristan please! I just want to say sorry kay Kia! Sising sisi na ako sa ginawa ko! Please! Just let me talk to her. Hindi ko na kasi kaya! Nakokonsensya na talaga ako sa mga ginawa ko at alam kong kelangan kong humingi nang tawad sa kanya. Please! Im begging you Tristan. Just this once, hihingi lang ako nang tawad!" Pagmamakaawa ni Hannah kay Tristan habang humahagulgol ito sa pag iyak.

"NO!!! Hinding hindi ko na hahayaang makalapit ka pa sa asawa at magiging anak namin!!!! Minsan na siyang nalagay sa peligro dahil sa inyo!!! At hinding hindi na ako makakapayag na maulit pa iyon!!!" Sigaw ni Tristan.