Μυστική Πόλη

Κεφάλαιο 5 Μέρος Α

Ένας νέος έρωτας γεννιέται...

Το πρωί ξύπνησα όλο ανυπομονησία για το βράδυ ποιός να είναι άραγε αυτός ο άνθρωπος και γιατί τόσο αργά τη νύχτα; Λες να είναι κάποιος με κακές προθέσεις αλλά ποτέ δεν θα μάθω αν δεν πάω. Τέλος πάντων έτρεξα αμέσως κάτω για να πάρω το πρωινό μου.
-Καλημέρα Ρεμπέκκα. Μου είπαν όλοι μαζί Μόλις με είδαν.
-Καλημέρα πως και είστε όλοι εδώ μαζεμένοι τέτοια ώρα; Πατέρα δεν θα έπρεπε να είσαι στο κτήμα;
-Ναι παιδί μου θα έπρεπε αλλά δεν πήγα γιατί σήμερα είναι μεγάλη μέρα αφού θα έρθει ο Μάξιμος με τους γονείς του για να κανονίσουμε τις λεπτομέρειες του γάμου. Μου είπε ο πατέρας μου όλο χαρά.
Δεν το πίστευα αυτό το είχα ξεχάσει τελείως αλλά όχι αυτός ο γάμος δεν πρόκειται να γίνει ακόμα και αν με σκοτώσουν.
-Εεεεε ψέλλισα εγώ
-Τι εεεε πήγαινε τώρα να βάλεις κάτι καλό πως θα σε δει έτσι ο άνδρας σου; με διέταξε η μητέρα μου
Εγώ πήγα τρέχοντας πάνω και άλλαξα μετά από λίγο ακούσαμε το κουδούνι.
Κατέβηκα αργά αργά τη σκάλα και πήγα και άνοιξα την πόρτα.
Μπροστά μπροστά στέκονταν ο πατέρας και η μητέρα του Μάξιμου αφού πέρασαν εμφανίστηκε και ο Μάξιμος.
Αφού κάθισαν στο σαλόνι και η μητέρα μου τους προσέφερε τσάι και βουτήματα τον λόγο πήρε ποιός άλλος,ο πατέρας μου.
-Λοιπόν σας καλέσαμε εδώ για να κανονίσουμε τις λεπτομέρειες του γάμου και η γνώμη μου είναι πως πρέπει να γίνει το συντομότερο σε εφτά μέρες είναι καλά;
-Πολύ καλά ,απάντησε ο πατέρας του Μάξιμου ο κύριος Ρόμπερτ, όσο πιο σύντομα τόσο το καλύτερο!
-Για μισό λεπτό,πετάχτηκα εγώ όλο νεύρα, εμένα ποιος με ρώτησε;
-Εσένα κανένας, μου απάντησε ο πατέρας μου, δεν σου πέφτει λόγος.
-Δεν μου πέφτει λόγος;Είναι η δική μου ζωή εδώ πέρα σε περίπτωση που το έχετε ξεχάσει.
Δεν πρόλαβα να τελειώσω την φράση μου και το χέρι του πατέρα μου προσγειώθηκε στο μάγουλο μου τόσο βίαια, που τόλμησα και του αντιμίλησα που θα μπορούσε να με είχε σκοτώσει.
-Σου άρεσε αυτό;μου είπε τόσο βίαια,πήγαινε τώρα στο δωμάτιο σου και θα δεν θα βγεις από το σπίτι μέχρι να σου πω εγώ.
Ανέβηκα κλαίγοντας την σκάλα τα δάκρυά μου ήταν τόσο καυτά που θα μπορούσαν άνετα να κάψουν το φόρεμα μου.Παρόλα αυτά κάθισα στην σκάλα να ακούσω τι έλεγαν.
-Συγγνώμη για το ατυχές συμβάν.
-Τι λέτε κύριε Έντγκαρ της άξιζε που τόλμησε και αντιμίλησε απάντησε ο πατέρας του Μάξιμου.
-Με συγχωρείτε που διακόπτω, είπε ο Μάξιμος, αλλά μπορώ να ανέβω πάνω να μιλήσω στην δεσποινίδα Ρεμπέκκα;
-Ναι παιδί μου πήγαινε να μιλήσω και εγώ με τους γονείς σου.
Μόλις άκουσα βήματα στη σκάλα έτρεξα στο δωμάτιο μου και έκλεισα και την πόρτα.
Μετά από λίγα δευτερόλεπτα χτύπησε η πόρτα.
-Παρακαλώ;
-Δεσποινίς Ρεμπέκκα εγώ είμαι ο Μάξιμος.
-Περάστε.
Η πόρτα άνοιξε σιγά σιγά και ο Μάξιμος μπήκε μέσα και κάθισε δίπλα μου στο κρεβάτι.
-Συγγνώμη γι'αυτό Ρεμπέκκα ήταν δικό μου το φταίξιμο.
-Μην ζητάς συγγνώμη δεν φταις εσύ άπλα ο πατέρας μου είναι τόσο σκληρός.
-Ξέρω και ο δικός μου έτσι είναι. Ξέρεις Ρεμπέκκα μ'αρέσεις αλλα δεν μπορώ να σε παντρευτώ αν δεν το θέλεις και εσύ .
-Κοίτα Μαξιμε δεν θέλω να σου δημιουργώ ψεύτικες ελπίδες αλλά εμένα η καρδιά μου είναι δοσμένη αλλού αλλά αν θες μπορώ να σου γνωρίσω μια φίλη μου την Καρολάιν θα της αρέσεις σίγουρα.
-Ναι δεν έχω καμία αντίρρηση να την γνωρίσω. Αλλά μπορούμε να μείνουμε φίλοι;
-Φυσικά. Μπορώ όμως να σου ζητήσω κάτι;
-Ό,τι θες.
-Να εγώ μαζί με την αδερφή μου την Καρολάιν και τον αδερφό της θέλουμε να το σκάσουμε. Και έλεγα αν θα ήθελες να μας βοηθήσεις.
-Δεν ξέρω Ρεμπέκκα είναι λίγο παρακινδυνευμένο.
-Καλά άστο ήξερα ότι ...
-Θα το κάνω.
-Σε ευχαριστώ πολύ.Στους άλλους δεν θα πω τίποτα για εσένα θα το μάθουν την τελευταία στιγμή άκου πως το σκέφτομαι να γίνει την ημέρα του γάμου τότε όλοι θα είναι πολύ χαρούμενοι για το γάμο και δεν θα χρειαστεί να δικαιολογηθούμε κιόλας στους γονείς μας θα σου στείλω γράμμα με τις λεπτομέρειες.
-Τέλεια ανυπομονώ. Μου είπε και με φίλησε στο μάγουλο. Όμως τώρα πρέπει να κατέβουμε και να τους πούμε πως είμαστε σύμφωνοι.
-Πάμε λοιπόν.
Κατεβήκαμε την σκάλα χεράκι χεράκι για να μην καταλάβουν και τους ανακοινώσαμε τις αποφάσεις μας.
Τον λόγο πήρε πρώτα ο Μάξιμος
-Λοιπόν εγώ και η Ρεμπέκκα αποφασίσαμε να παντρευτούμε την άλλη Κυριακή.
-Λαμπρά.Χαιρόμαστε που το αποφασίσατε. Τι περιμένουμε λοιπόν ας πιούμε.
Αφού ήπιαμε και φάγαμε μετά από ώρες έφυγε και ο Μάξιμος με την οικογένεια του. Και εμείς πήγαμε στα δωμάτια μας είχε πάει κιόλας 22.00.
Αχ σε δύο ώρες έχω αυτή τη συνάντηση με αυτόν τον άγνωστο. Το είχα ξεχάσει τελείως.Θα περιμένω να κοιμηθούν όλοι και μετά θα ετοιμαστώ.

Αυτό ήταν το πρώτο μέρος του 5ου κεφαλαίου το χώρισα σε δύο μέρη για να μην είναι βαρετό.😊