Μυστική Πόλη

Κεφάλαιο 41

"Παλαιές θύμισες"

Από την πλευρά της Ροζας:
Δεν το πιστεύω ότι είμαι στο Παρίσι. Είχα ορκιστεί να φύγω και να μην κοιτάξω πίσω. Αχ όλα τον θυμίζουν σε αυτή την πόλη. Δεν έπρεπε να τον είχα παρατήσει. Είναι ο μόνος που με κάνει να νιώθω πάλι γυναίκα. Ο Ίαν ήταν πάντα πολύ γυναικάς. Είμαι σίγουρη ότι τώρα θα βρήκε την ευκαιρία να τρέξει σε κανένα κοριτσάκι. Δεν το πιστεύω. Δεν έπρεπε να τον είχα παντρευτεί ποτέ. Αλλά ήταν ο πρώτος μου έρωτας. Αυτό με κράτησε μαζί του. Και η ελπίδα ότι θα άλλαζε. Αλλά τώρα ήρθε η ώρα να πάρω το αίμα μου πίσω. Θα πάω να βρω τον Σεμπάστιαν.

Από την πλευρά του Ίαν:
Τώρα ήρθε η ώρα. Τώρα είναι η ευκαιρία που η Ρόζα θα λείπει. Θα πάω να την συναντήσω. Δεν μένει τόσο μακριά πια. Μπήκα στην άμαξα και χωρίς να ειδοποιήσω κανέναν πήγα στο σπίτι της. Δεν είχα και πολύ καιρό να έρθω. Η ίδια η Ρόζα με είχε στείλει σε αυτό το σπίτι πριν λίγες μέρες. Αχ και να ξερε. Χτύπησα την πόρτα και μου άνοιξε αυτή. Παρόλο που δεν ήταν βρυκόλακας καλά κρατιόταν. Ήταν όμορφη πρέπει να το ομολογήσω. Το έχουν στην οικογένεια το γονίδιο.
-Ίαν
-Κίρα
-Τι θες εσύ εδώ είναι ο άντρας μου μέσα αν σε δει θα έχω μπλεξίματα και δεν το θέλω αυτό. Ο Έντγκαρ με αγαπάει. Και δεν με έχει απατήσει ποτέ.
-Έλα τώρα Κίρα. Ωραία σε αγαπάει αλλά αυτό δεν φτάνει. Έλα μαζί μου και δεν θα το μετανιώσεις. Είμαι το απωθημένο σου. Παραδέξου το. Από τότε. Που διάλεξα την αδερφή σου.
-Που το θυμήθηκες αυτό.
-Δεν ξεχνιέται ήμουν σε μεγάλο δίλλημα τότε. Είσασταν και οι δύο πολύ καλές και όμορφες. Σε όλους τους τομείς. Αν καταλαβαίνεις. Έλα να ξαναζήσουμε το όνειρο. Μην αντιστέκεσαι.
-Καλώς το απόγευμα θα πω στον Έντγκαρ ότι θα έρθω να επισκεφτώ την Ρεμπέκκα και θα συναντηθούμε.
-Ωραία έλα από το σπίτι μου.
-Άντε φύγε τώρα.
-Φιλί;
Έσκυψα και με φίλησε.
-Άντε πήγαινε.
-Τα λέμε.
Έφυγα και εγώ και γύρισα στο σπίτι για να μην λείπω πολύ ώρα και ανησυχήσουν. Ανυπομονώ για το βράδυ. Τώρα που λείπει η Ρόζα το πεδίο είναι ελεύθερο. Δεν είμαι φτιαγμένος εγώ για δεσμεύσεις αν και άργησα να το καταλάβω.

Από την πλευρά της Ρόζας:
Θα πάω να τον βρω. Θα αρχίσω από το σπίτι του. Αν δεν είναι εκεί θα είναι στο μπαρ αν και είναι λίγο νωρίς γι'αυτόν. Πήρα τον δρόμο για το σπίτι του. Τα θυμώνουν όλα τόσο έντονα. Θυμόμουν κάθε λεπτομέρεια σαν να μην πέρασε μια μέρα. Άραγε τι να κάνει η Ρεμπέκκα; Ελπίζω να είμαι σύντομα κοντά της αν και έχει άτομα να την στηρίξουν. Ο Ντέρεκ είναι πολύ καλό παιδί και είμαι σίγουρη πως δεν θα την προδώσει ποτέ όπως έκανε σε εμένα ο Ίαν. Βέβαια είναι κρίμα που έχασε το μωρό αλλά είναι νέα ακόμα θα κάνει άλλο. Έφτασα στο σπίτι του Σεμπάστιαν. Αχ τόσες αναμνήσεις. Ακόμα μετανιώνω που άφησα την κόρη μου. Χτυπάω την πόρτα. Περιμένω. Μου ανοίγει μια κοπέλα. Ήταν όμορφη. Ήταν γύρω στα δεκαέξι. Είχε μαύρα μαλλιά και γαλανά μάτια.
-Γεια σας. Τι θα θέλατε παρακαλώ;
-Γεια σου είμαι η Ρόζα ψάχνω να βρω κάποιον με το όνομα Σεμπάστιαν. Έμενε κάποτε εδώ.
-Ακόμα μένει, είμαι η κόρη του η Κλοντ. Εσύ θα πρέπει να είσαι η μαμά μου. Πέρασε.
-Πω-πως ξέρεις;
-Μου έχει μιλήσει ο πατέρας μου. Ξέρω τα πάντα. Πέρασε.
Πέρασα μέσα φανερά σοκαρισμένη
-Είναι εδώ ο Σεμπάστιαν;
-Ναι. Μισό να τον φωνάξω.
Περίμενα για λίγα λεπτά και εμφανίστηκε. Ολόιδιος όπως τότε. Σαν να μην πέρασε μια μέρα από πάνω του. Τώρα συνειδητοποιώ πόσο πολύ μου λείπει. Έτρεξα και τον αγκάλιασα. Από ότι κατάλαβα δεν τον χάλασε τόσο πολύ η αγκαλιά μου γιατί μου την ανταπέδωσε με ένα φιλί.
-Μου έλειψες.μου είπε
-Και εμένα. Δεν θα έπρεπε να σε παρατήσω ποτέ.
-Νωρίς το κατάλαβες.
-Έχεις δίκιο. Είναι πολύ αργά και η κόρη μας έχει μεγαλώσει πια.
-Αυτό διορθώνεται. Έλα να μειώνεις μαζί μας να αναπληρώσεις το χρόνο που έχασες. Και να είσαι μαζί μου και με την κόρη μας.
-Δεν μπορώ. Ελάτε εσείς να μείνετε μαζί μου.
-Εντάξει ούτως ή άλλως δεν μας κρατάει τίποτα εδώ.
-Ωραία φεύγουμε αύριο.
-Ωραία. Θα μιλήσω στην Κλοντ. Δεν σε πειράζει να φέρει και το αγόρι της έτσι;
-Όχι έχουμε χώρο για όλους.
-Εντάξει λοιπόν.
Το απόγευμα:
Από την πλευρά του Ίαν:
Ήμουν στο σπίτι ώσπου άκουσα να χτυπάει η πόρτα. Επιτέλους ήρθε η Κίρα. Δεν βλέπω την ώρα να την απαλλάξω από τα ρούχα της. Ελπίζω να ήρθε με ορεξούλες. Κατευθύνθηκα προς την πόρτα για να της ανοίξω.
- Καλώς την.
-Θέλω να μιλήσουμε.

Γεια σας παιδιά αυτό ήταν και το 41 κεφάλαιο. Ελπίζω να σας άρεσε. Μέχρι το επόμενο πολλά φιλιά😘😘😘.