Μυστική Πόλη

Κεφάλαιο 34

Στα έρμαια του πάθους

Ανεβήκαμε σιγά σιγά τις σκάλες. Εγώ μπροστά και ο Τάιλερ πίσω. Που και που του έριχνα κλέφτες ματιές. Κάποια στιγμή φτάσαμε στον διάδρομο.
-Στο δικό μου ή στο δικό σου δωμάτιο;με ρώτησε
-Όπου θες.
-Έχεις κάτι;Δεν μου φαίνεσαι πολύ καλά. Μήπως δεν θες να το κάνουμε αυτό;
-Όχι το θέλω πολύ αλλά να...Εγώ δεν...
-Δεν το έχεις ξανακάνει;
-Ναι. Του είπα και χαμήλωσα το κεφάλι μου.
-Μην ανησυχείς. Θα προσπαθήσω όσο μπορώ για να σε κάνω να νιώθεις άνετα. Πάμε;
-Ναι. Έβαλε το χέρι μου στο δικό του και πήγαμε στο δωμάτιο του. Με ξάπλωσε μαλακά στο κρεβάτι και άρχισε να με φιλάει. Ένιωθα τόσο ωραία παρόλα αυτά φοβόμουνα πολύ. Εγώ δεν είχα καμία ομοιότητα με την Ρεμπέκκα. Ήταν πάντα πιο ξεπεταγμένη. Εγώ όμως περίμενα τον κατάλληλο. Τον πρίγκιπα να έρθει να με βγάλει από τη μίζερη ζωή μου. Και να τος. Δεν ξέρω γιατί αλλά μαζί του νιώθω λες και δεν υπάρχει ο κόσμος. Ελπίζω να μην με προδώσει. Δεν θα το αντέξω.
-Τι σκέφτεσαι;με ρώτησε
-Εε;Τίποτα.
-Έλα πες μου. Θέλω να μου τα λες όλα.
-Υποσχέσουμε ότι δεν θα με παρατήσεις.
-Στο υπόσχομαι. Να συνεχίσω τώρα;
-Ναι.
Συνέχισε να με φιλάει στα χείλη και μετά έπαιξε με την γλώσσα μου. Τα στόματα μας είχαν γίνει ένα. Μετά μεταφέρθηκε στον λαιμό. Δεν άντεξα του παραδόθηκα. Τα φιλιά στο λαιμό με ερέθιζαν πολύ. Ανατρίχιασα. Μάλλον το ένιωσε και άρχισε να μου βγάζει τα ρούχα. Εγώ με τη σειρά μου του ξεκούμπωσα τα κουμπιά του πουκαμίσου του ένα ένα και μετά τα κουμπιά του παντελονιού του. Ντρεπόμουν πολύ αλλά μέσα μου το ήθελα σαν τρελλή να γίνει κάτι παραπάνω μεταξύ μας. Αφού μου έβγαλε και τα εσώρουχα και εγώ με την σειρά μου τα δικά του με φίλησε ξανά στο στόμα. Μετά σταμάτησε. Με κοίταξε στα μάτια και μου ψιθύρισε.
-Πες μου πότε θες να σταματήσω.
-Ποτέ.Του φώναξα,όχι τόσο πολύ για να το ακούσει αλλά για να το εμπεδώσω εγώ η ίδια.
Μόλις τελείωσα την έκφραση μου εκείνος μπήκε μέσα μου. Αργά και μαλακά. Πόνεσα για λίγα δευτερόλεπτα αλλά μετά ο πόνος έγινε ηδονή. Ήμασταν ένα. Τίποτα δεν θα μας χώριζε. Άρχισε να παίζει με τις θηλές μου και να τις πιπιλάει. Ανατρίχιαζα. Έβαλα τα πόδια μου γύρω από τη μέση μου και με τα χέρια μου είχα γραπωθεί στην πλάτη μου. Τα νύχια μου τον έγδερναν αλλά αυτό δεν φαινόταν να τον ενοχλούσε ιδιαίτερα. Ίσα ίσα το απολάμβανε κιόλας. Συνέχιζε ακάθεκτος την δουλειά του. Εκείνη την στιγμή με γύρισε και βρέθηκα ξαφνικά εγώ από πάνω. Δεν ήξερα τι να κάνω με έβρισκε απροετοίμαστη. Άρχισα να τον φιλάω στον λαιμό και μετά άρχισα να του πιπιλάω τους λοβούς τον αυτιών του. Μετά του ψιθύρισα κάποιες λέξεις στο αυτί του και αυτός ερεθίστηκε. Τον ένιωθα μέσα μου. Το απολάμβανε όλο αυτό τόσο πολύ. Φαίνεται πως το ήθελε εδώ και καιρό. Ίσως και από την πρώτη στιγμή που με γνώρισε ήθελε να με ρίξει στο κρεβάτι. Και τα κατάφερε. Όμως το ήθελα και εγώ. Δεν με πήρε με το ζόρι. Μετά από λίγο με ξαναγύρισε και άρχισε να βγαίνει από μέσα μου. Μόλις βγήκε. Ξάπλωσε δίπλα μου και με αγκάλιασε.
-Φτάνει για σήμερα. Σε κούρασα.
-Μα γιατί;Ένιωθα τόσο άνετα.
-Είναι η πρώτη σου φορά Καρολάιν. Πρέπει να ξεκουραστείς τώρα.
-Καλά. Θα κοιμηθείς μαζί μου;
-Αν θες.
-Το θέλω πολύ.
Με έσφιξε περισσότερο στην αγκαλιά του και με φίλησε στο μέτωπο. Και μείναμε εκεί ο ένας στην αγκαλιά του άλλου,ώσπου ο ύπνος μας τύλιξε στα δίχτυα του.

Αυτό ήταν και το 34ο Κεφάλαιο. Μικρό αλλά θαυματουργό. Ελπίζω να σας δικαίωσα για την αργοπορία. Το ξέρω πως δεν ανεβάζω πολύ συχνά τώρα τελευταία αλλά ανωτέρα βία. Ελπίζω να σας άρεσε. Γράψτε μου στα σχόλια την γνώμη σας για την ιστορία και γενικά για όλη την πλοκή.☺