Μυστική Πόλη

Κεφάλαιο 43

Μυστικά και λάθη

Έφερα μαζί μου τρεις ανθρώπους και θα ήθελα να τους γνωρίσετε γιατί από εδώ και πέρα θα τους φερεστε σαν οικογένεια γιατί αυτό είναι. Ήταν λάθος μου να σας τους κρύβω τόσο καιρό και το αναγνωρίζω αλλά ήρθε η ώρα για να επανορθώσω. Ελάτε μαζί μου παρακαλώ. Ήρθαν όλοι μαζί μου και πήγαμε στο σπίτι μου όπου βρίσκονταν ο Σεμπάστιαν, η Κλοντ και ο Λουκ. Αφού μπήκαν άρχισα αμέσως τις γνωριμίες.
-Από εδώ ο Σεμπάστιαν, η Κλοντ η κόρη μου και το αγόρι της ο Λουκ. Θα ήθελα να τους φερεστε με σεβασμό γιατί τώρα είναι η οικογένεια μου και ιδιαίτερα εσύ Ίαν. Ξέρω πως δεν σου αρέσει αυτό αλλά αυτά έχει η ζωή. Είναι άδικη και εσύ και η Κόρα το ξέρετε από πρώτο χέρι και δεν σας συμφέρει να διαφωνήσετε. Βέβαια όλοι θα απορείτε ποιανού κόρη είναι η Κλοντ αλλά θα σας πω μια μικρή ιστοριούλα.
Μόλις τελείωσα την ιστορία μου οι περισσότεροι είχαν μείνει άφωνοι εκτός από αυτούς που γνώριζαν ήδη βέβαια.
Τον λόγο πήρε η Ρεμπέκκα που ειλικρινά δεν το περίμενα.
-Δηλαδή μας λες ότι εγώ και ο Τάιλερ έχουμε μια αδερφή; Και πως τόσο καιρό δεν μας την παρουσιασες εδώ και τόσο καιρό;
- Γιατί τώρα το αποφάσισα και μετά από αυτό που έπαθες σκέφτηκα ότι δεν θα άφηνα σε κανένα παιδί μου να πάθει κάτι παρόμοιο ξανά για κανέναν λόγο. Τώρα θα ήθελα να μιλήσω ιδιαιτέρως με τον Σεμπάστιαν οι υπόλοιποι μπορείτε να γνωριστείτε με την Κλοντ και τον Λουκ πιστεύω πως θα ταιριάξετε.
Αφού έφυγαν όλοι ρώτησα τον Σεμπάστιαν τι είχε κάνει.
-Κοίτα Σεμπάστιαν ξέρεις ότι δεν ήρθα χωρίς λόγο να σε επισκεφτώ. Πιστεύω ότι η Ρεμπέκκα δεν βιάστηκε τυχαία από κάποιον αλλά από κάποιον που έβαλες εσύ. Δεν χρειάζεται να μου το κρύβεις. Ούτως ή άλλως δεν μπορώ να σου κρατήσω κακία σ'αγαπώ πάρα πολύ απλά θέλω να ξέρω την αλήθεια.
-Κοίτα ήταν λάθος μου και ξέρω ότι δεν μπορώ να πάρω πίσω ότι έκανα αλλά το έκανα πάνω σε μια στιγμή απελπισίας. Η Κλοντ χρειαζόταν την μητέρα της και αν δεν γινόταν αυτό δεν θα ερχόσουν ποτέ.
Αλλά να ξέρεις η Κλοντ δεν ξέρει τίποτα για αυτό οπότε θα ήθελα να μείνει μεταξύ μας. Υποσχέσου μου.
-Στο υπόσχομαι.
-Ωραία Τώρα μπορούμε να πάμε και εμείς να δούμε πως τα πάνε τα παιδιά μεταξύ τους. Και να ξέρεις εκτιμώ την ειλικρίνεια σου.

Από την πλευρά της Ρεμπέκκα:
Πως μπορεί και μας το κάνει αυτό. Πως μπορεί και μας παρουσιάζει μια νέα αδελφή έτσι ξαφνικά. Τώρα την θυμήθηκε; Έχουν περάσει δεκαέξι χρόνια. Είναι πολύ αργά και δεν ξέρω δεν μου γεμίζει το μάτι κάτι μου λέει ότι σύντομα θα έχουμε πολλούς μπελάδες. Παρόλα αυτά θα προσπαθήσω να την προσεγγίσω φιλικά.
-Λοιπόν Κλοντ σου αρέσει εδώ;
-Φαίνεται συμπαθητικό μέρος. Αν και δεν έχω δει τίποτα ακόμα.
- Αυτό κανονιζετε αν θες μπορείς να πας με τον Ντέρεκ αύριο και με τον Λουκ μια βόλτα για να γνωρίσετε το μέρος. Αν δεν έχει αντίρρηση ο Ντέρεκ βέβαια.
-Φυσικά δεν έχω αντίρρηση θα γνωριστούμε καλύτερα και με τα παιδιά.
-Ωραία τότε κανονιστηκε.
..................................................................................
Το επόμενο πρωί:
Από την πλευρά της Ρεμπέκκα:
Είμαι σε ένα δάσος. Προχωράω, προχωράω και δεν βλέπω τίποτα και κανέναν ώσπου ξαφνικά εμφανίζεται μπροστά μου ένας νεαρός πάνω σε ένα άλογο. Δεν μπορώ να δω το πρόσωπο του. Λούζεται στον ήλιο. Προχωράω. Τον πλησιάζω. Δεν μπορώ να το πιστέψω. Είναι ο Ντέιμον. Τον φωνάζω. Δεν απαντάει. Κατεβαίνει από το άλογο και με πλησιάζει. Μου ψιθυρίζει κάτι στο αυτί όμως δεν καταλαβαίνω τι μου λέει. Ώσπου ξυπνάω.

Τι ήταν αυτό; Τι ήθελε να μου πει; Και γιατί εμφανίστηκε ο Ντέιμον. Τώρα συνειδητοποιώ ότι δεν μπορώ να τον ξεχάσω και δεν θα μπορέσω ποτέ θα είναι πάντα στο μυαλό μου και στην καρδιά μου χαραγμενος όσο είμαι ζωντανή δεν θα βρω πουθενά παρηγοριά. Όμως κάποια στιγμή θα ξανασυναντηθούμε.

Από την πλευρά της Κλοντ:
Επιτέλους θα μείνω μόνη με τον Ντέρεκ. Είναι πολύ ωραίος πρέπει να το ομολογήσω. Ώρα να αρχίσω με το σχέδιο μου. Ούτως ή άλλως Έχω βαρεθεί τον Λουκ είναι πολύ μικρός και ανώριμος για εμένα και πρέπει να κατακτήσω τον Ντέρεκ. Οπωσδήποτε. Και θα τα καταφέρω άλλωστε με την γαλλική μου γοητεία. Τρέμε Ρεμπεκκα. Ήταν λάθος που με άφησες μόνη μαζί του.
Μετά από λίγη ώρα:
-Ντέρεκ είσαι έτοιμος να φύγουμε;
-Ναι.
Μπήκαμε μες την άμαξα και ξεκινήσαμε την βόλτα μας. Εγώ χωρίς να χάσω χρόνο άρχισα να φλερτάρω μαζί του.
-Έχεις πολύ όμορφα μάτια στο έχουν ξαναπεί;
-Σε ευχαριστώ πολύ και εσύ είσαι πολύ όμορφη. Και έχεις και κάτι μυστήριο επάνω σου. Ο Λουκ είναι τυχερός που σε έχει.
-Είναι αλλά τον τελευταίο καιρό δεν τα πάμε πολύ καλά. Φέρεται πολύ περίεργα και κάνει σαν παιδί. Δεν ήταν έτσι.
-Τι πιστεύεις ότι το προκάλεσε αυτό;
-Δεν έχει σημασία. Ας μιλήσουμε για κατιο άλλο πιο ενδιαφέρον. Με τι ασχολείσαι τον τελευταίο καιρό;
- Δεν ασχολούμαι με τίποτα γιατί μετά τον βιασμό της Ρεμπεκκα περνάω πολύ χρόνο δίπλα της και δεν μου περισσεύει καιρός για δουλειά. Εσύ;
-Εγώ είμαι 16 δεν ασχολούμαι με κάτι. Μόνο βοηθάω τον πατέρα μου να συντηρεί το σπίτι και να το διατηρεί καθαρό.
-Είσαι τόσο μικρή; Φαίνεσαι μεγαλύτερη.
-Μικρή στο μάτι μεγάλη στο... ξέρεις εσύ.
-Μάλιστα. Ναι ξέρω. Βασικά ήξερα. Πάει πολύς καιρός ξέρεις γιατί η Ρεμπεκκα ήταν έγκυος και δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα και μάλλον ούτε τώρα θα μπορούμε να έρθουμε σε επαφή γιατί θα έχει τραυματα. Οπότε δεν το εξασκώ το άθλημα.
-Θα ήθελες όμως;
-Όσο τίποτα άλλο.
-Μάλιστα. Θα το έχω υπόψιν
-Τι θα έχεις υπόψιν;
-Τίποτα κάτι δικά μου.
-Οκ.

Αυτό ήταν και το 43ο Κεφάλαιο Γράψτε μου στα σχόλια πως σας φάνηκε☺Μέχρι το επόμενο φιλιά😘