Μυστική Πόλη

Κεφάλαιο 42

Εμφανίσεις από το παρελθόν

-Γιατί τόσο σοβαρή;την ρώτησα
-Ήρθα για να σου πω ότι δεν θα κάνω τίποτα μαζί σου γιατί δεν είσαι τίποτα παραπάνω για μένα από ο άντρας της αδερφής μου. Επίσης δεν μου αξίζεις και δεν θα κάτσω να απατήσω τον άντρα μου που με σέβεται μαζί σου. Εξάλλου θα μπορούσες να διαλέξεις εμένα αντί για την αδερφή μου αν με ήθελες τόσο πολύ.
-Δεν καταλαβαίνεις.
-Εσύ δεν καταλαβαίνεις. Και αφού σου είπα ότι ήθελα φεύγω για εκεί που είπα στον άντρα μου.
-Μην φύγεις.
Αλλά δεν με άκουσε. Βγήκε από το σπίτι και έκλεισε την πόρτα πίσω της. Δεν το πιστεύω ότι έφαγα απόρριψη από την Κίρα. Αν είναι δυνατόν αυτή ήταν τόσο κολλημένη μαζί μου. 
Δεν πειράζει θα πάω να βρω την Κόρα. Δεν μένει και μακριά άλλωστε δίπλα μένει.
Βγήκα από το σπίτι και κατευθύνθηκα προς το σπίτι της. Χτύπησα την πόρτα της και μετά από λίγα λεπτά μου άνοιξε.
Φανερά έκπληκτη με ρώτησε:
-Τι θες εσύ εδώ;
-Εσένα.
-Ούτε να το σκέφτεσαι.
-Γιατί;
-Γιατί δεν την ξανά πατάω μαζί σου όπως τότε στο Παρίσι και δεν ξαναπροδίδω την αδερφή μου.
-Όχι και εσύ;
-Γιατί ποιος άλλος;
-Κανείς κανείς
-Δεν μας τα λες καλά Ίαν.
-Μια χαρά σας τα λέω.
-Και τώρα σε παρακαλώ φύγε γιατί περιμένω κόσμο.
Έφυγα φανερά ντροπιασμένος. Δύο απορρίψεις σε μια μέρα; Τι άλλο θα με βρει ; Δεν πειράζει θα περιμένω το Ροζάκι μου να γυρίσει.
..................................................................................
Την επόμενη μέρα:
Από την πλευρά της Ρόζας:
Σήμερα ξύπνησα με πολύ χαρά. Σήμερα θα αποκαλύπτουν όλα. Όχι πια αλλά ψέμματα. Όταν ξύπνησα και οι άλλοι τους ρώτησα αν ήταν έτοιμοι και απάντησαν καταφατικά. Πήραμε πρωινό και μετά ήρθε το αγόρι της Κλοντ, ο Λουκ και φύγαμε με την άμαξα.
-Είσαι καλά αγάπη μου; με ρώτησε ο Σεμπάστιαν
-Ναι απλά λίγο αγχωμένη. Να δεν ξέρω πως θα σας παρουσιάσω και τι αποτελέσματα θα έχουμε.
Αφού αποβιβαστηκαμε στην άμαξα πήραμε τον δρόμο της επιστροφής.
Ο Λουκ ήταν ωραίο παιδί και ταίριαζε με την Κλοντ πιστεύω πως ήταν πολύ καλή επιλογή. Ελπίζω αυτός και ο πατέρας της να της κράτησαν συντροφιά όσο καιρό έλειπα βέβαια δεν είναι το ίδιο με την μάνα αλλά δεν γινόταν αλλιώς.
Από την πλευρά του Ντέρεκ:
Καθόμουν δίπλα στην Ρεμπέκκα και σκεφτόμουν αυτά που μου είχε πει η Ρόζα. Είναι δυνατόν να έχει κι άλλη κόρη; Και θα πάρει άραγε την εκδίκηση της; Ελπίζω πως ναι γιατί αυτά που πέρασε η Ρεμπέκκα δεν θα περάσουν έτσι. Από τις σκέψεις μου με έβγαλε η φωνή της Ρεμπέκκα.
-Ντέρεκ;
-Θυ-Θυμάσαι πως είναι δυνατόν;
- Γιατί να μην θυμάμαι τι έγινε;
-Θα σου εξηγήσω κάποια άλλη στιγμή αλλά τώρα πρέπει να φωνάξω τους άλλους και να τους πω ότι είσαι καλά.
Τους φώναξα και ήρθαν τρέχοντας. Ήταν όλοι τόσο χαρούμενοι που η Ρεμπέκκα βρήκε τη μνήμη της.
-Ντέρεκ τι συμβαίνει; Που είναι το μωρό μου; Γέννησα;
Είπα σε όλους να μας αφήσουν μόνους και έτσι και έγινε.
-Κοίτα καλή μου. Το μωρό σου χάθηκε. Απέβαλλες. Υπήρξες θύμα βιασμού.
- Το μωρό μου. Είχε ξεσπάσει σε κλάματα.
-Μην κλαις είμαστε νέοι θα κάνουμε αλλά.
-Δεν καταλαβαίνεις ήταν το τελευταίο πράγμα που είχα για να θυμάμαι τον Ντέιμον τώρα θα τον ξεχάσω για πάντα.
-Μην λες τέτοια λόγια δεν πρόκειται να τον ξεχάσεις. Θα είναι πάντα μέρος της μνήμης σου. 
Αυτά τα λόγια με πονούσαν και μένα τον ίδιο γιατί η αλήθεια είναι ότι έβλεπα πάντα τον Ντέιμον ως ανταγωνιστή. Αλλά τώρα προέχει η υγεία της Ρεμπέκκα και όχι η ζήλια.
-Δεν μπορώ να το πιστέψω. Ποιος μπορεί να έκανε κάτι τέτοιο σε εμένα. Δεν έχω πειράξει ποτέ κανέναν.
-Σου ορκίζομαι ότι όποιος το έκανε αυτό σε εσένα θα το πληρώσει ακριβά. Έχεις τον λόγο μου.
-Εντάξει αλλά τώρα θα ήθελα να φύγεις θα ήθελα να ξεκουραστώ.
-Εντάξει.
Την φίλησα στο μέτωπο και έφυγα. Όταν βγήκα έξω όλοι ρωτούσαν πως ήταν αλλά εγώ δεν είχα λόγια να τους πω. Ελπίζω η Ρόζα να επιστρέψει σύντομα και να βρεθεί ο υπεύθυνος βιασμού της. Και θα τον σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια.

Από την πλευρά της Ρόζας:
Ελπίζω να μην έχει βάλει ο Σεμπάστιαν κάποιον να βιάσει την κόρη μου γιατί δεν μπορώ να τον εκδικηθώ. Τον αγαπάω πάρα πολύ και δεν μπορώ να τον βλαψω Εκτός αυτού έχει  και τους λόγους του άφησα το παιδί μας χωρίς μάνα δεκαέξι ολόκληρα χρόνια. Βέβαια θα τον ρωτήσω για να σιγουρευτώ.
........................................................................
Μόλις φτάσαμε τους άφησα στο σπίτι μου και πήγα να δω τι κάνει η Ρεμπέκκα. Μόλις μπήκα στο σπίτι μου είπαν όλοι ότι συνήλθε. Τότε αποφάσισα ότι ήταν η στιγμή για να τους παρουσιάσω την Νέα μου οικογένεια. Δεν πρόλαβα να πλησιάσω στο κρεβάτι και ο Ντέρεκ με άρπαξε από το χέρι και με ρώτησε αν βρήκα τον Σεμπάστιαν. Του είπα πως τον βρήκα. Και με ρώτησε αν αυτός είναι που βίασε ή έβαλε να βιάσουν την Ρεμπέκκα. Του αποκριθηκα ότι είναι αθώος και ας μην είναι γιατί αν του έλεγα ότι εκείνος είναι υπεύθυνος θα τον σκότωνε με τα ίδια του τα χέρια. Φάνηκε πολύ ξαφνιασμένος όμως λες και ήξερε ότι ήταν αυτός. Παρόλα αυτά συνέχισα να περπατώ προς το κρεβάτι της Ρεμπέκκα την χαιρέτησα και τους είπα αυτό που ήθελα.
-Εδώ δεν ήρθα μόνη. Ήρθα μαζί με άλλα τρία άτομα και θέλω να σας τα γνωρίσω γι'αυτό να είστε καλοί μαζί τους γιατί πρόκειται να μείνουν εδώ μαζί μας στο σπίτι μου.

Γεια σας παιδιά αυτό ήταν το 42ο Κεφάλαιο. Ελπίζω να σας άρεσε.😊Μέχρι το επόμενο φιλιά.❤👄