Μυστική Πόλη

Κεφάλαιο 8

Αναπάντεχα γεγονότα

Μέρα 3η

Το πρωί με ξύπνησε το κελάηδισμα των πουλιών. Το καλύτερο πρωινό ξύπνημα. Το πιο ρομαντικό. Αλλά τι να το κάνεις όταν είσαι μόνη. Μετρούσα τις ώρες μέχρι την μεγάλη στιγμή ,την μεγάλη απελευθέρωση
Οι μέρες όμως περνάνε με δυσκολία. Ώρες ώρες πιστεύω πως ο χρόνος έχει σταματήσει πως οι δείκτες του ρολογιού έχουν κολλήσει μεταξύ τους και κουνιούνται μόνο με το ήρεμο αεράκι που τους χαϊδεύει μια φορά στο τόσο. Κάθισα λίγο στο κρεβάτι μου και μετά σηκώθηκα αργά και βαριεστημένα. Τα πόδια μου υπέφεραν από τον πόνο μάλλον λόγω του κλίματος. Παρόλο που από όταν γεννήθηκα  ζω σε αυτό τον τόπο ακόμα δεν έχω συνηθίσει αυτόν τον καιρό, είναι πολύ βαρύς και μη προβλέψιμος. Άνοιξα την πόρτα και πήγα στο δωμάτιο της αδερφής μου για να την ξυπνήσω. Όμως μια έκπληξη με περίμενε. Άνοιξα την πόρτα σιγά σιγά αλλά η αδερφή μου ήταν ξύπνια και δεν ήταν μόνη της μαζί της ήταν ο Άλεξ και κάθονταν στο κρεβάτι και μιλούσαν. Έκλεισα την πόρτα και κατέβηκα τρέχοντας τα σκαλιά δεν ήθελα να γίνω αδιάκριτη και εκτός αυτού σκέφτηκα πως ούτε εμένα θα μου άρεσε αν με έβλεπε με τον Ντέιμον. Όμως μήπως απλά είναι φίλοι και τίποτα παραπάνω Θα μάθουμε σύντομα θα την ρωτήσω μόλις κατέβει. Μόλις μπήκα στην κουζίνα το τραπέζι ήταν στρωμένο και κάθισα να πάρω πρωινό . Τα συνηθισμένα τσάι και κουλουράκια. Μόλις τελείωσα η μαμά με έστειλε να πάω φαγητό στον μπαμπά και στον Ντέιμον. Βγήκα έξω και κατευθύνθηκα κατευθείαν προς το μέρος του Ντέιμον γιατί αν πήγαινα στον πατέρα μου θα με έστελνε κατευθείαν στον Ντέιμον όπως πάντα οπότε χαμένος κόπος.
Από την πλευρά του Ντέιμον:
Να τη έρχεται η πολυαγαπημένη μου Ρεμπέκκα ανυπομονώ να την ξανασφίξω στην αγκαλιά μου και τα χείλη μας θα γίνουν ένα και να μείνουμε έτσι μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος. Θα της δώσω αυτό το χαρτάκι με την επόμενη μας συνάντηση.
Από την πλευρά της Ρεμπέκκα:
Επιτέλους τον ξανά βλέπω ανυπομονώ για την επόμενη συνάντηση.
-Καλημέρα Ντέιμον.
-Καλημέρα Ρεμπέκκα.
-Σου έφερα φαγητό.
-Σ'ευχαριστώ πολύ. Πάρε αυτό το χαρτάκι γράφει την επόμενη μας συνάντηση και περίμενε να σου δώσω και κάτι άλλο.
Σκύβει και κόβει ακόμα ένα τριαντάφυλλο.
Αυτό είναι για σένα, μου λέει και μου δίνει ένα φιλί στο μάγουλο για να μην μας δει κανένας.
Ανταπέδωσα το φιλί και κατευθύνθηκα προς το σπίτι.
Μόλις μπήκα στο σαλόνι είδα την Αλέξα. Το άτομο που περίμενα να δω.
-Αλέξα πρέπει να μιλήσουμε.
-Ναι το ξέρω και εγώ θέλω να σου πω .
-Πάμε στο δωμάτιο μου.
Ανεβήκαμε τη σκάλα και μπήκαμε στο δωμάτιο μου κλείνοντας την πόρτα πίσω μας.
-Πες μου,μου λέει η αδερφή μου.
-Λοιπόν σήμερα το πρωί που ήρθα να σε ξυπνήσω ήσουν μαζί με τον Άλεξ τι τρέχει μεταξύ σας;
-Θέλεις να μάθεις τι τρέχει ε λοιπόν τα χουμε.
-Τότε να είστε πιο προσεκτικοί αν θέλετε να ζήσετε γιατί όπως σας είδα εγώ θα μπορούσε να σας δει οποιοσδήποτε άλλος.
-Σειρά μου τώρα, λέει η Αλέξα εκνευρισμένη, ξέρω ότι κάτι μου κρύβεις αλλά δεν ξέρω τι άλλα μην ανησυχείς θα το μάθω πολύ σύντομα.
........................................................................
Μετά από 9 ώρες...
Νύχτωσε και ξάπλωσα στο κρεβάτι μου θυμήθηκα ότι στην τσάντα μου είχα ένα χαρτάκι από τον Ντέιμον. Πήρα την τσάντα μου και έψαξα παντού το χαρτάκι άφαντο σηκώθηκα από το κρεβάτι και έψαξα στο δωμάτιο μετά από λίγο μπήκε η Αλέξα στο δωμάτιο και μου είπε:
-Αυτό ψάχνεις;

Αυτό ήταν και το 8ο Κεφάλαιο τις περιμένατε αυτές τις εξελίξεις;☺