Μυστική Πόλη

Κεφάλαιο 26

Οικογενειακή Συνάντηση
-Ρόζα;
-Μια και μοναδική.
-Μα πως.
-Δεν θα μας πεις να περάσουμε;
-Ναι φυσικά. Περάστε. Είναι και ο...
-Πίτερ. Ναι το ξέρουμε.
Τελικά ο Ντέρεκ,ο Τάιλερ,ο Ντέιμον και ο Ίαν δεν μπήκαν μέσα για να αφήσουν την οικογένεια μόνη της και πήγαν μια βόλτα να δουν το χωριό.
Εγώ,η Κόρα,η Αλέξα και η Ρόζα μπήκαμε μέσα και καθίσαμε αμέσως στους καναπέδες.
-Λοιπόν Κίρα αποφασίσαμε να έρθουμε σήμερα εδώ για να λύσουμε κάποια πράγματα σαν οικογένεια. Αρχικά σου επιστρέφουμε την Αλέξα και κρατάμε την Ρεμπέκκα.
-Δεν μπορείς να κρατήσεις την Ρεμπέκκα Ρόζα. Έχει μεγαλώσει μαζί μας είναι δικό μας παιδί. Δεν μπορείς να μας το στερήσεις.
-Μα είναι η κόρη μου οπότε θα μείνει μαζί μας και εξάλλου εσύ έχεις και άλλο παιδί.
-Και εσύ έχεις. Ένα αγόρι.
-Πως το ξέρεις;
-Δεν έχει σημασία.Σημασία έχει ότι η Ρεμπέκκα θα μείνει μαζί μας.
-Η Ρεμπέκκα δεν μπορεί να ζήσει μαζί σας γιατί είναι με τον Ντέιμον τώρα και επίσης είναι έγκυος οπότε θα μείνει μαζί του.
-Τι πράγμα;
-Αυτό που άκουσες και θα παντρευτούν και πολύ σύντομα.
-Ναι μαμά και θέλω να σου πω κάτι πάνω σε αυτό θα παντρευτώ και εγώ πολύ σύντομα. Σε έναν μήνα με τον Άλεξ. Είπε η Αλέξα.
-Τι;Δηλαδή θα χάσω και εσένα;
-Δεν θα με χάσεις μαμά εδώ θα μείνω μέχρι να παντρευτούμε και μετά θα έρχομαι να σας βλέπω.
-Ωραία. Και τώρα σειρά της οικογενειακών μας προβλημάτων. Είπε η μαμά μου
-Τι να πούμε Ρόζα. Ότι ζεις και εσύ και η Κόρα που σας είχαμε για νεκρές και εμφανιστήκατε μετά από 16 χρόνια; Σας είχαμε για ξεγραμμένες Ρόζα. Εγώ από δύο αδερφές δεν είχα καμία μέσα σε μια μέρα. Έπρεπε να είχες έρθει να μας βρεις. Και γιατί ζήσατε αφού σας είδαμε νεκρούς και εσένα και τον Ίαν. Και η Κόρα πιστέψαμε πως είχε αυτοκτονήσει εκείνη την μέρα.
-Λοιπόν Κίρα. Εκείνη την ημέρα είχα πάει στην Κόρα για να της δώσω τον γιό μου και εκείνη μας είχε βάλει και σε εμένα και στον Ίαν λίγο από το αίμα της στο φλιτζάνι με το τσάι. Και όταν πεθάναμε από το μαστίγωμα ξαναήρθαμε στην ζωή ως βρυκόλακες. Το ίδιο είναι και η Κόρα . Γι'αυτό δεν γερνάμε.Δεν αναρωτήθηκες γιατί είμαστε έτσι ακριβώς όπως είμασταν και στα είκοσι;
-Δεν μπορώ να τα πιστέψω όλα αυτά. Και εσύ Πίτερ τα ξέρεις όλα αυτά;
-Ναι τα έμαθα πέρυσι που με πλησίασε η Ρόζα με το γράμμα της για να βρω γαμπρό στην Ρεμπέκκα.
-Ωραία και τι θέλετε τώρα από εμένα; Ήρθατε να μου πείτε και άλλα ψέμματα; Μήπως ήρθατε να μου πάρετε και τον άνδρα και την άλλη μου κόρη, η οποία και αυτή θα φύγει σε λίγο καιρό,και να μείνω εγώ μόνη μου για πάντα και να πεθάνω μόνη;
-Ήρθαμε για να σου πούμε την αλήθεια και να ζητήσουμε την συγχώρεση σου αλλά και να σου προσφέρουμε και κάτι.
-Τι έχεις να μου προσφέρεις εσύ;
-Έχω κάτι πολύ σημαντικό να σου προσφέρω και σε σένα και στον Πίτερ αλλά και στον Έντγκαρ αν το θέλει.
-Τι είναι αυτό που μας το προσφέρεις τόσο απλόχερα;
-Μπορώ να σου δώσω μια δαγκωνιά. Αν την δεχτείς θα σου ανοίξει η πόρτα για την αιωνιότητα όχι μόνο σε εσένα αλλά σε όποιον την δεχτεί. Αν το δεχτείς θα γίνεται γρήγοροι,δυνατοί, θα μπορείτε να ζήσετε για πάντα χωρίς να γεράσετε ποτέ.Το μόνο ελάττωμα είναι ότι δεν θα μπορέσετε να κάνετε αλλά παιδιά. Κάτι το οποίο σε λίγο καιρό δεν θα μπορείτε να κάνετε ούτως ή άλλως αφού είσαι ήδη σαράντα χρόνων Κίρα. Τα χρόνια περνάνε και κάποια στιγμή θα είσαι γριά και αβοήθητη. Τα παιδιά σου θα έχουν μεγαλώσει και εσύ θα βλέπεις τη ζωή σου να απομακρύνεται όλο και πιο πολύ. Η επιλογή είναι δική σου.
-Εγώ δεν πρόκειται να το δεχτώ. Θέλω να γεράσω φυσιολογικά και να ζήσω όσο ήταν γραμμένο για εμένα να ζήσω. Ο Έντγκαρ και ο Πίτερ είναι ελεύθεροι να διαλέξουν ότι θέλουν. Αλλά από εμένα η απάντηση είναι Όχι.
-Ούτε εγώ θα την δεχτώ θα ακολουθήσω την επιλογή της γυναίκας μου.
-Πίτερ εσύ;
-Ούτε εγώ Ρόζα. Συμφωνώ απόλυτα με την Κίρα. Και Κίρα λυπάμαι πολύ που σου έκρυψα τόσα πράγματα όλο αυτόν τον καιρό. Σου ζητώ συγγνώμη.
-Σας συγχωρώ όλους. Όμως τώρα θα ήθελα να φύγετε από το σπίτι μου γιατί θέλω να σκεφτώ. Αλέξα αν θες μείνε αλλιώς είσαι ελεύθερη να φύγεις.
-Θα μείνω μαμά μου,θα μείνω.
-Εμείς είναι ώρα να φύγουμε. Αντίο Κίρα. Και ελπίζω να το σκέφτηκες καλά. Πάντως η προσφορά μου είναι ανοιχτή.
-Αντίο Ρόζα και μην ανησυχείς το σκέφτηκα πολύ καλά.
-Όπως θες.
Βγήκαμε όλοι από το σπίτι και πήγαμε να πάρουμε την Καρολάιν και τους άνδρες.
-Ρόζα και Κόρα μπορώ να έρθω μαζί σας;
-Ναι Πίτερ φυσικά.
-Ευχαριστώ θέλω να είμαι μαζί με την οικογένεια μου.
-Θα είσαι πάντα ευπρόσδεκτος πήρε τον λόγο η Κόρα μετά από πολλή ώρα σιωπής.
Μετά από την φράση της Κόρα μπήκαμε όλοι στις άμαξες. Ο Ίαν,η Ρόζα,η Κόρα και ο Πίτερ μπήκαν στην πρώτη άμαξα. Εγώ και ο Ντέιμον μπήκαμε στην δεύτερη και ο Ντέρεκ,ο Τάιλερ και η Καρολάιν στη τρίτη.
Στον δρόμο για το σπίτι σκεφτόμουν. Εάν μου δινόταν η ευκαιρία να γίνω βρυκόλακας θα δεχόμουν την προσφορά της μαμάς μου;

Γειά σας αυτό ήταν και το 26ο Κεφάλαιο. Γράψτε μου στα σχόλια αν σας δινόταν η δαγκωνιά θα την παίρνατε; Αν ναι γιατί αν όχι γιατί. ☺❤😍