Μυστική Πόλη

Κεφάλαιο 18

Παραδώσου
Είμαι στο δάσος ξαπλωμένη κάτω τα μάτια μου είναι κλειστά. Τα ανοίγω ξαφνικά. Σηκώνομαι. Κοιτάω γύρω μου. Παντού πτώματα. Άγνωστα. Απλώνω το χέρι μου δίπλα μου και ακουμπάω ένα σώμα. Κοιτάω. Είναι της Καρολάιν. Είναι νεκρή. Έχει αίματα παντού. Την πιάνω και επεξεργάζομαι το γεγονός ότι η καλύτερη μου φίλη είναι νεκρή. Με πλησιάζει μια γυναίκα. Κάτι μου θυμίζει αλλά τι; Δεν ξέρω με αρπάζει και με δαγκώνει.
........................................................................
-Αααααααα. Βρίσκω τον εαυτό μου να ουρλιάζει. Αυτό είναι όνειρο ή αλήθεια; Τσιμπάω τον εαυτό μου είμαι ξύπνια. Μοιράζωστο κομοδίνο. Έχει ένα χαρτί το ανοίγω.
Θα έρθω για σένα εκεί που δεν το περιμένεις.
-Ρ
Τι είναι πάλι αυτό τι θέλουν από μένα;
-Ρεμπέκκα τι συμβαίνει σε άκουσα να ουρλιάζεις.
Ήταν ο Ντέιμον.
-Τίποτα ένα όνειρο ήταν.
-Τι είναι αυτό που κρατάς;
-Έλα εδώ.
-Τι είναι;
-Έλα.
Ήρθε και κάθισε δίπλα μου.
-Τι είναι ανησυχώ.
-Τον τελευταίο καιρό λαμβάνω μηνύματα από κάποιο Ρ
-Και τι λένε αυτά τα μηνύματα;
-Διάβασε.
Παίρνει το χαρτάκι και το διαβάζει.
-Τι είναι αυτό; Τι μπορεί να σημαίνει;
-Δεν έχω ιδέα. Ανησυχώ. Πολύ.
-Μην ανησυχείς. Σήμερα θα έρθεις μαζί μου στα κτήματα. Δεν σε αφήνω μόνη.
-Εντάξει.
Έρχεται και με φιλάει στο μέτωπο.
Με παίρνει από το χέρι και με τραβάει. Με ξεντύνει. Είμαι γυμνή. Μένει ακίνητος και κοιτάει το σώμα μου. Με καρφώνει το βλέμμα του με ανατριχιάζει. Με πιάνει από τους γοφούς με όλη του τη δύναμη και με ρίχνει στο κρεβάτι. Με καβαλάει και με φιλάει. Αρχίζει και ψάχνει τον λαιμό μου. Τον φιλάει με πάθος. Με ρουφάει. Νιώθω το σώμα μου να ανατριχιάζει. Ο λαιμός μου πονάει. Αυτός ο γλυκός πόνος που επέρχεται από την απόλαυση. Είναι πολύ καλός σε αυτό που κάνει δεν θα τον φτάσω ποτέ. Τώρα κατεβαίνει πιο κάτω παίζει για μια ακόμη φορά με το στήθος μου. Το λατρεύει αυτό το μέρος του σώματος μου. Κάθε φορά θέλει να το εξερευνά όλο και πιο βαθιά. Το φιλάει και παίζει με τις ρόγες μου. Ένα βογκητό βγαίνει από μέσα μου. Και μετά άλλο ένα και άλλο ένα. Ώσπου αποφασίζω να βρεθώ εγώ από πάνω. Τον γυρνάω με όλη μου την δύναμη σηκώνομαι και τον Ρίχνω στο πάτωμα. Τον καβαλάω. Βάζω τα χέρια μου στα μαλλιά του και τα τραβάω όσο πρέπει για να το απολαύσει. Ταυτόχρονα τον φιλάω. Μετά ψάχνω το αυτί του και αρχίζω να το δαγκώνω και να το πιπιλάω. Βγάζω τα χέρια μου από τα μαλλιά του και αρχίζω να του χαϊδεύω όλο του το σώμα. Αργά και βασανίστηκα. Τα χέρια μου πιάνουν την καλογυμνασμένη κοιλιά του. Και την χαϊδεύουν. Πάω πιο κάτω. Αρχίζω και φιλάω κάθε σπιθαμή του κορμιού του. Τον γλυφω παντού και μόλις τελειώνω την δουλειά μου πάω στον λαιμό του και αρχίζω να τον ρουφάω μέχρι να βγουν σημάδια. Με γυρνάει με πιάνει για άλλη μια φορά από τους γοφούς και με καθιζει στο κομοδίνο. Βάζω τα πόδια μου γύρω από την μέση του και τα χέρια μου στην πλάτη του χαϊδεύοντας τον. Με φιλάει για ακόμα μια φορά στο λαιμό αφού ξέρει καλά πόσο με ερεθίζει αυτό. Αυτή τη φορά όμως ανταποδίδει την πράξη μου και αφήνει και αυτός τα σημάδια του. Για να κάνουμε και οι δύο πολύ καιρό να ξεχάσουμε ο ένας τον άλλον. Κάποια στιγμή σταματάει απότομα.
-Τι έγινε; τον ρωτάω
-Τίποτα ήσουν υπέροχη. Αλλά πρέπει να μείνεις λίγο σε αγωνία. Η συνέχεια το βράδυ. Αυτή τη φορά στο δωμάτιο μου. Ή οπουδήποτε αλλού. Θα κανονίσω κάτι πολύ καλό για το βράδυ.
-Πως μπορείς;
-Τι πράγμα;
-Να σταματάς;
-Ποιος σου είπε ότι μπορώ;
-Ε τότε γιατί σταματησες.του είπα φιλωντας τον πάλι στον λαιμό προσπαθώντας να του αποσπάσω την προσοχή.
-Δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό όλη μέρα.
-Μπορούμε.
-Το ξέρω. Αλλά θέλω να σε κρατήσω λίγο σε αγωνία.
-Γιατί το κάνεις αυτό;
-Γιατί θέλω να το απολαμβάνεις κάθε φορά και περισσότερο.
-Μάλιστα.
Κατευθύνθηκε προς την ντουλάπα μου και μου έβγαλε κάτι για να βάλω.
-Και τώρα θα σε ντύσω.
-Μάλιστα κύριε.
Πήρε το σουτιέν και το κάτω εσώρουχο και μου το φόρεσε. Πριν μου φορέσει το φόρεμα φίλησε το στήθος μου κατεβάζοντας ελαφρώς το σουτιέν. Μου φόρεσε το φόρεμα και τα παπούτσια και με φίλησε ξανά στο στόμα και εκεί που ήμουνα έτοιμη να του ορμήξω για ακόμα μια φορά έφυγε μακριά μου και άνοιξε την πόρτα και έγινε καπνός. Τι μου κάνει αυτός ο άνθρωπος και δεν μπορώ να του αντισταθώ; Και πως μπορεί και μου αντιστέκεται. Είναι πολύ καλός. Ειλικρινά τον ζηλεύω. Ανυπομονώ να δω τι μου έχει ετοιμάσει για το βράδυ. Αλλά είμαι σίγουρη ότι θα είναι κάτι καλό.

Αυτό είναι και το 18ο Κεφάλαιο. Πείτε μου αν το έχω παρακάνει με αυτές τις σκηνές. Και πείτε μου αν αντέχεται κι άλλες για να ξέρω πως θα διαμορφώσω την ιστορία. ☺