Μυστική Πόλη

Κεφάλαιο 30

Όλα για μια γυναίκα γίνονται.

Από την πλευρά της Καρολάιν:
Μόλις αντίκρισα τον Μάξιμο πάγωσε το αίμα μου. Δεν ξέρω γιατί αλλά μου φάνηκε κάπως αλλαγμένος σαν να μην τον ήξερα σαν να μην μου έδειχνε το πραγματικό του πρόσωπο.
-Μάξιμε;
-Ναι μωρό μου. Εγώ είμαι. Το ξέρω δεν το περίμενες.
-Μην με λες έτσι. Ξέρω τον λόγο που τα κάνεις όλα αυτά.
-Α ναι; Ποιος είναι;
-Θέλεις την Ρεμπέκκα. Θέλεις να με πάρεις και να με σκοτώσεις έτσι η Ρεμπέκκα θα είναι ευάλωτη ψυχολογικά και έτσι δεν θα καταλάβει τις προθέσεις σου για να σκοτώσεις τον Ντέιμον.
-Περίπου. Η αλήθεια είναι ότι όλα αυτά γίνονται γιατί θέλω πίσω την Ρεμπέκκα.
-Δεν την είχες ποτέ σου.
-Δεν πειράζει θα την έχω τώρα. Και για να συνεχίσω το μικρό μου σχεδιάκι. Θα σκοτώσω τον Ντέιμον. Όχι όμως ακόμα. Γι'αυτό... σταμάτησε και με χάιδεψε με τα νύχια του στον λαιμό μου. Γι'αυτό θα ξεχάσεις ότι σου είπα και θα έρθεις μαζί μου και θα πάμε σπίτι και θα πεις σε όλους ότι σε πήρα για να σου κάνω έκπληξη όμως εσύ φοβήθηκες και ούρλιαξες όμως μετά που κατάλαβες ποιος ήταν ήρθες μαζί μου. Αλλιώς...
-Αλλιώς τι;
-Αλλιώς θα ξεσκίσω αυτό το όμορφο προσωπάκι με τα νύχια μου. Και θα σκοτώσω και τον Τάιλερ.
- Δεν μπορείς να σκοτώσεις τον Τάιλερ.
-Μπορώ και θα το κάνω αν δεν έρθεις μαζί μου. Έλα λοιπόν.
-Καλά.
Από την πλευρά της Ρεμπέκκας:
Έμεινα μόνη μου με τον Ντέρεκ. Τώρα πια δεν ένιωθα τόσο άβολα μαζί του τον είχα συνηθίσει και ένιωθα ασφάλεια μαζί του. Είναι καλός τελικά. Στην αρχή δεν είχα σχηματίσει και την καλύτερη εικόνα για αυτόν αλλά τώρα έχουν αλλάξει πολλά.
-Λοιπόν τι κάνεις;με ρώτησε
-Είμαι καλύτερα. Μίλησα με τον Ντέιμον και ηρέμησα πολύ. Είχες δίκιο ότι έπρεπε να του πω όλη την αλήθεια.
-Είδες; Εμένα μπορείς να με εμπιστεύεσαι και ότι πρόβλημα έχεις να έρχεσαι πάντα σε εμένα. Θα είμαι πάντα εδώ για ότι με χρειαστείς. Οτιδήποτε.
-Γιατί το κάνεις αυτό για εμένα; Γιατί είσαι τόσο καλός μαζί μου.
-Θα σου πω αλλά δεν θέλω να το πεις πουθενά. Και πάνω από όλα να μην αλλάξει τον τρόπο σκέψης σου. Εσύ θα κάνεις ότι είναι καλύτερο για την οικογένεια σου.
-Εντάξει πες μου.
-Λοιπόν είμαι ερωτευμένος μαζί σου.
-Τι;
-Ναι. Αλλά δεν θέλω να αλλάξει κάτι στην σχέση σου με τον Ντέιμον. Εγώ απλά στο είπα γιατί είναι δικαίωμα σου να ξέρεις.
-Ξέρεις Ντέρεκ νομίζω πως έχω αισθήματα και εγώ για εσένα απλά δεν ξέρω ακόμα τι ακριβώς μου συμβαίνει.
-Ρεμπέκκα εγώ θα περιμένω όσο χρειαστεί εξάλλου έχω όλη την ζωή μπροστά μου.
-Εντάξει. Αλλά να ξέρεις για τον Ντέιμον νιώθω κάτι πολύ δυνατό δεν ξέρω όμως αν είναι πραγματική αγάπη ή κάτι που πρόκειται να ξεθωριάσει με το πέρασμα του χρόνου.
-Μη λες τίποτα εγώ απλά στο είπα για να ξέρεις δεν θέλω καμία απάντηση ή κάτι άλλο από εσένα.
Τότε έκανα κάτι που και εγώ απορώ με τον εαυτό μου. Τον φίλησα. Φιλιόμασταν για κανένα πεντάλεπτο ώσπου συνειδητοποίησα τι έκανα και τον έσπρωξα μακριά μου.
-Συγγνώμη Ντέρεκ. Σου ζητώ χίλια συγγνώμη. Δεν το ήθελα. Απλά μου βγήκε αυθόρμητα.
-Εντάξει δεν πειράζει. Ας το ξεχάσουμε. Ούτως ή άλλως πρόκειται να παντρευτείς τον Ντέιμον οπότε...
-Δεν θα τον παντρευτώ.
-Τι;
-Δεν θέλω να κάνω καμία απερισκεψία και μετά να το μετανιώνω για όλη μου τη ζωή. Καλύτερα να μεγαλώσουμε το παιδί εκτός γάμου για να μπορέσω και εγώ να διαλέξω ελεύθερη.
-Μα Ρεμπέκκα...
-Δεν ακούω κουβέντα. Έχω αισθήματα και για εσένα Ντέρεκ που δεν μπορώ να τα κρύψω. Απλά σου ζητάω λίγο χρόνο.
-Έχεις όσο θες.
Από την πλευρά της Κάρολαιν:
Φτάσαμε επιτέλους σπίτι και εκεί ήταν μόνο η Ρεμπέκκα και ο Ντέρεκ.
-Που είναι όλοι;ρώτησα
-Σε ψάχνουν.
-Τι;
-Ναι που ήσουν;
-Στο δάσος με τον Μάξιμο.
-Και γιατί ούρλιαξες;
-Γιατί ο Μάξιμος ήρθε για να μου κάνει έκπληξη και επειδή εγώ δεν ήξερα ποιος ήταν ούρλιαξα.
-Μάλιστα Καρολάιν.
Εκείνη την στιγμή μπήκαν μέσα οι άλλοι.
-Καρολάιν; είπε ο Τάιλερ και ήρθε να με αγκαλιάσει. Που στο καλό ήσουν.
-Ήμουν στο δάσος με τον Μάξιμο.
-Μα Μάξιμε πως τα έβαλες με τον λυκάνθρωπο;
-Ε το νίκησα με τα ίδια μου τα χέρια.
-Ναι καλά. Μήπως είσαι και εσύ λυκάνθρωπος και έβαλες κάποιον άλλον για να μας αποσπάσεις την προσοχή;
Ο Μάξιμος είχε μείνει κόκκαλο δεν μιλούσε. Μετά όλα έγιναν τόσο γρήγορα είδα τον Μάξιμο να μεταμορφώνεται και να επιτίθεται στον Ντέιμον με τα νύχια του. Μετά από λίγο έπεσε νεκρός και εγώ λιποθύμησα. Μετά από αυτό δεν θυμάμαι τίποτα.
Από την πλευρά της Ρεμπέκκας:
Όλα έγιναν τόσο γρήγορα. Ο Ντέιμον έπεσε νεκρός. Και εγώ έτρεξα προς το μέρος του. Η Ρόζα και ο Ίαν τα έβαλαν με τον Μάξιμο-τέρας και τον σκότωσαν. Και μέσα σε μια μέρα η ομάδα μας μίκρυνε. Τώρα έχουμε χάσει δύο άτομα και το ένα από τα δύο είναι ο πατέρας του παιδιού μου. Έτρεξα πάνω του και άρχισα να τον χαϊδεύω τα χέρια μου είχαν γεμίσει αίματα όμως τα ξέπλεναν τα δάκρυά μου. Ο Ντέρεκ με πλησίασε και με αγκάλιασε ενώ εγώ έκλαιγα πάνω από το νεκρό σώμα του Ντέιμον. Γύρω μου όλοι κοιτούσαν εμένα και τον Τάιλερ. Γύρισα δίπλα μου. Η Καρολάιν ήταν λιπόθυμη στην αγκαλιά του αδερφού μου. Δεν θα άντεξε μάλλον το θέαμα. Ο Ντέρεκ με σήκωσε και με πήγε πάνω να ξαπλώσω. Ξάπλωσε και αυτός μαζί μου. Ήθελε να με ηρεμήσει. Αλλά τίποτα δεν θα με ηρεμούσε. Μπορεί να είχα αισθήματα και για τους δύο άλλα δεν ήθελα να τελειώσει έτσι η ιστορία μου με τον Ντέιμον. Τον αγαπούσα πολύ. Θα έμενε όμως στην μνήμη μου για πάντα. Τίποτα και κανείς δεν θα με έκανε να τον ξεχάσω. Ήταν ο πρώτος μου έρωτας και εξάλλου έχω ένα παιδί μέσα μου που θα μου τον θυμίζει για πάντα.

Γειά σας παιδιά. Το ξέρω ότι είναι λυπηρό που πέθανε ο Ντέιμον αλλά έπρεπε. Πείτε μου στα σχόλια πως σας φάνηκε η αντίδραση της Ρεμπέκκας στον θάνατο του Ντέιμον. Παρόλα αυτά είμαι πολύ περήφανη γιατί έφτασα στα 30 Κεφάλαια. Ειλικρινά δεν το περίμενα. Στην αρχή νόμιζα πως θα μπορούσα να γράψω το πολύ 20 Κεφάλαια όμως τελικά βγήκαν πολύ παραπάνω και συνεχίζουμε. ❤