Μυστική Πόλη

Κεφάλαιο 27

Απειλητικά μηνύματα

Αφού φτάσαμε στο σπίτι έτρεξα κατευθείαν στο μπάνιο γιατί μου ήρθε μια αναγούλα. Μόλις μπήκα στο μπάνιο κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέπτη όμως δεν μπορούσα να διακρίνω το πρόσωπο μου καθαρά γιατί πάνω στον καθρέπτη έγραφε κάτι. Πλησίασα για να δω καλύτερα.

"Είμαι εδώ και θα σκοτώσω τον Ντέιμον εκεί που δε θα το περιμένεις."

-Ααααααα. Αυτή ήταν η φωνή μου. Χωρίς να το καταλάβω είχα αρχίσει να ουρλιάζω. Τότε ήρθε μέσα στο μπάνιο τρέχοντας ο Ντέρεκ για να δει τι έπαθα. Εγώ δεν μπορούσα να μιλήσω και έτσι του έδειξα με το δάχτυλο μου το καθρέφτη. Εκείνος τον πλησίασε και ακούμπησε τα κόκκινα γράμματα.
-Ρεμπέκκα δεν θέλω να σε τρομάξω κι άλλο αλλά τα γράμματα έχουν γραφτεί με αίμα.
Τότε εγώ φανερά ταραγμένη ξαναούρλιαξα αυτή την φορά πιο δυνατά. Ο Ντέρεκ με πλησίασε και με πήρε στην αγκαλιά του για να με ηρεμήσει.
-Μην ανησυχείς είμαστε όλοι εδώ για σένα και τον Ντέιμον θα σας προστατέψουμε από όλα. Εντάξει;
Έγνεψα καταφατικά. Δεν ήμουν στην ιδανική κατάσταση για κουβεντούλα.
Όμως παρόλα αυτά κατάφερα να αρθρώσω κάποιες λέξεις.
-Τι θα πω στον Ντέιμον;
-Εγώ πιστεύω πως πρέπει να του μιλήσεις,να του πεις την αλήθεια για να ξέρει να προσέχει περισσότερο. Εντάξει;
Ξανά έγνεψα καταφατικά. Και εκείνος με πήρε από το χέρι και με έβγαλε από το μπάνιο.
-Μην ανησυχείς για τίποτα εγώ είμαι εδώ. Θα πηγαίνω κάθε μέρα στο κτήμα είτε εγώ είτε ο Τάιλερ για να προσέχουμε τον Ντέιμον.
-Σε ευχαριστώ Ντέρεκ για όλα έχεις μεγάλη καρδιά.
-Μην με ευχαριστείς για τίποτα εσύ να είσαι καλά.
-Γιατί είσαι τόσο καλός μαζί μου;
-Ρεμπέκκα είσαι καλά; ήρθε ο Ντέιμον φανερά ανήσυχος
-Ναι τώρα είμαι καλά. Αλλά πρέπει να μιλήσουμε για κάτι.
-Ναι φυσικά οπότε θες.
-Και τώρα μπορούμε.Πάμε απλά πρώτα να πούμε σε όλους ότι είσαι καλά.
-Μην ανησυχείς θα τους ενημερώσει ο Ντέρεκ. Έτσι δεν είναι Ντέρεκ;
Κοίταξα γύρω μου ο Ντέρεκ δεν ήταν πουθενά.
-Τέλος πάντων πάμε;
-Εντάξει πάμε. Του είπα εγώ
Όταν ανεβήκαμε πάνω πήγαμε στο δωμάτιο του Ντέιμον. Κάτσαμε στο κρεβάτι του και αρχίσαμε να μιλάμε.
-Ντέιμον ήθελα να σου πω ότι θα σ'αγαπάω για πάντα ότι και αν συμβεί...
Σταμάτησα απότομα και κάρφωσα το βλέμμα μου στο κομοδίνο του Ντέιμον όπου υπήρχε ένα σημείωμα.
-Ρεμπέκκα τι έπαθες; Που κοιτάς; Τι είναι εκεί πάνω;
Ο Ντέιμον σηκώθηκε και κατευθύνθηκε προς το κομοδίνο του. Είδε το σημείωμα το πήρε στα χέρια του και το διάβασε.

"Θα σε πάρω μακριά της και θα ζήσω μαζί της ευτυχισμένα."

Ήταν τα ίδια κόκκινα γράμματα που όπως μου είχε πει ο Ντέρεκ νωρίτερα ήταν γραμμένα με αίμα.
-Ντέιμον αυτό ήθελα να σου πω. Γι'αυτό ούρλιαξα στο μπάνιο γιατί πάνω στο καθρέφτη ήταν γραμμένο με αίμα ένα μήνυμα που απειλούσε να σε σκοτώσει. Ντέιμον δεν θέλω να σε χάσω. Δεν μπορώ να μεγαλώσω μόνη μου το παιδί μας. Σε χρειάζομαι όσο κανέναν άλλον στον κόσμο είσαι τα πάντα για μένα. Σ'αγαπάω Ντέιμον. Σ'αγαπάω με όλη μου την καρδιά. Σε αγαπάω όσο δεν αγάπησα τίποτα και κανέναν σε αυτόν τον κόσμο πριν. Θα σε αγαπάω για πάντα. Πιο πολύ και από τον ίδιο μου τον εαυτό. Εσένα και το παιδί μας που θα είναι συνέχεια της αγάπης μας.
-Και εγώ σ'αγαπώ καρδιά μου. Μου δίνεις δύναμη και λόγο να ζω. Με συμπληρώνεις. Και κανείς δεν θα τελειώσει την αγάπη μας. Μην φοβάσαι. Είμαι πολύ σκληρός για να πεθάνω. Θα είμαστε για πάντα μαζί. Η αγάπη μας είναι πιο δυνατή.
Τα λόγια του με ησύχασαν και με πήρε αγκαλιά. Ήμουν τόσο ήρεμη εκεί μέσα. Δεν ήθελα κανένας και τίποτα να με πάρει από εκεί μέσα. Ένιωθα ασφάλεια και ας ήξερα ότι ο Ντέιμον ήταν απλώς ένας άνθρωπος με αδυναμίες και από στιγμή σε στιγμή θα τον έχανα. Τον αγαπούσα με όλη μου την καρδιά αλλά φοβάμαι μήπως η αγάπη μας κάποια στιγμή σβήσει και μπει κάποιος άλλος στη ζωή μου.

Γειά σας παιδιά. Αυτό ήταν και το 27ο Κεφάλαιο. Δεν μπορείτε να πείτε έβαλα λίγο τρόμο. Βέβαια μετά το ξέρω το χάλασα έβαλα πολύ ρομαντισμό αλλά έπρεπε. Ειλικρινά δεν ξέρω πως ο Ντέιμον μου βγήκε τόσο ρομαντικούλης μάλλον παρασύρεται από την Ρεμπέκκα. Όπως βλέπεται όμως η Ρεμπέκκα το παίζει λίγο σε διπλό ταμπλό. Τέλος πάντων πείτε μου στα σχόλια τι πιστεύετε για την Ρεμπέκκα. Ποιον θα διαλέξει τελικά τον Ντέρεκ που είναι νέος και ωραίος ή τον Ντέιμον που είναι παλιός και είναι αλλιώς;